ՄԱՐԿՈՍ 2:23-3:6 Դաս # 5
ԿԱՆՈՆՆԵՐ ԿԱՆՈՆՆԵՐԻ ԵՏԵՎՈՒՄ

I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն:
Ծանուցում: Այսօր մենք կտեսնենք, թե Հիսուսն ինչպես է վերաբերվում կանոններին։ Բարգավաճ և կարգապահ լինելու համար յուրաքանչյուր խումբ պետք է ունենա կանոններ։ Միաբանություն ապահովելու համար եկեղեցիները պետք է ունենան կանոններ, ընթացակարգեր և ավանդույթներ։ Այսպիսով՝ եկեք քննարկենք եկեղեցու կանոնները։
ՀԱՐՑ — Ինչպե՞ս եք դուք վերաբերվում այն եկեղեցիներին, որտեղ կիրակնօրյա ծառայությանը պարտադրվում է փողկապ կրել։
ՊԱՏ․ — Մեծ սխալ կլիներ սարկավագներին չկարգել դռների մոտ՝ արգելելու նրանց մուտքը, ովքեր չէին կրում կամ չէին կարող կրել փողկապ։ Բացի այդ, ինչ կլիներ, եթե կանայք չկարողանային ձեռք բերել իրենց զգեստին սազական փողկապ։
ՀԱՐՑ — Իսկ այն եկեղեցո՞ւն, որտեղ, բացի դաշնամուրից և երգեհոնից, մյուս երաժշտական գործիքներն արգելված են։
ՀԱՐՑ — Իսկ ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն եկեղեցուն, որտեղ ընդունվում և քաջալերվում է համասեռամոլությունը։
ՀԱՐՑ — Իսկ ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն եկեղեցուն, որտեղ հանդուրժելի են գաղափարներ, ինչպիսին է Հիսուսի և Բուդդայի նույնականացումը։
ՀԱՐՑ — Ձեր դպրոցում, եղեկեցում կամ կազմակերպությունում կանոններ պե՞տք է լինեն։
ՊԱՏ․ — Կարծում եմ՝ կհամաձայնենք, որ մենք բոլորս էլ կանոնների կարիք ունենք։
ՀԱՐՑ — Ո՞րն է լավ կանոնը։
Եկեք տեսնենք, թե Հիսուս ինչպես վարվեց կանոնների հետ։
III. Հին կտակարանի ընթերցանությունը:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 2:23-26:
Ա. Հարց. ինչպե՞ս կարդալ և կիրառել Աստվածաշունչը։
ՀԱՐՑ — Փարիսեցիներին այստեղ ի՞նչն է մտահոգում։ Ըստ իրենց՝ ո՞րն էր այստեղ իրական մեղքը։
ՊԱՏ․ — Ձեռքերով հացահատիկի թեփը մաքրելն էր (ձեռքերը միմյանց շփելով)։ Ճամփորդությունից հոգնած՝ աշակերտները մի բուռ հացահատիկ էին մաքրում ուտելու համար: Այլ կերպ ասած՝ աշակերտները մեղադրվում էին շաբաթ օրը աշխատելու՝ հացահատիկը մաքրելու կամ էլ բերքահավաքի համար։
>>>> Երկու տարբեր մարդիկ թող բացեն Բ Օրենք 23:24-25 և Ելք 34:21 հատվածները։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Բ Օրենք 23:24-25:
Ծանուցում: Դաշտից մեծ քանակությամբ հացահատիկ վերցնելը ճիշտ չէ, բայց նորմալ է քիչ քանակությամբ ուտել և գոհանալը։ Նորմալ է մի քիչ խաղող քաղել և ուտելը, բայց ոչ ափսեիդ մեջ լեփ լեցուն լցնելը՝ ընկերներիդ և հարազատներիդ տալու համար։ Նորմալ է քաղել քիչ քանակությամբ՝ սովդ հագեցնելու համար, բայց ոչ բեռնելու ձեզ ամբողջությամբ և վաճառելու առևտրականներին։
>>>> Դուք կարդացեք Ելք 34:21։
Ծանուցում: Աշխատելը լավ է, բայց Շաբաթը պետք է պահել, որը գյուղատնտեսական հասարակության համար նշանակում էր բերքահավաք չանել։
ՀԱՐՑ — Հիսուսն ի՞նչ էր մատնացույց անում 2:25-26 համարներում։
ՊԱՏ. — Աստվածաշնչի հերոս Դավիթը կերավ սխալ հաց. հաց, որ պատկանում էր միայն քահանաներին, բայց Դավիթն այդպես վարվեց քահանայի օրհնությամբ։ Բանն այն է, որ օրենքը չի կարելի խախտել, քանի դեռ նոր, ավելի կարևոր օրենք առաջ չի եկել, որի պատճառով կարելի կլինի խախտել նախկին օրենքը։ Հացը պատկանում էր քահանաներին և զոհասեղանին դրվելուց հետո իրենց տրամադրության տակ էր, բայց իրենք սոված Դավթին և նրա մարդկանց այդ հացը տալու իրավունքն ունեին (Ա Թգ․ 21:1-9)։
ՀԱՐՑ – Այսպիսով, խնդիրը ո՞րն էր այստեղ։
ՀԱՐՑ – Ինչքա՞ն զգույշ պետք է սահմանումներ տալ, որ կանոնները չկորչեն կանոնների ետևում։
Բ. Մեթոդը. ինչպե՞ս է Հիսուսն Ավետարանով պատասխանում Ավետարանին։
Ծանուցում: Հիսուսը հարցին հարցով էր պատասխանում։ Նրանք հարցադրումներ էին առաջ քաշում՝ մեղադրանքներ հրահրելու համար, Ինքը՝ նրանց մտածել տալու համար։ Հիսուսը քաջատեղյակ էր «բերք չհավաքելու» կանոնին (Ելք 34), բայց Նա քաջատեղյակ էր նաև «հագեցրու քո սովը» կանոնին (Բ Օր. 23): Ակնհայտորեն Հիսուսն Ավետարանի կողմնակից էր, բայց Նա ցանկանում էր, որ մարդիկ հասկանային Ավետարանի նպատակը, այլ ոչ թե կուրորեն հետևեին կանոններին։ Փարիսեցիները ցանկացան մատնանշել Ելք 34-ը, բայց Հիսուսն էլ շեշտադրեց Բ Օր․ 23-ը, որպեսզի Նա օրինակով ցույց տար, թե Դավթի պարագայում Բ Օր. 23-ը ինչպես է կիրառվում։ Եթե ինչ-որ մեկը չտրամաբանելով և կուրորեն է հետևում Ավետարանին, ապա այդ մարդը չի հնազանդվում Ավետարանի իրական նպատակին և, հետևաբար, նաև Աստծուն։
ՀԱՐՑ — Կանոնների ետևում կանոնները տեսնելու գործընթացն Աստված հեշտացրե՞լ է մեզ համար։
ՊԱՏ․ — Նա չի բարդացրել, այլ պահանջել է այս օրենքները հասկանալու և կիրառելու համար տրամաբանություն, կարեկցանք և զգուշություն ցուցաբերել։
Գ. Սկզբունքը և հռչակումը։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 2:27-28:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ էր սա նշանակում։
ՊԱՏ․ — 27-րդ տողը կարելի է այսպես էլ վերաձևակերպել՝ «Շաբաթի օրենքները մարդու համար են, այլ ոչ թե մարդը՝ Շաբաթի օրենքների»։ Այլ կերպ ասած՝ Մովսիսական օրենքը տրվել էր մարդուն՝ վերջինիս ուղղորդելու և օգնելու համար. մարդը չէր ստեղծվել Օրենքին հնազանդվելու համար։ Մեր տանը երեխաների համար օրենք ենք սահմանել՝ ինչպես վարվել կահույքի հետ։ Մենք երեխաներ չենք ունեցել նրա համար, որ մեր «կահույքի օրենքները» կարողանանք գործադրել։ Ինչպես նաև, մենք կահույքը չենք ձեռք բերել այն պատճառով, որ կիրառենք մեր «կահույքի օրենքները»։ Մենք ունենք նման օրենքներ երեխաների պատճառով և նաև այն պատճառով, որ ցանկանում ենք կահույքը հնարավորինս երկար ծառայեցնել մեզ։ Նաև մենք սովորեցնում ենք մեր երեխաներին բարքեր, կարգապահություն և հարգանք գույքի նկատմամբ։ Հաշվի առնելով մարդու կոռումպացված բնույթը՝ կանոնները ստեղծված են եկեղեցում կամ հասարակության մեջ՝ կարգուկանոնը պահպանելու համար, որպեսզի օրհնությունն ավելիով տրվի։
Ծանուցում: Կարծես թե 28-րդ համարը կապված է «Մարդու Որդի» եզրույթի իմաստի հետ։ Հիմնված 27-րդ տողի ճշմարտության վրա՝ այս արտահայտությունը վերջինիս կրճատված տարբերակն է։ Հիսուսն ասում է, որ եթե 2:27 հատվածը ճշմարիտ է, ապա տրամաբանորեն 28-ն էլ է ճշմարիտ։
ՀԱՐՑ – Այսպիսով, ի՞նչ է նշանակում «Մարդու Որդի»։
ՊԱՏ․ — Պատասխանները լսելուց հետո ավելացրեք. կարծես թե այս արտահայտության մեջ միտումնավոր կերպով կրկնակի իմաստ է դրվել:
1. Դանիել 7:14-ում Մարդու Որդի եզրույթը վերաբերում է աստվածային էակին։
2. Եզեկիել 2:1-ում Մարդու Որդի եզրույթը վերաբերում է «մարդու որդուն», այսինքն՝ այս արտահայտությունը նշանակում է մարդ։ Այսպիսով, Հիսուսը, հնարավոր է, սա նկատի ուներ…
1) Հիսուսը՝ աստվածային Մարդու Որդին, անգամ Շաբաթի օրենքների վրա իշխանություն ուներ։ Որպես Աստված՝ Նա տվել էր օրենքները և, հետևաբար, նաև իրավունք ուներ դրանք մեկնաբանելու և կիրառելու։ Աստված կանոնների տերն է։ Օրենք տվողը օրենքից վեր է։ Օրենքն ընդամենը Իր կամքի գրավոր դրսևորման տարբերակներից է։ Հիմա, երբ Ինքը ներկա է, կարող է Իր կամքն ուղիղ հայտնել։
2) Մարդն ավելի կարևոր է, քան կանոնները։ Կանոնները ստեղծվել էին մարդու համար, այլ ոչ թե մարդը՝ կանոնների։ Հետևաբար, շաբաթ օրով մարդու՝ սովը հագեցնելու կարիքը սովորաբար հաղթում է կերակուր ուտելու այն վախը, որ տվյալ ուտելիքը կարող է համարվել «բերքահավաքի ընթացքում» հավաքած։
ՀԱՐՑ — Այսպիսով, Հիսուսն ի՞նչ նկատի ուներ։
ՊԱՏ․ — Նա երկուսն էլ կարող էր նկատի ունեցած լինել։ Նա լիարժեք և՛ Աստված էր, և՛ մարդ։ Նա ակնարկում էր, որ սա է ամենակարող Աստծո վերաբերմունքն Իր օրենքներին, և Նա մեզ ցույց տվեց, թե մենք, որպես մարդ, ինչպես պետք է վերաբերվենք Աստծո օրենքներին։
IV. Օրենքը կրկին կիրառելով:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 3:1-6:
Ա. Աստծո զայրույթը։
Ծանուցում: Սա երկրորդ դեպքն է, որ մենք տեսնում ենք Հիսուսին բարկացած (1:43).
ՀԱՐՑ — Ի՞նչն էր Հիսուսին բարկացրել։
ՊԱՏ․ — Մարդու տառապանքի և կարիքի հանդեպ նրանց անտարբերությունն ու քարսրտությունը։ Նրանք մտահոգված էին միայն օրենքներով։
ՀԱՐՑ — Եթե սա այն է, ինչը բարկացնում է Աստծուն, ապա սա ի՞նչ է ասում Աստծո մասին։
ՀԱՐՑ — Եթե սա որպես մոդել օգտագործենք, ապա այսօրվա մեր եկեղեցիներում կամ կրոնական կազմակերպություններում ի՞նչը կբարկացներ Աստծուն։
ՀԱՐՑ — Դիտարկելով այս տեքստը մեկ այլ դիտանկյունից՝ Հիսուսն ահաբեկվա՞ծ էր։
ՀԱՐՑ — Սա ի՞նչ է ասում մեզ Հիսուսի անհատականության մասին։
ՊԱՏ․ — Հիսուսը վախկոտ ինչ-որ մեկը չէր, այլ բնավորությամբ ուժեղ և նպատակասլաց մարդ։ Նրան մեր օրերում կասեինք «մարդ համենայնի»: Մարդկանց օրհնելը Նա ավելի էր կարևորում, քան պաշտոնով մարդկանց հաճոյանալը, անգամ եթե վերջիններս հոգևոր դասից էին։ Իր դիրքորոշման համար Նա, ի վերջո, կյանքի գին է վճարում, բայց մենք հետագայում կհամոզվենք, որ Հիսուսը նախապես գիտեր այս մասին։
Բ. Մարդու բարկությունը։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 3:6:
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ առաջնորդներն այսպես արձագանքեցին։ Հաշմանդամին բուժելու պատճառով ինչո՞ւ նրանք պետք է ցանկանային սպանել Հիսուսին։
ՊԱՏ․ — Եկեղեցու առաջնորդներն ավելի հաճախ կառչում են իրենց նախապատվություններից և սկզբունքներից, որևէ զիջումների չեն գնում, անգամ եթե զոհասեղանին բարի գործերն են։ Որոշ առաջնորդներ էլ պահպանողական են, որովհետև նրանք ցանկանում են իրեց եկեղեցիների բարի ավանդույթները պահպանել, որն իրականում լավ բան է։ Ոմանք էլ պահպանողական են, որովհետև չեն ցանկանում պատասխանատվություն կրել Աստծո Սուրբ Հոգու դինամիկ խոսքը լսելու, և սա շատ վատ է։ Երիտասարդները պետք է զգույշ լինեն բոլոր պահպանողականներին վատաբանելու հարցում, բայց, իհարկե, ավագները պետք է միշտ բաց լինեն Աստծո Հոգու առաջ։
ՀԱՐՑ — Հիսուսի ահաբեկված չլինելու փաստը ի՞նչ է մեզ հուշում, նման հարձակումների ժամանակ մենք ի՞նչ պետք է անենք։
ՊԱՏ․ — Հիսուսը տեղյակ էր զարգացող փոթորկի մասին, բայց վախեցած լինելու փոխարեն Նա ավելի էր բարկանում անսիրտների վրա։ Նա շարունակեց և ավարտեց հրաշքը և համարձակ ու հրամայական տոնով ասաց. «Ձեռքդ մեկնիր»։ Հիշենք, որ Հիսուսը մեզ սովորեցնում էր սիրել Աստծուն և մարդկանց, և նաև այն, որ Աստծուց երկյուղելու դեպքում մարդկանցից երկյուղելու անհրաժեշտություն չի լինում։
Ծանուցում: Հիսուսին նմանվել նշանակում է զուգահեռներ տանել մեր առօրյայի և Ավետարանում նկարագրված իրավիճակների միջև։ Մենք պետք է Հիսուսի սկզբունքներով առաջնորդվենք՝ մեր առօրյային առերեսվելիս։ Այդ դեպքում մենք ավելի շատ կկենտրոնանանք մարդկանց օգնելու վրա, քան կոնֆլիկտներից խուսափելու։ Հիսուսին նմանվելու համար հնարավոր է թանկ վճարենք. Հիսուսն ինքը կյանքով վճարեց (տե՛ս Մարկոս 3:6)։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 2:23-3:6
Շաբաթ օրը հարգելու մասին
(Մտթ. 12.1-8, Ղուկ. 6.1-5)
23 Եվ այնպես եղավ, որ նա շաբաթ օրն անցնում էր արտերով, ու նրա աշակերտներն սկսեցին հասկ պոկելով գնալ։ 24 Փարիսեցիները նրան ասացին. «Տե՛ս, շաբաթ օրով ի՛նչ են անում. օրինավոր չէ»։ 25 Եվ նա ասաց նրանց. «Դուք երբևէ չե՞ք կարդացել, թե Դավիթն ի՛նչ արեց, երբ կարիքի մեջ էր, երբ սոված էին և՛ ինքը, և՛ իր հետ եղողները. 26 ինչպե՛ս Աբիաթար քահանայապետի օրոք Աստծու տուն մտավ ու առաջավորության հացերը կերավ և իր հետ եղողներին էլ տվեց։ Այնինչ բացի քահանայից, ոչ ոքի համար օրինավոր չէր ուտելը»։ 27 Եվ Հիսուսը նրանց ասաց. «Շաբաթը մարդու համար է, և ոչ թե մարդը՝ շաբաթի համար։ 28 Հետևաբար Մարդու Որդին շաբաթի՛ էլ տերն է»։
3
Չորացած ձեռքի բժշկումը
(Մտթ. 12.9-14, Ղուկ. 6.6-11)
1 Հիսուսը դարձյալ ժողովարան մտավ։ Այնտեղ ձեռքը չորացած մի մարդ կար։ 2 Եվ սպասում էին Հիսուսին՝ տեսնելու, թե արդյոք շաբաթ օրով կբուժի՞ նրան, որպեսզի ամբաստանեին։ 3 Նա ձեռքը չորացած մարդուն ասաց. «Վե՛ր կաց, մեջտե՛ղ արի»։ 4 Իսկ նրանց հարցրեց. «Օրենքը որևէ մեկին թույլ է տալիս շաբաթ օրը բարի՞ գործ անել, թե՞ չար, մի կյանք փրկե՞լ, թե՞ կորցնել»։ Եվ նրանք լռեցին։ 5 Նա, իր շուրջը եղողներին բարկությամբ նայելով, նրանց սրտերի կուրության համար տրտմած, այն մարդուն ասաց. «Ձեռքդ մեկնի՛ր»։ Նա մեկնեց, ու նրա ձեռքն առողջացավ։ 6 Եվ փարիսեցիներն անմիջապես դուրս գնացին. հերովդեսականների հետ նրա դեմ խորհուրդ էին անում, թե նրան ինչպե՛ս կորցնեն։

Բ Օրենք 23:24-25

24 Երբ քո մերձավորի այգին մտնես, կարող ես ուզածիդ չափ խաղող ուտել և հագենալ, բայց ամանիդ մեջ չլցնես։
25 Երբ քո մերձավորի ցորենի արտը մտնես, կարող ես ձեռքով պոկել հասկերը, բայց մանգաղ չզարկես քո մերձավորի հնձին»։

Ելք 34:21
21 Վեց օր պիտի աշխատես, իսկ յոթերորդ օրը հանգստանաս։ Պիտի հանգստանաս նաև ցանքի և հնձի ժամանակ։

Ա Թգ․ 21:1-9

Դավիթը փախչում է Սավուղից
1 Դավիթը գնաց Նոբ՝ Աքիմելեք քահանայի մոտ. Աքիմելեքը զարհուրելով դիմավորեց Դավթին և նրան ասաց. «Ինչո՞ւ ես մենակ, և հետդ մարդ չկա»։ 2 Եվ Դավիթն Աքիմելեք քահանային ասաց. «Թագավորն ինձ մի բան է հրամայել և ասել ինձ. “Ոչ մեկը չիմանա այն գործը, որի համար քեզ ուղարկում եմ և ինչ որ հրամայեցի քեզ”։ Ես էլ երիտասարդների հետ ժամադրվեցի, որ հանդիպենք որոշակի տեղում։ 3 Հիմա ի՞նչ կա ձեռքիդ տակ. ինձ մի հինգ հա՛ց տուր կամ ինչ որ ունես»։ 4 Եվ քահանան Դավթին պատասխանեց ու ասաց. «Ձեռքիս տակ հասարակ հաց չկա, միայն սուրբ հաց կա. եթե երիտասարդները կանանց չեն մերձեցել, թող ուտեն»։ 5 Դավիթը քահանային պատասխանեց ու նրան ասաց. «Իսկապես անցած երեք օրերի ընթացքում կանայք մեզանից հեռու են եղել. երիտասարդների մարմինները* մաքուր են լինում հասարակ առաքելության գնալիս, սակայն այսօր որչափ ավելի մաքուր պիտի լինեն նրանց մարմինները*, որ ուտեն սրբագործված հացը»։ 6 Եվ քահանան սուրբ հացը տվեց նրան, քանի որ այնտեղ ուրիշ հաց չկար, բացի առաջավորության հացից, որը վերցվում էր Տիրոջ առաջից և վերցված օրը տաք հաց դրվում։ 7 Այդ օրը Սավուղի ծառաներից մեկն այնտեղ՝ Տիրոջ առաջ արգելափակված էր. նրա անունը եդովմայեցի Դովեկ էր. նա Սավուղի հովիվների գլխավորն էր։ 8 Եվ Դավիթն Աքիմելեքին ասաց. «Այստեղ ձեռքիդ տակ նիզակ կամ սուր չկա՞, որովհետև սուրս ու զենքերս հետս չվերցրի, քանի որ թագավորի գործը շտապ էր»։ 9 Եվ քահանան ասաց. «Ահա փղշտացի Գողիաթի սուրը, որին սպանեցիր Էլայի հովտում։ Ահա այն եփուդի ետևում՝ մի հագուստի մեջ փաթաթված է. եթե այն կվերցնես, վերցրո՛ւ, որովհետև դրանից բացի այստեղ ուրիշը չկա»։ Եվ Դավիթն ասաց. «Դրա նմանը չկա, տո՛ւր ինձ այն»։

Դանիել 7:14
14 Եվ նրան իշխանություն, պատիվ ու թագավորություն տրվեցին, որպեսզի բոլոր ժողովուրդները, ազգերը և լեզուները նրան ծառայեն. նրա իշխանությունը հավիտենական իշխանություն է, որ չի անցնելու, և նրա թագավորությունը չի կործանվելու։

Եզեկիել 2:1
Աստված Եզեկիելին կանչում է մարգարեանալու
1 Եվ ինձ ասաց. «Մարդո՛ւ որդի, կանգնի՛ր ոտքերիդ վրա, և ես կխոսեմ քեզ հետ»։