ՄԱՐԿՈՍ 4:26-41 ԴԱՍ # 8
ԹՐԾՎԵԼ ԿԱՄ ՀԱՏՈՒԿ ԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆ

I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն։
Իսկ հիմա կարդանք Աստվածաշնչի առաջին գրքից՝ Ծննդոցից։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Ծննդոց 1:1-2:
ՀԱՐՑ — Ինչպիսի՞ն էր երկիրը, և ի՞նչ էր անդունդի վրա։
ՊԱՏ․ — Երկիրը քաոսային, անձև ու դատարկ էր, և անդունդի վրա խավար էր։ Այնուհետև հետաքրքիր կերպով ասվում է, որ Աստծո Հոգին շրջում էր ջրերի (կամ ծովերի) վրա։ Եբրայերեն բնագրում բառերն զգուշությամբ են ընտրված, և շատ բառեր երկակի իմաստ ունեն։ Բառը կարող է ունենալ նյութական, հոգեբանական կամ հոգևոր իմաստ։ Օրինակ՝ «depths» բառը, որը նշանակում է օվկիանոսի խորքեր, եբրայերենում օգտագործվում է նաև «քաոս» իմաստով։ Եբրայեցիները ծովի գահավիժող ալիքներում խորտակվելը համարում էին մահանալու սարսափելի ձև։ Ոչ ոք խեղդվելով չի ուզում մահանալ։ Եբրայերենում «հոգի» բառը բառացիորեն նշանակում է «քամի»։ Այսպիսով, Աստծո քամին ջրերի կամ ծովի վրա էր։ Եվ վերջապես, «ջուր» կամ «ծովեր» բառերը եբրայերենում նաև «մահ» են նշանակում։ Այսպիսով, եբրայեցին այսպես կհասկանար տեքստը. երկիրը դատարկ էր և անիմաստ, խավարը տիրում էր քաոսի վրա, որին, այնուամենայնիվ, իշխում էր Աստծո Քամին՝ սավառնելով հենց նույն մահվան վրա։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Ծննդոց 1:3:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչը փոխեց ամեն ինչ։ Ի՞նչը հեռացրեց խավարը։
ՊԱՏ․-Աստծո Խոսքը։ Աստված ստեղծեց աշխարհը, վերջ տվեց անիմաստությանը, դատարկությանը և խոսքի միջոցով լույսը գոյության կոչելով՝ կյանք ստեղծեց այնտեղ, որտեղ մահ էր։ Ողջ արարչագործությունը, ինչպես նկարագրված է Ծննդոցի առաջին գլխում, կշարունակվի այս ձևով։ Աստված խոսում է, և լույսը, կարգուկանոնն ու համաչափությունն Աստծո Խոսքի միջոցով կյանքի են կոչվում։
III. Եվս երկու առակ. քաջություն, դու մենակ չե՛ս։ Մարկոս 4:26-32։
Ա. Աճող սերմի առակը. Մարկոս 4:26-29։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 4:26-29։
ՀԱՐՑ — Արքայության մասին ի՞նչ ակնարկ է արվում։
ՊԱՏ․ — Աստծո Խոսքն ավարտին կհասցնի Իր աշխատանքը։ Թող Խոսքը պարուրի մարդկանց, և մեր հասկացողությունից վեր միստիկ զորությունը կկատարի իր աշխատանքը։ Խոսքի զորությունը մեզնից մի քանիսի մոտ դեռ բացահայտ չի դրսևորվում, բայց զորությունն իրականում գործում է։ Մենք չգիտենք, թե ինչպես է Հոգին գործում, կամ արքայությունը՝ պտուղ տալիս։ Ես իմ չափահաս կյանքում անընդհատ փորձել եմ դա հասկանալ, բայց ապարդյուն։ Ես, հնարավոր է, չգիտեմ, թե ինչպես է ուտելիքն իմ ստամոքսում մարսվում, բայց այնուամենայնիվ ես շարունակում եմ ուտել։ Իմ գործն է հարատևել Խոսքի մեջ և շարունակել ուսուցանել և տարածել Աստծո Խոսքը։
Բ. Մանանեխի հատիկի առակը. Մարկոս 4:30-32։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 4:30-32։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ է Աստծո թագավորությունը մանանեխի հատիկի նման։
ՊԱՏ․ — Մարդիկ հաճախ զարմանում են այն բանի վրա, թե ինչպես է Աստծո խոսքը մարդկանց վրա ազդում և աննկարագրելի փոխում նրանց։ Նրանց հոգևոր կյանքի առաջին քայլերը սովորաբար փոքր են լինում։ Մեր հավատքը և զորությունը մեզանից շատերի համար շատ փոքր է թվում, բայց ուշադի՛ր։ Հիսուսը մարդ էր՝ արհամարհված և մերժված իր օրերի ազդեցիկ մարդկանց կողմից, բայց հիմա Նա ամենակարևոր մարդկանցից է, որ ապրել է երկրի վրա։ Մեր օրացույցը Նրա ծննդյան հետ է կապված, մոտ 1,5 միլիարդ մարդ, առնվազն գոնե որպես նոմինալ քրիստոնյաներ, Նրան Աստված են համարում։ Սերմն աննկատ ու խորհրդավոր աճում է և, չնայած բավականին փոքր, այն ունի ապշեցնող պոտենցիալ։
Գ. Աշխարհը և աշակերտները. Մարկոս 4:33-34։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 4:33-34:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ էր Հիսուսը փորձում ասել։ Հիսուսը ցանկանո՞ւմ էր հասկացված լինել։
ՊԱՏ․ — Վերջին հատվածում մենք քննարկեցինք այս։ Կարծես թե Հիսուսը միտումնավոր չէր ցանկանում ճշմարտության էական կետերի շուրջ բացահայտ խոսել: Ինչո՞ւ։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ էր աշակերտներին ասում, մինչդեռ մյուսներին՝ ոչ։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ կապ կա 4:34 և 4:21-22 համարների միջև։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 4:21-22 և 4:34։
Ծանուցում: Առակների մեկնաբանությունները միայն աշակերտներին էին տրվում, բայց շարունակելով կարդալ Մարկոսի ավետարանը՝ տեսնում ենք, որ աշակերտներն էլ ամբողջությամբ չէին կարողանում հասկանալ առակների ճշմարիտ իմաստը։ Նրանք դեռևս պարարտ հող չէին։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչը կարող էր նրանց պարարտ հող դարձնել և նաև լույս՝ աշխարհի համար։ Իրենք արդյո՞ք պարտավորված էին այսպիսին լինել և այսպես վարվել։
IV. Ինչո՞ւ է թվում, թե Աստված քնած է։ Մարկոս 4:35-41։
Ա. Թերևս աշխարհագրության կարճ դասը կօգնի, մինչ մենք կշարունակենք ընթերցանությունը։ Գալիլեայի ծովի տարածաշրջանում՝ լճի շրջակայքում, կա մի լեռնային գոյացություն։ Քամին առ այսօր անցնում է լեռնանցքներով այնպես, որ ցանկացած պահի այդ խաղաղ լիճը կարող է վերածվել կատաղած ջրային զանգվածի։ Հաջորդ բանը, որ Մարկոսը պատրաստվում է անել, պատմություն պատմելն է կամ, կարելի է ասել, կարճ ֆիլմ ցուցադրելը։ Ինչևէ, դա կլինի հոգեբանական ֆիլմ. այն մեր մտքի էկրանի վրա կցուցադրվի: Այսպիսով, եկեք պատրաստվենք մեր մտքի աչքերով երևակայելու և տեսնելու կարճամետրաժ ֆիլմը։
Բ. Փակե՛ք ձեր աչքերը և պատկերացրեք ծովափ․ կամաց-կամաց մթնում է։
Գ. >>>> Ինչ — որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 4:35-41:
Դ. Բացե՛ք ձեր աչքերը։ Ահա այսպես են դարեր շարունակ հավատացյալները «կարդացել» սուրբ գրությունները. ոչ բոլորն են ունակ եղել կարդալու։ Նրանք լսում էին Աստվածաշունչը, և մինչ այն կարդացվում էր, նրանք մտովի պատկերացնում էին այդ պատմությունները։ Այն, ինչ լսում էին, երևակայում էին մտքում։ Հիմա վերադարձեք ձեր երևակայած պատկերին:
ՀԱՐՑ — Երբ փոթորիկն սկսվեց, ի՞նչ երկու հուժկու զգացում ապրեցին աշակերտները։
ՊԱՏ․ — Վախ և զարմանք։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուս Քրիստոսի հետ ճամփորդելը նման ազեցություն ունեցավ նրանց վրա։ Սա ա՞յն է, ինչ դու պետք է ակնկալես Հիսուսի հետ ճամփորդելու ժամանակ։
V. Քնած Աստվածը. փոթորիկները մեր կյանքում։
Ա. Ինչո՞ւ Նա քնեց․ 4:35-39:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 4:35-37:
ՀԱՐՑ — Հիսուսին ո՞վ միացավ Իր նավակում։
ՀԱՐՑ — Դու կցանկանայի՞ր լինել մեկը, ով գնաց Հիսուսի նավակով։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 4:38:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ կպատասխանեիք հետևյալ հարցին. «Ինչո՞ւ է թվում, թե Աստված հեռու է մեզանից մեր փորձություններում»։ Ինչո՞ւ է թվում, թե Աստված քնած է մեր ծայրագույն դժվարությունների և տառապանքների ժամանակ։
ՊԱՏ․ — Դուք ոչինչ մի ասեք, թող մասնակիցները կիսվեն իրենց կարծիքներով։
ՀԱՐՑ – Աշակերտների՝ նավակ նստելու միտքն իրականում ո՞ւմն էր։
ՊԱՏ․ — 35-րդ համարում մենք տեսնում ենք, որ լճով ճամփորդելու գաղափարը Հիսուսինն էր։ Մարդկանց բազմությանը թույլ էր տրված ականատես լինելու հրաշքներին, բայց աշակերտերին թույլատրված էր Հիսուսի հետ նավակը մտնել, որից հետո նրանց նավակը ցնցվեց։ Եթե դու Հիսուսի աշակերտ ես, ապա մի քիչ ուրիշ վերաբերմունքի կարժանանաս, քան բազմությունը։
ՀԱՐՑ — Դա այն վերաբերմո՞ւնքն է, որը դուք կակնկալեիք։
ՊԱՏ․ — Ես հաճախ եմ գայթակղվում՝ ինքս ինձ հարց տալով, թե արդյո՞ք ես իրականում ցանականում եմ ճշմարիտ աշակերտ լինել, թե ընդամենը բավարարվել՝ բազմության հետ խոսքը լսելով։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ էր Հիսուսը թույլ տալիս՝ նրանց նավակը ցնցվեր, և ինչո՞ւ էր նա քնած, քանի դեռ աշակերտներն առերեսվում էին իրենց կյանքի մեծագույն վտանգին։
ՊԱՏ․ — Եթե դու աշակերտ ես, ապա դու անկասկած կբացահայտես, որ Հիսուսը հիանալի մարզիչ է։ Ոսկեբերանն ասում է, որ նավակում Հիսուսը երկու նպատակ էր հետապնդում․ ուժ՝ փորձությունների մեջ և խոնարհություն՝ փառքին ընդառաջ։ Նա գիտեր, որ դժվարությունները միայն կուժեղացնեին աշակերտներին՝ հետագա սպասվելիք ավելի դժվար փորձություններին դիմակայելու համար։ Նա նաև գիտեր, որ իր զորության դրսևորումները նրանց միջոցով ուրիշներին տեսնել տալուց՝ աշակերտները չէին դիմագրավի հպարտության գայթակղությանը։ Հետևաբար, որպեսզի հանկարծ նրանք չհպարտանան, իրենց նավակը ցնցվեց։ Փորձությունների և ահաբեկչությունների ժամանակ Նա ընտրում է բացառապես միայն «աշխարհի չեմպիոններին, ում հետագայում պետք է առաջնորդեր» (Ոսկեբերան, էջ 189-191)։ Նա ցանկանում էր, որ նրանք լինեն ուժեղ և միևնույն ժամանակ՝ խոնարհ։ Դուք չեք կարող միաժամանակ լինել ուժեղ և խոնարհ, քանի դեռ ձեր նավակը չի ցնցվել, կյանքը փոթորկվել կամ ամբողջովին տակնուվրա եղել։ Նրանց ձախողումներն իրողություններ էին, որ նրանք երբեք այլևս չմոռացան, քանի որ դրանց մասին ավետարաններից մի քանիսում նշված է։
ՀԱՐՑ — Եթե Հիսուսը չքներ, նրանք կվախենայի՞ն։ Ինչո՞ւ Նա քնեց։
ՊԱՏ․ — Նա քնեց, որպեսզի նրանք կասկածելու հնարավորություն ունենան։ Նա փրկեց նրանց, բայց փրկությունը, ամեն դեպքում, ուշացրեց։ Նա պատասխանեց, բայց ուշացրեց պատասխանը։ Ուշացումը հավատքի դրսևորման պայմաններ ստեղծեց։ Ուշացման գործոնն անհրաժեշտ է հավատքի ձևավորման համար։
ՀԱՐՑ — Արդյոք պարտադի՞ր է, որ Հիսուս մեզ փոթորիկների միջով անցկացնի, որպեսզի մենք հասկանանք նրանց, ում մենք ծառայում ենք։
ՊԱՏ․ — Հիշե՛ք, աշակերտները ոչ մի հիվանդությունից էլ չբժշկվեցին։ Նրանք բավականին առողջ կյանքով ապրեցին։ Ի տարբերություն շատ շատերի, նրանք դիվահարության, լուրջ զեղումների, բորոտության կամ այլ հիվանդությունների ցավով չտառապեցին։
Բ. Նրա արթնանալը. 4:39-41:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 4:39-40։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչն է նպաստում վախի առաջացմանը։
ՊԱՏ․ — Ոսկեբերանը կասեր, որ վախի պատճառ են հանդիսանում ոչ թե փորձությունները, այլ մեր մտքի թուլությունը։
ՀԱՐՑ — Հիշո՞ւմ եք այն բաները, որոնցից դուք վախենում էիք ավելի երիտասարդ հասակում, բայց հիմա այլևս չեք վախենում։ Ինչո՞ւ դուք այլևս չեք վախենում։
ՀԱՐՑ — Որևէ մեկը կցանկանա՞ կիսվել իր փորձով, երբ ավելի վաղ հասակում վախեցել է ինչ-որ բանից, բայց այլևս չի վախենում։
ՀԱՐՑ — Նրանց համար, ովքեր կիսվեցին. Ինչո՞ւ դուք այլևս չեք վախենում։
>>>> Վերընթերցեք Մարկոս 4:11 և Մարկոս 4:34 հատվածները։
Ծանուցում: Հնարավոր է՝ ձեզ քաջալերի այն փաստը, որ անգամ Հիսուսի աշակերտերին Աստծո թագավորության մասին սովորելը հեշտությամբ չտրվեց, անգամ երբ նրանք «նույն մեքենայի մեջ էին»։ Աշակերտներն այդ օրերի «սեմինարիայի ուսանողներն» էին, և նրանք անընդմեջ լսում էին Հիսուսի քարոզները, բայց երբեմն չէին էլ հասկանում։
ՀԱՐՑ — Դասախոսություններ լսելով կամ գրքեր կարդալով հնարավո՞ր է արդյոք հասկանալ, թե իրականում ինչ է հավատքը։
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք հավատքի մասին մեր լավագույն դասերը նավակում չենք սովորում, այն նավակում, որ քամուց ցնցվում է։
ՊԱՏ․ — Ես հավատում եմ, որ Սուրբ Հոգին զգուշությամբ է այս պատմությունը զետեղել չորրորդ գլխում։ Մենք տեսնում ենք, թե ինչպես են աշակերտներն ինտելեկտուալ կրթվում մի քիչ ավելի վաղ այս հատվածում, իսկ հիմա նրանք հավատքի թեմայով հատուկ դաս են ստանում։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 4:40-41:
ՀԱՐՑ — Աշակերտները հավատքի դրսևորման մեջ ձախողվեցի՞ն։
ՀԱՐՑ — Նրանք «աշխատանքից» հեռացվեցի՞ն։
Ծանուցում: Մինչ Աստծո Խոսքը ցրեց մթությունը, և աշխարհի արարչագործությունն սկսվեց, Աստծո Հոգին, Աստծո Քամին շրջում էր մահվան հետ համընթաց։ Այնուհետև Աստված խոսե՛ց։ Այդ քամին էր, որ ալիքներ առաջացրեց․ այդ քամու պատճառով առաջացած ալիքներն էին, որ ստեղծեցին ճգնաժամը, որն էլ տակնուվրա արեց աշակերտների կյանքը։
ՀԱՐՑ — Հողը ինքն իրեն վարվո՞ւմ է։ Ո՞վ պետք է հողը վարի մինչև նրա պարարտանալը։
ՊԱՏ․ — Ֆերմերն է վարում դաշտերը, այլ ոչ թե սերմը։ Երբ հողը վարում են, այն փխրուն է դառնում և, հետևաբար, պարարտ՝ սերմը ցանելու համար։ Վարելու ժամանակ մոլախոտերը վնասվում, կոտրվում և խառնվում են հողի հետ՝ դառնալով սննդարար նյութեր սերմի համար, այլ ոչ թե մրցակից, և մինչդեռ հողը հերկվում է,՝ քարերն էլ են բացահայտվում և, հետևաբար, հեռացվում։ Լավ հողը տակնուվրա արված հողն է։ Լավ հողն անպայման պետք է տակնուվրա արված լինի։ Աստված թույլ է տալիս փորձություններ, երբեմն անգամ Իր Քամին կարող է ահեղ և զարհուրելի ալիքների պատճառ հանդիսանալ՝ տակնուվրա անելով մեր կյանքը, որի պատճառով էլ մենք Աստծուց օգնություն կխնդրենք, բայց երբեմն կարող է թվալ, թե Նա քնած է։ Դուք կարող եք աղոթել, խոսել Նրա հետ, անգամ գոռալ Նրա վրա՝ ասելով, թե Նրան ընդհանրապես չեն հուզում ձեր խնդիրները։ Նորմալ է և ընդունելի ասել Իրեն, թե դուք ինչ եք մտածում և զգում։ Աշակերտների կյանքը գլխիվայր փոխվեց, այնպես որ զգո՛ւյշ եղեք, երբ Հիսուսին եք մոտենում և Իր նավակը նստում։ Աստծո Քամին (Աստծո Հոգին) հնարավոր է Իր շնչով սարսափելի ալիքներ առաջացնի։ Այնուամենայնիվ, հենց այդ դեպքում է Աստծո Խոսքը կենդանի դառնում։ Ծննդոցի առաջին գլխում Քամին նախորդեց Խոսքին։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Ծննդոց 1:1-2
Արարչագործության պատմությունը
1 Սկզբում Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը։ 2 Երկիրն անձև ու դատարկ էր. և անդունդի վրա խավար էր, և Աստծու Հոգին շրջում էր ջրերի վրա։

Մարկոս 4:11-12
11 Եվ նա ասաց նրանց. «Ձեզ տրված է, որ Աստծու արքայության խորհուրդն իմանաք, սակայն նրանց, որ դրսում են, ամեն բան առակներով է ներկայացվում, 12 որպեսզի
ինչքան էլ նայեն, չտեսնեն,
ինչքան էլ լսեն, չիմանան.
չլինի թե դարձի գան,
ու նրանց մեղքերը ներվեն (Ես. 6.9-10)»։

Մարկոս 4:21-22
Ճրագի օրինակը
(Ղուկ. 8.16-18)
21 Եվ նրանց ասաց. «Մի՞թե ճրագը բերվում է, որ գրվանի կամ մահճի տակ դրվի. չէ՞ որ ճրագակալի վրա պիտի դրվի։ 22 Այդպես էլ չկա ծածուկ բան, որ հայտնի չդառնա, և չի եղել մի գաղտնիք, որ հայտնի չի դարձել»։

Մարկոս 4:26-41
Աճող սերմի առակը
26 Եվ Հիսուսն ասում էր. «Աստծու արքայությունն այսպես է. ասես մի մարդ հողի մեջ սերմ ցանի։ 27 Գիշերը քնի ու ցերեկը վեր կենա, իսկ սերմը բուսնի ու աճի, այնպես որ ինքը չիմանա։ 28 Հողն ինքնիրեն պտուղ է տալիս. նախ՝ ծիլ, հետո՝ հասկ, դրանից հետո՝ հասկի մեջ լցված ցորեն։ 29 Բայց երբ պտուղը հասունանա, իսկույն մանգաղ կուղարկի, որովհետև հնձի ժամանակը հասած կլինի»։
Մանանեխի հատիկի օրինակը
(Մտթ. 13.31-32, Ղուկ. 13.18-19)
30 Եվ ասում էր. «Աստծու արքայությունն ինչի՞ նմանեցնենք կամ ի՞նչ օրինակով այն ներկայացնենք։ 31 Այն նման է մանանեխի հատիկի, որ երբ հողի մեջ է սերմանվում, աշխարհի վրա եղած բոլոր սերմերից էլ փոքր է։ 32 Բայց երբ սերմանվում է, բուսնում է, բոլոր թփերից ավելի մեծ է լինում և այնքան մեծ ճյուղեր է արձակում, որ երկնքի թռչունները նրա հովանու տակ կարողանում են բույն դնել»։
33 Եվ այդպես նրանց հետ շատ առակներով էր խոսում, որ նրանք կարողանային լսել։ 34 Նրանց հետ առանց առակի չէր խոսում, բայց իր աշակերտներին առանձին ամեն ինչ բացատրում էր։
Հիսուսը խաղաղեցնում է փոթորիկը
(Մտթ. 8.23-27, Ղուկ. 8.22-25)
35 Այդ օրը՝ իրիկնադեմին, Հիսուսն աշակերտներին ասաց. «Եկեք մյուս կողմն անցնենք»։ 36 Եվ ժողովրդին թողեցին ու նրան, որ նավի վրա էր, վերցնելով՝ հեռացան։ Նրանց ուրիշ նավակներ էլ էին հետևում։ 37 Ուժեղ փոթորիկ եղավ, և ալիքները նավի մեջ էին թափվում. նավը գրեթե ջրով էր լցվել։ 38 Հիսուսը նավի հետևի մասում բարձի վրա քնած էր։ Նրան արթնացրին ու ասացին. «Վարդապե՛տ, քեզ հոգ չէ՞, որ կորչում ենք»։ 39 Նա, արթնանալով, քամուն սաստեց ու լճին ասաց. «Լռի՛ր, հանդարտվի՛ր»։ Եվ քամին դադարեց, ու կատարյալ խաղաղություն տիրեց։ 40 Եվ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ եք այդքան վախկոտ, ինչո՞ւ հավատ չունեք»։ 41 Նրանք սաստիկ վախեցան ու իրար մեջ ասում էին. «Ո՞վ է արդյոք սա, որ և՛ քամին, և՛ լիճը հնազանդվում են սրան»։