ՄԱՐԿՈՍ 5:1-20 ԴԱՍ # 9
ՈՒԺԵՐԻ ԲԱԽՈՒՄ

I. Ողջույնի խոսք;
II. Ներածություն:
Ես ճաշեցի մի ջենտլմենի հետ, ով նոր էր վերադարձել Մալազիայից։ Նա ծառայել էր էբոնդ ցեղախմբի քրիստոնյաներին, վերջիններս էլ՝ իրեն։ Նա պատմում էր, որ երբ երիտասարդ քարոզիչները վկայելու համար մտնում էին «երկար տները», նրանց և այդ ցեղի շամանի միջև ուժերի բախումներ էին լինում։ Հիսուսի զորությունը պետք է շամանների զորությանը գերազանցեր, և միայն նման ուժային բախումներից հետո նրանք կլսեին քրիստոնյաներին։
ՀԱՐՑ — Երբ խոսք է գնում ինչ-որ մեկի դիվահարության մասին, ի՞նչ եք դուք մտածում։ Ի՞նչ է ձեր մտքով անցնում։
ՊԱՏ. — Ձեզանից ոմանց համար դիվահարության թեման կարող է թվալ արտասովոր, բայց այս թեման ավետարաններում քննարկվում է՝ որպես իրական գոյություն ունեցող երևույթ, որին բախվում և առերեսվում են երրորդ երկրներում, ինչպես նաև այստեղ՝ Ամերիկայում։ Եկեք տեսնենք, թե ավետարաններն ինչ են ասում նման երևույթների մասին, ինչպես նաև՝ նշված երևույթներն ինչ կապ կարող են ունենալ Հիսուս Քրիստոսի հետ։
III. Իրադրություն. տանջանք և զղջում։ Մարկոս 5:1-5։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 5:1-5:
Ծանուցում: Տեքստում նկարագրվում է, թե դիվահարությունն ինչպես է դրսևորվում. «խեղաթյուրում և ոչնչացնում է Աստծո պատկերը»:
ՀԱՐՑ — Նկարագրությանն է ավելի շատ տեղ տրվում, թե՞ բուն բժշկությանը և էկզորսիզմին։
ՀԱՐՑ — Իրականում ի՞նչ է այս մարդու հետ արվում։
ՊԱՏ. — Նա հաճախ քարերով իրեն վնասում էր, և մարդիկ ստիպված էին նրա վրա որոշ սահմանափակումներ դնել։ Տեքստում հստակ ասվում է, որ նա դժբախտ էր, հասարակության կողմից մերժված և աքսորված, ինչպես նաև սեփական անձին վնաս հասցնելու ցանկությամբ համակված։ Հաճելի տեսարան չէր։
ՀԱՐՑ — Այս մարդու հետ ի՞նչ արեց սատանան։
ՊԱՏ. — Այնպես արեց, որ իր սեփական անձին վնասի: Սա սատանայի ձեռագիրն է, նրա գործելաոճը: Հիշե՛ք, սա բավականին դրամատիկ նկարագրություն է այն բանի, թե սատանան ինչ կարող է անել, բայց նա կարող է այնպես անել, որ մենք մեզ թեթևակի վնասենք՝ առավել քիչ դրամատիկ եղանակով։ Այդ երևույթն ավելի ցայտուն և դրամատիկ է արտահայտվում թմրամոլի մոտ, բայց բամբասանքի ու անորեքսիայի դրսևորումներն էլ են արտացոլում այս ձեռագիրը։
IV. Բժշկություն/Հանդիպում. Մարկոս 5:6-9:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 5:6-9։
Ծանուցում: «Բարձրյալ»-ը թեպետ աստվածային, այնուամենայնիվ մեսիական տիտղոս չէ։ Ավետարաններում ամենուր այս եզրույթը հաճախ է օգտագործվում հեթանոսների կողմից։ Մարկոսում այս տիտղոսը հաճախ ցույց է տալիս սենկրետիզմ (բոլոր կրոնների միախառնում)։ Աստվածաշունչը հայտնի է իր միաստվածության գաղափարախոսությամբ. կա միայն «ՄԵԿ» Աստված։ Հնարավոր է՝ սա է պատճառը, որ Հիսուս չընդունեց դևերի կողմից վկայությունը։ Նրանք ճշմարտությունն ասացին, Նա իրոք «բարձրյալն» էր, բայց մի քիչ էլ ստեցին՝ նշելով, որ Նա այլ զորությունների հետ զուգընթաց մեկ այլ զորություն էր։ Հնարավոր է նաև, որ Հիսուսը դևերի վկայությունն ընդհանրապես չէր ցանկանում ընդունել՝ անկախ հանգամանքներից։
ՀԱՐՑ — Որևէ դժվարություն ունեցա՞վ Հիսուսն այս մարդուն ազատագրելու համար։
ՊԱՏ. — Չնայած դևերի բազում աղաչանքներին (խոսքի ուժը, որը հակադրվում էր Հիսուսի հրամանին)՝ նրանք ստիպված էին հեռանալ։
ՀԱՐՑ — Արդյոք սա էկզորսիզմ իրականացնելու ձեռնա՞րկ է։ Որքա՜ն ընդգրկուն էր նկարագրված էկզորսիզմը։
ՊԱՏ. — Հիսուսն ընդամենը ասաց՝ դո՛ւրս արի։ Այստեղ շեշտը դրված չէր նրա վրա, թե ինչպես արվեց, այլ Հիսուս Քրիստոսի զարմանալի զորության՝ մարդուն դիվահարությունից ազատագրելու։
ՀԱՐՑ — Սատանայի ճանկն ընկնելու այլ ձևեր hնարավո՞ր են։ Եկեք թվարկենք։
ՊԱՏ. — Իրենց ցուցակը պատրաստ լինելուց հետո դուք կարող եք ավելացնել, որ եթե դուք մեղքին գերի եք, ապա սատանայի ճանկերում եք։ Եթե դուք չեք ներում կամ էլ կախվածություն ունեք պոռնոգրաֆիայից, ապա դարձյալ դուք սատանայի ճանկերում եք և այլն։
ՀԱՐՑ — Իսկ ի՞նչ կասեք նյութապաշտությանը գերի լինելու մասին, սա կարո՞ղ է համարվել սատանայի ճանկերում լինել։
ՊԱՏ. — Միգուցե նյութականի կեղծ աստվածը կամ ամերիկյան հաջողության երազանքը դևի գայթակղություններից է։ Ես կարծում եմ, որ Ամերիկայում շատ մարդիկ Աստծո ճանապարհից շեղվում են ավելի շատ նյութականության, քան որևէ այլ բանի պատճառով։
ՀԱՐՑ — Արդյոք շատ խիստ արտահայտված կլինե՞նք, եթե ասենք, որ փողի «ճանկերում» բռնված լինելը նույնն է, ինչ սատանայի ճանկերում լինելը։
ՀԱՐՑ — Դժոխքի մասին Հիսուսն ի՞նչ պատմություն պատմեց։ Ինչի՞ պատճառով մարդը դժոխքում հայտնվեց։
ՊԱՏ. — Ղուկաս 16 — ում այս մասին մի պատմություն կա։ Այստեղ նկարագրված մարդը, որ դժոխքում էր հայտնվել, հարուստ մարդ էր։
>>>>Բացեք Ղուկասի Ավետարանը և կարդացեք 16:19-23 հատվածները։
V. Հետևանքները։ Մարկոս 5:10-17։
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 5:10-17:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչն է այստեղ ձեզ ամենաշատը ապշեցնում։
Ծանուցում: Խոզերի ճակատագիրը հուշում է, թե այդ մարդու վերջնական ճակատագիրն ինչ կլիներ. կործանում։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ խոզերի կործանումը։
ՊԱՏ. — 1. Ոմանք ասում են, որ դևերը մարմին են փնտրում։ Հնարավոր է՝ նրանք գիտակցել էին, որ հսկայական զորության էին հանդիպել, որի պատճառով էլ ընտրեցին այն մարմինը, որը կարողացան։ Նրանք, հնարավոր է նաև, խորամանկ քայլի էին ուզում դիմել… 2. Հիսուսը խոզերին անմաքուր կենդանիներ համարեց (ապացույցը՝ նրանք հեթանոսական տարածքում էին)։ 3. Հիսուսը մտահոգված չէր տնտեսական ճգնաժամային հետևանքներով՝ պայմանավորված այս քաղաքի խոզերի ողջ հոտը ոչնչացնելով։ Մենք՝ այս պատմությունը կարդացողներս, տեսնում ենք, որ Հիսուսն այնպես էր անում, որ մարդիկ չցանկանային, որ Ինքը մնար այդ տարածքում։ Մարկոսը պատմում է, որ նրանք ասացին Հիսուսին, որ հեռանա։ Նմանատիպ երևույթի մենք հանդիպում ենք Գրծ․ 16:16-24 – ում. ֆինանսական շահույթը (հատկապես խոզերից կամ հոգևորականությունից) մարդուց (մարդու կարիքներից) առավել կարևոր չէր։ 4. Հնարավոր է՝ Հիսուսը դիվահար մարդուն ցանկանում էր տեսանելի ձևով ցույց տալ, որ ինքն իրոք ազատագրվեց։ Նա լսել էր Հիսուսի և դևերի միջև խոսակցությունը։
ՀԱՐՑ — Մարդիկ ի՞նչ տեսան 5:15 — ում։
ՊԱՏ. — Դիվահար մարդը նստած էր՝ հագնված ու խելքը գլուխն եկած։ Ըստ որոշ գիտնականների՝ հին աշխարհում մարդուն շոր հագցնելը որդեգրման նշան էր։ Ավելի ճշմարիտ հետևությունն այն է, որ այդ մարդու «մարդկայնությունը» վերականգնվեց։ Նա նորովի և նորից մարդ կերտվեց․ սովորաբար, շարքային մարդը հագուստով է լինում։
Ծանուցում: Քրիստոնյան կարո՞ղ է արդյոք դիվահար դառնալ։ Այս հարցի պատասխանն այս տեքստում տրված չէ։ Բայց մի բան մենք հստակ գիտենք. մարդկության տառապանքն ու խեղաթյուրումները դիվահարության հետևանք են։ Հիսուսի զորությունը դադարեցնում է երկուսն էլ։ Անկախ հալածանքի և դեպրեսիայի խորությունից՝ մենք գիտենք, որ Հիսուսը կարող է բուժել։
ՀԱՐՑ — Այս գրեթե խելագար մարդու բժշկությունն արդյո՞ք խոչընդոտեց, որ Հիսուսը կարողանա Ավետարանը ողջ քաղաքին հասցնել։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուսն առաջին հայացքից անարժան թվացող մարդու և նրա կողմից իր սեփական ազատության ընկալման կարևորության վրա այսքան ուշադրություն դարձրեց։
VI. Առաջադրանքի հանձնարարումը. Մարկոս 5:18-20:
>>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Մարկոս 5:18-20:
Ա. Վախի դերը։
Ծանուցում: Տեքստը ներկայացնում է սուր հակադրություն այս մարդու և ամբոխի միջև։ Նա այլևս վախեցած չէր, բայց ամբոխը վախեցած էր։ Այս մարդը վախից ազատագրվեց։ Հաճախ, երբ ինչ-որ մեկը ազատագրվում է, կողքի մարդկանց մոտ վախ է առաջանում, բացառությամբ երբ կողքինները Հիսուսի հպմանը ծանոթ են։ Հնարավոր է՝ ձեզ համար դժվար փորձություն լինի նման տիպի մարդու ազատագրմանն ականատես լինելը, ինչպես Հիսուսի ժամանակ եղավ այն մարդկանց համար։
Բ. Սահմանների դերը։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուսը չցանկացավ նրան Իր նավակը վերցնել։
ՊԱՏ. — Ես հաճախ եմ այս մարդուն հիշում: Լինել Հիսուսի կողքին կամ լինել մեկը, ով լցված է Իրենով. սա է իմ մշտական ցանկությունը։ Այնուամենայնիվ, մեկնիչները շեշտադրում են այն, որ մենք պետք է կարողանանք լսել Աստծո «ոչ» — ը, և միայն այս դեպքում մենք կկարողանանք Իր հանձնարարած աշխատանքը կատարել: Հաճախ լուրջ հոգեկան հիվանդությամբ տառապող մարդկանց բնութագրող հատկանիշներից է այն, որ նրանք «ոչ» բառը չեն հասկանում։ Այս նույն բանը կարող ենք ասել նաև հոգևոր հիվանդ մարդկանց համար։ Նրանք, հնարավոր է, դիվահար չլինեն, բայց ամեն դեպքում նրանք ի վիճակի չեն ընդունելու իրենց սահմանները։ Ոչ ոք նրանց չի կարող ասել ինչ անել, եթե ասվածը մի բան է, որ նրանք չեն ուզում լսել։ Էկզորսիզմն ընդամենը սկիզբն էր։ Ճշմարիտ բժշկության սկիզբը էկզորսիզմից հետո մեղքի կապանքներից ազատվելն էր։ Նա պետք է դադարեր ինքն իր աստվածը լինելուց։ Իր պլանների և ցանկությունների հետ կապված նա պետք է կարողանար ընդունել «ոչ» — ը՝ որպես պատասխան, և հնազանդվեր Աստծո պլաններին, քանզի Հիսուսն է ճշմարիտ Աստված։ Երբ մենք կարողանանք Աստծո կողմից հնչեցված «ոչ» — ն ընդունել որպես պատասխան, ապա մենք կսկսենք հետ պտտել Մարդկության մեղքը։ Մենք կսկսենք իրականացնել մեր փրկությունը։ Մեր թվարկության երրորդ և հինգերորդ դարերի անապատի հայրերն ասում են, որ հոգևոր աճն սկսվում է «ոչ» բառով։
ՀԱՐՑ — «Ոչ» — ը վերաբերում է չար գործեր անելուն, թե՞ բարի և ողջամիտ մտադրություններին։
ՊԱՏ. — Մեզանից շատերը հասկացել են, որ Աստծո «ոչ» — ը կարող է վերաբերել նաև դրական, բարոյական և հոգևոր լավ գաղափարներին։ Բավականին դժվար է սա ընդունելը, բայց մենք չենք տեսնում ավելի մեծ պատկերը, և հավատք պետք է գործադրել՝ «ոչ» -ը լսելու և հնազանդվելու համար։
Գ. Առաջադրաքների դերը.
>>>> Ինչ — որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 5:19։
ՀԱՐՑ — Այս մարդուն Հիսուսն էլ ի՞նչ տվեց։
ՊԱՏ. — Նա ասաց՝ «ոչ», բայց նրան առաջադրանք տվեց: Մարդ լինելու առաքելության մի մասն էլ այն է, որ առաջադրանքներ ունենանք ի կատարման։
>>> Ինչ — որ մեկը թող կարդա Ծննդոց 2:15։
ՀԱՐՑ — «Գնա քո ժողովրդի մոտ» հրամանը կարո՞ղ էր նշանակել, որ նա պետք է գնար իր ընտանիքի մոտ։
ՊԱՏ. — Մենք պետք է վկայենք մեր հարազատներին, երբ մենք ողորմություն ենք ստանում։
ՀԱՐՑ — Ավելի հեշտ է «օտարներին» վկայել, թե՞ մեր հարազատներին։
ՊԱՏ. — Դժվար լինի, թե հեշտ, մենք պետք է վկայենք, երբ ողորմություն ենք ստանում։ Հիշեք 4:21-22:
ՀԱՐՑ — Այս մարդը հնազանդվե՞ց։ Նա սովորե՞ց իր ուզածով չշարժվել, բայցևայնպես լինել ազատ։
ՊԱՏ. — >>>> Նորից կարդացեք Մարկոս 5:20։
ՀԱՐՑ — Առաքելություն իրականացնելիս՝ ո՞վ է ավելի հաջողում՝ տվյալ տարածքի բնիկները, թե՞ այլազգի քարոզիչները։
ՊԱՏ. — Խորը և մանրակրկիտ ուսումնասիրություններն անհերքելիորեն ցույց են տվել, որ տարբեր մշակույթներում և տարբեր բնակավայրերում այլազգի միսիոներները կարող են սկսել աշխատանքը, բայց գործն իրականում չի բարգավաճի և պտուղ չի տա, քանի դեռ տեղացիները չեն լծվել գործին։
ՀԱՐՑ — Ո՞վ ավելի արդյունավետ կվկայի Աստծո ողորմությունն ու բարությունը ձեր ընտանիքին՝ փոխված դուք, թե՞ ինձ նման օտարականը։
ՀԱՐՑ — Եվ վերջապես, ո՞վ ավելի շատ հավատք ուներ. աշակերտները, ովքեր սարսափահար խուճապի էին մատնվել նավակի մեջ 4:40 — ում, թե՞ նորադարձը, ով ազատագրվել էր դիվահարությունից։
ՀԱՐՑ — Ո՞վ էր Աստծուն ավելի ընդունելի։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 5:1-20

Գերգեսացի դիվահարի բժշկումը
(Մտթ. 8.28-34, Ղուկ. 8.26-39)
1 Եկան լճի մյուս կողմը՝ գերգեսացիների երկիրը։ 2 Երբ Հիսուսը նավից դուրս եկավ, գերեզմաններից պիղծ ոգով բռնված մի մարդ նրա դեմը ելավ։ 3 Նա բնակվում էր գերեզմանոցում. նրան ոչ ոք նույնիսկ շղթաներով չէր կարողանում կապել։ 4 Շատ անգամ էին նրան ոտնակապերով ու շղթաներով կապել, բայց նա շղթաները կոտրել էր, ոտնակապերը՝ փշրել։ Ոչ ոք չէր կարողանում նրան զսպել։ 5 Եվ գիշեր ու ցերեկ շարունակ նա գերեզմանոցում և սարերում աղաղակում էր ու ինքն իրեն քարերով ծեծում։ 6 Սակայն երբ հեռվից Հիսուսին տեսավ, վազեց և երկրպագեց նրան 7 և բարձրաձայն աղաղակելով՝ ասաց. «Ինձ հետ ի՞նչ ունես, Հիսո՛ւս, Բարձրյալ Աստծո՛ւ Որդի։ Աստծով եմ քեզ երդվեցնում, ինձ մի՛ տանջիր». 8 որովհետև Հիսուսն ասում էր նրան. «Պի՛ղծ ոգի, դո՛ւրս արի այդ մարդու միջից»։ 9 Հիսուսը նրան հարցրեց. «Անունդ ի՞նչ է»։ Նա պատասխանեց ու ասաց. «Իմ անունը Լեգեոն է, որովհետև մենք շատ ենք»։ 10 Եվ դևերը շատ էին աղաչում նրան, որ իրենց այդ տարածքից դուրս չուղարկեր։ 11 Այնտեղ՝ լեռան լանջին, խոզերի մի մեծ երամակ կար, որ արածում էր։ 12 Դևերը նրան աղաչեցին ու ասացին. «Մեզ այն խոզերի մե՛ջ ուղարկիր, որ նրանց մեջ մտնենք»։ 13 Հիսուսն անմիջապես հրամայեց նրանց, և պիղծ ոգիները դուրս եկան, խոզերի մեջ մտան։ Երամակն էլ այն գահավեժ տեղից դեպի լիճը խուժեց։ Եվ խոզերը, որ երկու հազարի չափ էին, լճում խեղդվեցին։ 14 Խոզարածները փախան և այդ մասին քաղաքում ու գյուղերում պատմեցին։ Մարդիկ դուրս եկան տեսնելու, թե ի՛նչ էր պատահել։ 15 Եկան Հիսուսի մոտ և դիվահարին, որ լեգեոն ուներ, նստած, հագնված ու խելքը գլուխը եկած տեսան ու վախեցան։ 16 Տեսնողները նրանց պատմեցին, թե ի՛նչ եղավ այն դիվահարի և խոզերի հետ։ 17 Եվ սկսեցին աղաչել Հիսուսին, որ իրենց սահմաններից դուրս գնա։ 18 Եվ երբ նա նավ էր մտնում, դիվահարը նրան աղաչում էր, որ նրա հետ լինի։ 19 Բայց Հիսուսը նրան թույլ չտվեց, այլ նրան ասաց. «Գնա՛ քո տուն, քո ընտանիքի մոտ ու նրանց պատմի՛ր, թե Տերը քեզ ինչե՛ր արեց ու քեզ ինչպե՛ս ողորմեց»։ 20 Նա գնաց ու սկսեց Դեկապոլիսում քարոզել, ինչ որ Հիսուսն արել էր իրեն։ Եվ բոլորը զարմանում էին։

Մարկոս 4:21-22

Ճրագի օրինակը
(Ղուկ. 8.16-18)
21 Եվ նրանց ասաց. «Մի՞թե ճրագը բերվում է, որ գրվանի կամ մահճի տակ դրվի. չէ՞ որ ճրագակալի վրա պիտի դրվի։ 22 Այդպես էլ չկա ծածուկ բան, որ հայտնի չդառնա, և չի եղել մի գաղտնիք, որ հայտնի չի դարձել։

Ղուկաս 16:19-23
Աղքատ Ղազարոսի առակը
19 Մի հարուստ մարդ կար, որ ծիրանի ու բեհեզ էր հագնում և ամեն օր շքեղ խնջույք էր անում։ 20 Մի աղքատ մարդ էլ կար՝ Ղազարոս անունով, որ վերքերով ծածկված՝ նրա դռան առաջ ընկած էր 21 և ցանկանում էր հագենալ այն փշրանքներով, որ թափվում էին հարուստի սեղանից. շներն էլ գալիս էին, լիզում նրա վերքերը։ 22 Երբ աղքատը մեռավ, հրեշտակները նրան Աբրահամի գոգը տարան. հարուստն էլ մեռավ ու թաղվեց։ 23 Եվ դժոխքում, մինչ տանջանքների մեջ էր, բարձրացրեց իր աչքերը, հեռվից տեսավ Աբրահամին, Ղազարոսին էլ՝ նրա գրկում։

Գրծ․ 16:16-24

Պողոսի և Շիղայի բանտարկությունը Փիլիպպեում
16 Երբ մենք աղոթելու էինք գնում, մեզ պատահեց մի աղախին, որ հարցուկ ոգի ուներ և գուշակությամբ իր տերերին մեծ շահ էր բերում։ 17 Նա, Պողոսի և մեր հետևից ընկած, աղաղակում էր ու ասում. «Այս մարդիկ Բարձրյալ Աստծու ծառաներն են, որոնք ձեզ փրկության ճանապարհն են հայտնում»։ 18 Եվ բազում օրեր նույն բանն էր անում։ Իսկ Պողոսը զայրանալով դարձավ ու այդ ոգուն ասաց. «Քեզ հրամայում եմ Հիսուս Քրիստոսի անունով, դրա միջից դո՛ւրս ել»։ Եվ նույն ժամին դուրս ելավ։ 19 Եվ երբ նրա տերերը տեսան, որ իրենց եկամտի հույսը կտրվեց, Պողոսին ու Շիղային բռնելով՝ քարշ տվեցին հրապարակ՝ իշխանների առաջ։ 20 Նրանց տարան զորապետների մոտ ու ասացին. «Այս մարդիկ խռովում են մեր քաղաքը. նրանք հրեաներ են։ 21 Եվ այնպիսի սովորույթներ են քարոզում, որ մեզ՝ հռոմեացիներիս, օրինավոր չէ ո՛չ ընդունել, ո՛չ էլ գործադրել»։ 22 Եվ ամբոխը նրանց վրա նետվեց. զորապետները նրանց զգեստները պատռել տվեցին ու հրամայեցին, որ գանահարեն։ 23 Նրանց շատ վերքեր հասցնելուց հետո բանտարկեցին՝ բանտապետին պատվիրելով, որ նրանց զգուշությամբ պահի։ 24 Նա էլ, այսպիսի հրաման ստանալով, նրանց մեկուսարան գցեց և նրանց ոտքերը կոճղի մեջ ամրացրեց։

Ծննդոց 2:15

15 Եվ Տեր Աստված վերցրեց մարդուն և դրեց Եդեմի պարտեզում, որպեսզի նա այն մշակի ու պահի։