ՄԱՐԿՈՍ 1:14-31 Դաս # 2
Կանչի, ինչպես նաև Կանչողի բնույթը

I. Ողջույնի խոսք:
Ծանուցում: Եթե ինչ-որ մեկն այցելեր մեր երիտասարդական խմբերից որևէ մեկը կամ մեր եկեղեցի և հարցներ՝ այս ի՞նչ խումբ է, մենք ի՞նչ կպատասխանեինք։
ՀԱՐՑ — Եկեղեցու իմաստով ի՞նչ կլինի մեր խոսքը մեր շրջապատի մարդկանց։
ՊԱՏ. — Իհարկե, մենք կասենք՝ «Եկեղեցի» ենք, ավելի կոնկրետ՝ «Քրիստոնեական եկեղեցի»։ Մենք խումբ ենք, որ կենտրոնացած է Հիսուս Քրիստոսի կյանքի և ուսուցման վրա։
ՀԱՐՑ — Այսպիսով, ինչպե՞ս մենք պետք է խոսենք։ Ինչպե՞ս մենք կարող ենք մեր հարազատներին և հարևաններին ներկայացնել «Քրիստոնեական կրոնի» էությունը։
ՊԱՏ. — Եկեք տեսնենք՝ Հիսուս Քրիստոսն ինչպես է սահմանել «Քրիստոնեական կրոնը»։
II. Ո՞վ է Հիսուսը։ Ո՞րն է Նրա ուղերձը։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 1:14-15:
ՀԱՐՑ — Որո՞նք էին Հիսուսի ուղերձի երկու կետերը։
ՊԱՏ. — Հիսուսի քարոզի ամփոփման երկու բանալի կետերն են․
1) ինչ-որ բան այստեղ է,
2) այստեղ այն է, ինչ պետք է քեզ հետաքրքրի։
Եկեք քննարկենք այս երկու գաղափարներից առաջինը։ Հիսուս ասաց, որ ժամանակը հասունացել էր, պատեհ պահն էր, և «Աստծո թագավորությունը» մոտ էր։ Ինչ-որ բան արդեն այստեղ էր, մատչելի, և Հիսուսը կոչեց այն «Աստծո թագավորություն»։
Ա. Աստծո Թագավորությունը:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է նշանակում Աստծո թագավորություն։
ՊԱՏ.- Մասնակիցների պատասխանները լսելուց հետո կարող ես պարզապես ասել. «Աստծո թագավորությունն այն է, որտեղ Աստված թագավոր է և իշխանություն ունի»։
ՀԱՐՑ – Այսպիսով, Հիսուս ինչի մասին խոսում էր, արդեն մոտեցե՞լ էր։
ՊԱՏ. — Այն վայրը, որտեղ Աստված է վերահսկում, և Աստծո իշխանության դրսևորման հնարավորությունը մոտ էր։
Բ. Ապաշխարիր և հավատա:
ՀԱՐՑ — Ըստ 1:15-ի՝ ի՞նչ պետք է մենք անենք։ Ո՞րն է մեր դերը։
ՊԱՏ. — Ապաշխարել և հավատալ Ավետարանին։
ՀԱՐՑ — Ո՞րն է այս երկու բառերի իմաստը։
ՊԱՏ. — Մենք այնքան շատ ենք այս բառերը լսել, որ դրանց իմաստազրկման վտանգը մեծ է։ Այսպիսով. եկեք նորովի մոտեցում ցուցաբերենք և հասկանանք, թե ինքը՝ Մարկոսը, ինչպե՞ս է մեկնաբանում այս բառերը։ Եկեք թույլ տանք Մարկոսին մեզ լուսաբանել «ապաշխարել և հավատալ», «Աստծո թագավորություն» արտահայտությունների իմաստը։
III. Կանչվածները. ապաշխարության և հավատքի առաջին փուլ։ Մարկոս 1:16-20։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 1:16-20:
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք Հիսուսն էլիտային աշակերտության կանչում էր։
ՊԱՏ. — Ոչ, նա կանչում էր աշխատավոր ժողովրդից (արհեստավորներ և բանվորներ)։ Երբ Աստված եկավ Երկիր և ընտրեց մարդկանց՝ ամենակարևոր պատգամը մարդկությանը փոխանցելու, նա ընտրեց աշխատավոր ժողովրդից։ Նա ընտրեց մարդկանց, ովքեր ֆիզիկական ծանր աշխատանքին լավ ծանոթ էին։ Երբեք մի արհամարհեք նրանց, ովքեր դժվարությամբ են վաստակում. Աստված նման ձևով չի վարվում։ >>>> Ա Սամուել 16:1-13, 17:34-35։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչպես նրանք արձագանքեցին։ Ի՞նչպես աշակերտներն «ապաշխարեցին և հավատացին»։ Իրենք ի՞նչ արեցին, որ մենք էլ կարող ենք անել, որպեսզի «Աստծո թագավորությունը» մեզ մոտենա։
ՊԱՏ. — Նրանք կանչված էին, և դա նշանակում էր ամեն ինչ թողնել՝ Հիսուսին հետևելու համար։ Գին պետք է վճարվեր։ Աշակերտները պետք է հրաժարվեին իրենց աշխատանքից և անվտանգությունից։ Հիսուսի ճշմարիտ աշակերտ լինելու համար հնարավոր է անհրաժեշտ լինի շատ բաներից հրաժարվել, անգամ աշխատանքից։
Ծանուցում: Եթե մենք իրոք ուզում ենք Հիսուսին հետևել, ապա Հիսուսը, հնարավոր է, ակնկալի ձեզանից հրաժարվել որոշակի բաներից։ Թե այդ բաներն ինչ կարող են լինել, ես եկել եմ այն կարծիքին, որ տարբեր մարդկանցից տարբեր բաներ են պահանջվում։
ՀԱՐՑ — Կանչը վերաբերում է որևէ կազմակերպության (եկեղեցու), որևէ դավանանքի, թե՞ Մարդուն հետևելուն։
ՊԱՏ. — Եթե դու, Հիսուսից բացի, ուրիշ բանի հետևելու ես կանչվել, ուրեմն այդ կանչը ճշմարտ չէ։
ՀԱՐՑ — Կանչն իր մեջ ներառո՞ւմ է առաջադրանք։ Եթե այո, ապա ո՞րն էր աշակերտների առաջադրանքը։
ՊԱՏ. — Առաջադրանքը մարդկանց օգնելն էր, այլ ոչ թե կարիերա ստեղծելը։ Մենք «մարդկանց որսորդ» ենք։ Մենք հոգիներ պետք է փնտրենք։ Մենք չպետք է կազմակերպություններ ստեղծենք կամ մեր հեղինակության մասին մտածենք, բայց պետք է «մարդ որսանք»։
Ծանուցում: Եթե մենք մեր ողջ էությամբ չենք մղվում դեպի կորած հոգիները, ուրեմն ինչ-որ բան այն չէ։ Միգուցե սա մեզ կօգնի սահմանել մեր առաջին եզրույթը՝ «ապաշխարելը»։
Ծանուցում: Մենք ասացինք, որ ցանկանում ենք հասկանալ, թե Մարկոսն ինչպես է սահմանել ապաշխարել եզրույթը։ Այս բառի բառացի թարգմանությունը եբրայերենից կլինի «շրջվել»։
ՀԱՐՑ — Հովհաննեսը, Հակոբոսը և մյուսներն ինչի՞ց շրջվեցին (հրաժարվեցին)։
ՊԱՏ. — Նրանք թողեցին ձկնորսությունը, ինչպես նաև ծնողին։
ՀԱՐՑ — Ձկնորսությունն ինչո՞վ էր խնդիր։
ՊԱՏ. — Ոչ մի բանով։ Մարկոսի 2-րդ գլխում Հիսուսը կանչում է Ղևիին, որն, արդյունքում, պետք է թողներ իր անարդար աշխատանքը. չնայած միշտ չէ, որ ինչից հրաժարվում ենք, սխալ է։ Երբեմն «լավը լավագույնի թշնամին կարող է լինել»։ Եթե մենք հնազանդվենք Իրեն, հետևենք Իրեն, արդյունքում մենք պետք է ինչ-որ բան թողնենք՝ թագավորության համար։ Որոշ բաներ պետք է ետևում թողնվեն՝ թագավորության գործում ներգրավված լինելու համար։ Անգամ եթե լավ աշխատանք կամ լավ ծնողներ ենք թողնում։ Երբեմն լավ բաները պետք է ետևում թողնել. հասկանալով, թե ինչն է ամենակարևորը մեր կյանքում, մենք պետք է «շրջվենք» ու գնանք։ Անհատի կյանքում, որտեղ Հիսուսն է տիրում, այնտեղ էլ ներկա է Աստծո թագավորությունը։ Եթե Աստծո թագավորությունը մոտ է, ապա ուրիշ մարդիկ էլ կկանչվեն Նրա կողմից։ Նրանց նպատակն է լինելու հոգիներին հասնելը, և նրանց կանչի գինը լինելու է նրանց անվտանգությունն ու հարմարավետությունը։
IV. Մեկը, որ կանչում է մեզ իրեն հետևելու, հզոր և գթասիրտ։ Մարկոս 1:21-31:
Ծանուցում: Հիշիր. կանչը ենթադրում է «կանչող»։ Կարևոր է իմանալ, թե ով է կանչում։ Գուցե հետևյալ երկու բառերը կարող են ամփոփել, թե Մարկոսն ի՞նչ է ասում Կանչողի մասին.ուժ և գթասրտություն։
Ա. Գթասիրտ հզորությունը դևերի դեմ։ Մարկոս 1:21-28։
Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 1:21-28:
ՀԱՐՑ — Դևերին սաստելը որքանո՞վ էր դժվար Հիսուսի համար։
ՊԱՏ. — Շատ քիչ կամ էլ ընհանրապես առանց որևէ դժվարության էր Նա դևերին սաստում։ Հիսուսը խոսեց. դևերը փորձեցին վերջին ճիգերը գործադրել, բայց ստիպված էին հնազանդվել և թողնել խեղճ մարդուն։
ՀԱՐՑ — Այսօր մեր եկեղեցում նման հզորություն կա՞։
ՊԱՏ. — Արդյո՞ք դևերը հասկանում են Նրա հզորությունը։ Նրանք փորձո՞ւմ են դիմադրել այդ հզորությանը։
ՊԱՏ. — Հիսուսը սաստեց նրանց մի բառով։ Որևէ ծիսական արարողություն, մոգություն կամ կախարդանք Հիսուսը չօգտագործեց։ Նա ուղղակի խոսեց։ Նա որևէ ձևով չպայքարեց. Իր հզորության առջև դևն իրենից մեծ բան չէր ներկայացնում։ Սա նման է նրան, թե ինչպես էր Աստված արարում աշխարհը: Իր ձայնով։
ՀԱՐՑ. — Սատանայի վկայությունն արդյո՞ք Հիսուսն ընդունեց։
ՊԱՏ. — Ոչ, կարդա 24 և հատկապես 25 հատվածները։ Նա չընդունեց դևերի վկայությունը, թեև այդ վկայությունները բավականին դրամատիկ էին։
Բ. Գթասիրտ հզորությունը հիվանդությունների դեմ։ Մարակոս 1:29-31։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 1:29-31:
ՀԱՐՑ — Ինչպե՞ս Հիսուսը բժշկեց այս անգամ։ Նա օգտագործե՞ց բառեր։
ՊԱՏ. — Ուշադրություն դարձրու, որ Հիսուսը ոչ թե խոսքով նրան բժշկեց, այլ պարզապես նրա ձեռքը բռնելով։ Հիսուսի բժշկությունները որևէ ծիսական արարողություն կամ տեխնիկա չէին ենթադրում։ Բժշկման միջոցները գրեթե պատահականության արդյունք էին։
ՀԱՐՑ — Պետրոսի զոքանչը բժշկվելուց հետո ի՞նչ արեց։
ՊԱՏ. — Հիսուսի հպումից հետո՝ մարդուն հնարավորություն է տրվում երախտապարտ լինելու։ Սա մեզ ինչ-որ բան է ասում Պետրոսի զոքանչի, ինչպես նաև ճշմարիտ աստվածային «հպման» մասին։
Ծանուցում: Շոտլանդացիները շատ լավ կարգախոս ունեն. «փրկված՝ ծառայելու»։ Հնարավոր է՝ մեզանից ոմանց համար կարևոր է հասկանալ, որ եթե մենք ստանում ենք, ապա պետք է նաև տանք։ Հնարավոր է՝ մեր հոգևոր առողջությունը կախված է նրանից, թե փրկելուց հետո ինչ կանենք։
ՀԱՐՑ — Այս երկու պատմություններն ի՞նչ ընդհանրություններ ունեն։
ՊԱՏ. — Երկու դեպքում էլ Հիսուսի զորությունը շահավետ էր պատմության մեջ ներգրավված մարդկանց համար։ Առաջին դեպքինը դիվահար տղամարդ էր, իսկ երկրորդինը՝ հիվանդ կին։ Հիսուսն այս մարդկանց ետ բերեց իրենց «բնական վիճակին»։ Հիսուսը վերականգնեց նրանց «առողջությունը», իսկ մեկ այլ ձևով կարելի է ասել՝ վերականգնեց նրանց մարդկային էությունը՝ճշմարիտ մարդ լինելը։
ՀԱՐՑ — Նա գումար վերցրե՞ց բժշկության դիմաց կամ բժշկե՞ց Իր շահի համար։
ՀԱՐՑ — Այս երկու բժշկությունները կարո՞ղ են չափանիշ հանդիսանալ այն բանի համար, թե արդյոք տվյալ մարդը նման է Քրիստոսին, և որպես հոգևոր առաջնորդ՝ արժանի հետևելու։
ՊԱՏ. — Նա բուժում էր թե՛ հրապարակավ և թե՛ գաղտնի։ Հրապարակային բժշկումը ապշեցուցիչ էր, մինչդեռ մյուսը տանը, գաղտնի և տնային պայմաններում էր։ Նա չէր բժշկում շահադիտական նկատառումներով, այսինքն՝ միայն այն դեպքերում, երբ բժշկությունն իրեն հեղինակություն կբերեր։
ՀԱՐՑ — Որո՞նք են այս պատմության բանալի կետերը, ըստ որի՝ մենք կարղ ենք գնահատել Քրիստոսին նմանվելու չափանիշները առաջնորդության մեջ։
ՊԱՏ. — Այս առումով օգտակար կլինի խմբով քննարկել և ցուցակ կազմել, ըստ որի կետերի՝ հեշտ կհիշվի՝ ինչպես կողմորոշվել, թե ում պետք է հետևել։
V. Եզրակացություն. հայացք լեգիտիմության ոլորտին:
Ա. Կանչողի լեգիտիմացումը։ Հիսուսը, որպես Աստված, արժանի է, որպեսզի մենք Իրեն հետևենք։ Առաջին՝ Հիսուսը ներկայացված է որպես իշխանություն ունեցող մեկը, և հետևաբար՝ որպես հզոր առաջնորդ։ Երկրորդ՝ Իր հզորությունը որպես միջոց էր օգտագործվում Իր գթասիրտ էությունը դրսևորելու։ Հիսուսը բժշկում էր ճնշվածներին և հիվանդներին։ Իր հզորությունն օգտագործում էր ուրիշների համար։
Բ. Կանչվածների լեգիտիմացումը։ Հնարավոր չէ Հիսուսին հետևել՝ առանց գին վճարելու, առանց որևէ բան ետևում թողնելու։ Նա կանչում է մեզ դեպի Իրեն և դեպի մեր առաջադրանքը։ Մենք ուզում ենք նմանվել Պետրոսի զոքանչին։ Աստված չի փոխվել։ Երբ Մովսեսը կանչվեց, ապա առաջադրանքն ի կատար ածելու համար … որն էր՝ ճնշված մարդկանց ազատագրումը։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ
Մարկոս 1:14-31
Քարոզչություն Գալիլեայում
(Մտթ. 4.12-18, 23-25, Ղուկ. 4.14-15, 42-44)
14 Հովհաննեսի մատնվելուց հետո Հիսուսը եկավ Գալիլեա. քարոզում էր Աստծու թագավորության Ավետարանն 15 ու ասում. «Լրացել է ժամանակը, և մոտեցել է Աստծու թագավորությունը. ապաշխարե՛ք ու հավատացե՛ք Ավետարանին»։
Հիսուսը կանչում է չորս ձկնորսներին
(Մտթ. 4.18-22, Ղուկ. 5.1-11)
16 Գալիլեայի լճափով անցնելիս տեսավ Սիմոնին ու նրա եղբայր Անդրեասին, որոնք լճի մեջ ուռկան էին գցում, որովհետև ձկնորս էին։ 17 Հիսուսը նրանց ասաց. «Իմ հետևի՛ց եկեք, ու ես ձեզ մարդկա՛նց որսորդներ կդարձնեմ»։ 18 Նրանք անմիջապես իրենց ուռկանները թողեցին ու նրան հետևեցին։ 19 Փոքր-ինչ առաջանալով՝ տեսավ Զեբեդեոսի որդի Հակոբոսին ու նրա եղբայր Հովհաննեսին, որոնք ևս նավի վրա ուռկաններ էին կարգի բերում. 20 նրանց էլ իսկույն կանչեց։ Նրանք, իրենց հորը՝ Զեբեդեոսին, վարձու աշխատողների հետ նավի վրա թողնելով, նրան հետևեցին։
Դիվահարի բժշկումը
(Ղուկ. 4.31-37)
21 Եվ մտան Կափառնաում։ Հենց շաբաթ օրը նա ժողովարան մտավ և ուսուցանում էր։ 22 Եվ նրա ուսուցման վրա զարմանում էին, որովհետև իբրև իշխանություն ունեցող էր ուսուցանում նրանց, այլ ոչ թե դպիրների պես։
23 Ժողովարանում պիղծ ոգով բռնված մի մարդ կար. նա աղաղակեց 24 ու ասաց. «Ի՞նչ գործ ունես մեզ հետ, Հիսո՛ւս Նազովրեցի։ Մեզ կորստյան մատնելո՞ւ եկար։ Գիտեմ քեզ, թե ով ես. Աստծու Սուրբը»։ 25 Հիսուսը նրան սաստեց ու ասաց. «Պապանձվի՛ր և դրա միջից դո՛ւրս արի»։ 26 Պիղծ ոգին նրան սաստիկ թափահարեց ու բարձրաձայն գոչելով՝ նրա միջից դուրս եկավ։ 27 Բոլորը զարմացան. իրար մեջ խոսում էին ու ասում. «Սա ի՞նչ է, ի՞նչ նոր ուսուցում է, որ իշխանությամբ պիղծ ոգիներին էլ է սաստում, ու հնազանդվում են նրան»։ 28 Եվ նրա համբավն անմիջապես տարածվեց Գալիլեայի բոլոր կողմերում։
Հիսուսը շատերին է բժշկում
(Մտթ. 8.14-17, Ղուկ. 4.38-41)
29 Ժողովարանից անմիջապես դուրս գալով՝ Հակոբոսի ու Հովհաննեսի հետ Սիմոնի ու Անդրեասի տուն եկան։ 30 Սիմոնի զոքանչը տենդի մեջ պառկած էր։ Իսկույն նրա մասին ասացին Հիսուսին։ 31 Նա մոտեցավ, ձեռքից բռնելով նրան ոտքի կանգնեցրեց, և տենդն իսկույն թողեց նրան։ Եվ ծառայում էր նրանց։

Ա Սամուել 16:1-13
Դավիթը թագավոր է օծվում
1 Եվ Տերը Սամուելին ասաց. «Մինչև ե՞րբ պիտի Սավուղի համար սուգ անես, որովհետև ես մերժեցի նրան, որ նա չթագավորի Իսրայելի վրա։ Եղջյուրդ լցրո՛ւ յուղով և ե՛կ քեզ ուղարկեմ բեթլեհեմացի Հեսսեի մոտ, որովհետև նրա որդիներից մեկին ինձ համար թագավոր տեսա»։* 2 Սամուելն ասաց. «Ինչպե՞ս գնամ. եթե Սավուղը լսի, ինձ կսպանի»։ Եվ Տերն ասաց. «Հետդ մի երի՛նջ վերցրու և ասա՛, թե՝ “Եկել եմ Տիրոջը զոհաբերություն անելու”։ 3 Եվ Հեսսեին է՛լ հրավիրիր զոհաբերության, իսկ ես քեզ կհասկացնեմ, թե ի՛նչ ես անելու. ինձ համար թագավոր պիտի օծես նրան, որին քեզ կասեմ»։
4 Սամուելն արեց Տիրոջ ասածը և գնաց Բեթլեհեմ։ Քաղաքի ծերերը դողալով դիմավորեցին նրան և ասացին. «Խաղաղությա՞մբ է գալդ»։ 5 Եվ նա ասաց. «Խաղաղությամբ է, եկել եմ Տիրոջը զոհաբերություն անելու։ Սրբվեցե՛ք և ինձ հետ եկե՛ք զոհաբերության». և Հեսսեին ու նրա որդիներին սրբվել տվեց և նրանց հրավիրեց զոհաբերության։ 6 Եվ երբ նրանք եկան, Եղիաբին տեսնելուն պես ասաց. «Ահա Տիրոջ օծյալը իր առջև է»։ 7 Բայց Տերը Սամուելին ասաց. «Մի՛ նայիր նրա տեսքին ու բարձր հասակին, քանզի ես մերժեցի նրան, որովհետև Տերը մարդու պես չի նայում. մարդը տեսնում է աչքին երևացողը, իսկ Տերը սրտին է նայում»։ 8 Հետո Հեսսեն կանչեց Աբինադաբին և նրան անցկացրեց Սամուելի առջևով. և Սամուելն ասաց. «Տերը սրան էլ չի ընտրել»։ 9 Եվ Հեսսեն անցկացրեց Սամաային, և Սամուելն ասաց. «Տերը սրան էլ չի ընտրել»։ 10 Եվ Հեսսեն Սամուելի առջևով անցկացրեց իր յոթ որդիներին, և Սամուելը Հեսսեին ասաց. «Տերը սրանցից ոչ մեկին չընտրեց»։ 11 Եվ Սամուելը Հեսսեին ասաց. «Սրա՞նք են քո բոլոր տղաները»։ Եվ Հեսսեն ասաց. «Տակավին մնացել է կրտսերը. նա հիմա ոչխարներն է արածեցնում»։ Եվ Սամուելը Հեսսեին ասաց. «Մա՛րդ ուղարկիր և բերե՛լ տուր նրան, որովհետև մենք սեղան չպիտի նստենք, մինչև նա այստեղ չգա»։ 12 Եվ նա մարդ ուղարկեց ու բերել տվեց նրան. նա շիկահեր էր, գեղեցիկ աչքերով և դեմքով էլ գեղեցիկ։ Այն ժամանակ Տերն ասաց. «Վե՛ր կաց, օծի՛ր դրան, որովհետև սա է»։ 13 Սամուելը վերցրեց յուղի եղջյուրը և օծեց նրան իր եղբայրների մեջ, և այդ օրից հետո Տիրոջ Հոգին զորավոր կերպով իջավ Դավթի վրա. և Սամուելը վեր կացավ ու գնաց Ռամա։

Ա Սամուել 17:34-35
Եվ Դավիթն ասաց Սավուղին. «Քո ծառան իր հոր ոչխարներն էր արածեցնում, և երբ առյուծ կամ արջ էր գալիս և հոտից ոչխար տանում, 35 ես գնում էի նրա ետևից, զարկում էի նրան և նրա բերանից ազատում, և երբ նա հարձակվում էր ինձ վրա, բռնում էի նրա մորուքից, զարկում էի ու սպանում։