ՄԱՐԿՈՍ 6:1-13 ԴԱՍ # 11

ՄԵՐԺՄԱՆ ՀԵՏ ԱՌՆՉՎԵԼԻՍ

I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն:
ՀԱՐՑ — Երբ Հիսուսը քարոզում էր Գալիլեայում, արդյո՞ք շատ հայտնի էր։
ՀԱՐՑ — Մարդկանց բազմությունը որքա՞ն մեծ էր։
ՀԱՐՑ — Նա բոլորի կողմից ճանաչվա՞ծ էր։
ՊԱՏ․ — Մեր կյանքի ընթացքում բոլորս էլ ինչ-որ ձևով առնչվում ենք մերժման հետ։ Կարծես թե այս երևույթը կյանքի մի մասն է։ Մենք իրար կարիքն ունենք և միմյանցից կախվածության մեջ ենք, սակայն ոչ բոլորի կողմից ենք ընդունվում։ Այսօր ձեզանից ոմանք անգամ մերժված են եղել այն մարդկանց կողմից, ումից ամենաքիչը կսպասեին։
ՀԱՐՑ — Ովքե՞ր են այն մարդիկ, որ մեզ կարող են ամենաշատը ցավեցնել, եթե մերժեն։
ՊԱՏ․ — Սովորաբար այդ մարդիկ մեր ամենամտերիմներն են։
Ծանուցում: Մերժման դեպքում մենք հաճախ ենք սարսափելի վատ զգում։ Հաճախ մենք բարկանում ենք կամ սկսում ենք մեզ մեղադրել։ Մենք հաճախ մտածում ենք, որ եթե մենք ավելի լավը լինեինք, չէինք մերժվի։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ եք կարծում, Հիսուս-կատարյալ մարդը երբևիցե զգացե՞լ է այն, ինչ մենք ենք զգում։
ՊԱՏ․ — Հիշե՛ք, Հիսուսը կատարյալ աստված էր, բայց նաև կատարյալ մարդ, և հետևաբար, Նա նույնպես առնչվել է նման բաների հետ։ Նա նույնպես մերժվելու փորձառությունն ունեցավ։ Եբրայեցիների գրքում ասվում է, որ Նա էլ փորձվեց այն ամենում, ինչում մենք բոլորս։
III. Հիսուսը մերժվում է․Մարկոս 6:1-6։
Ա. Հասարակ մահկանացու լինելու դրոշմը․անհավատ լինելու պատրվակ։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:1-3:
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ նրանք մերժեցին Հիսուսին։
ՊԱՏ․ — Տե՛ս Մարկոս 6:3-ը։ >>>> Նորից կարդացե՛ք Մարկոս 6:3-ը ներկաների համար։ Նրանք չհասկացան և չճանաչեցին Հիսուսի ով լինելը։ Կարծես Հիսուսի սովորական լինելն էր նրանց շփոթության պատճառը։ Նրանց չհաջողվեց ներթափանցել «սովորականի քողից» ներս։ Հիսուսը սովորական արհեստավոր էր։
Տարօրինակ է, բայց որոշ բաներ երբեք չեն փոխվում։ Առ այսօր մարդիկ վերևից են նայում արհեստավորներին՝ որպես հասարակ սովորական մարդկանց։ Շատերը պատճառաբանում են, որ միայն բարձրագույն կրթություն ստացած կամ հարուստ մարդիկ են կարևոր։
ՀԱՐՑ — Դուք երբևիցե զգացե՞լ եք ձեզ սովորական կամ հասարակ։ Արդյո՞ք սխալ է նման զգացողությունը։
Ծանուցում: Հիսուսի ժամանակներում հունահռոմեական աշխարհում արհեստավորը արհամարհանք էր առաջացնում հասարակության մեջ։ Ավելին, «Մարիամի որդի» արտահատությունը, հնարավոր է, վերաբերել է նրան, որ Հիսուսն ապօրինի զավակ է եղել։ Անկախ նրանից, թե այդ արտահայտությունը Հիսուսի՝ անօրինական երեխա լինելուն է վերաբերել, թե՝ ոչ, մի բան հաստատ էր, որ Նրա ծնողները յուրահատուկ մարդիկ չէին։ Բոլորը գիտեին Նրա ընտանիքը։ Իր համեստ և աշխատվոր ընտանիքից Նա որևէ ձևով չէր կարող Իրեն փառք վերագրել։
Ծանուցում: Կարծես թե այս պատմությունը գրքում զետեղելու իմաստներից մեկն էլ այն է, որ եթե մենք համեստ կամ աղքատ ընտանիքից ենք սերել , ապա երբեք չպետք է ամաչենք։ Երբ Աստված եկավ Երկիր, Նա ունեցավ հասարակ աշխատավոր ծնողներ։ Աստված Իր Որդու համար կարող էր ընտրել աշխարհում ցանկացած ծնող, բայց Նա ընտրեց Մարիամին և Հովսեփին, իսկ նրանք աղքատ էին։
Ուշադրություն դարձրե՛ք, թե ինչպես է Հիսուսն արձագանքում։
Բ. Հիսուսի արձագանքը․ Մարկոս 6:4:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:4:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է այստեղ Հիսուսն ասում։ Նա ի՞նչ նկատի ուներ։
ՊԱՏ․ — Երբեմն մարգարեին չեն ընդունում, որովհետև նրան շատերն են ճանաչում։ Հիսուսն ասաց, որ խնդիրն Իր մեջ չէր, այլ՝ լսողների։ Որոշ մարդիկ կհարձակվեն անհատի վրա, երբ նրանք չկարողանան վիճաբանությանը «դիմակայել»։ Դարեր շարունակ սա շատ էժան միջոց է հանդիսացել և օգտագործվել մարդկանց կողմից։
ՀԱՐՑ — Նման մեթոդներ այսօր կիրառվո՞ւմ են։ Ձեր կյանքում նման դեպքերի ականատես եղե՞լ եք։ Մենք չենք կարողանում լսել Աստծո ձայնը, երբ այն ուղարկվում է մեզ շատ ծանոթ մեթոդով կամ մարդու միջոցով։
ՀԱՐՑ — Դուք ճանաչո՞ւմ եք մարդկանց, ովքեր չեն կարողանում լսել Աստծո ձայնը, երբ կամ որովհետև այն ասվում է ծնողների կամ հարազաների կամ էլ նրանց լավ ծանոթ մարդու միջոցով, և անգամ նրանց երեխաների։
ՊԱՏ․ — Շատ կարևոր է ի վիճակի լինել տեսնելու ճշմարտությունը, որովհետև այն ճշմարտություն է, որը կախված չէ այն բանից, թե ով է այն ասում՝ ինչ-որ կարևոր մեկը, խորհրդավոր, կրթված, մոդայիկ կամ քաղաքականապես ճիշտ անհատ։
Ճշմարտությունը ճշմարտություն է՝անկախ այն բանից՝ այն Մովսեսի, թե Բաղաամի էշի միջոցով է ասվել։ Մեզանից ոմանք կարհամարհվեն, անգամ եթե մարդկանց Աստծո կամքը հայտնելուց լինենք։ Շատերը պատգամը կարժեզրկեն, որովհետև պատգամաբերին կհամարեն սովորական մարդ։
Գ. Նրանց մերժման արդյունքները․ ծառայությունն է տուժում։ Մարկոս 6:5-6։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:5-6։
ՀԱՐՑ — Մարկոս 6:5-ը ի՞նչ է մատնանշում։ Ինչո՞ւ էին հրաշքները քիչ։ Դուք ի՞նչ եք կարծում, որն էր սրա պատճառը։
ՊԱՏ․ — Երբ ունկնդիրները կարծիքներ արտահայտեն, դուք կարող եք ավելացնել, որ դուք էլ եք ապշած այն առումով, որ Ավետարանն էլ է ասում, որ Հիսուսին խանգարեցին բարին գործելու։ Ահա մի քանի միտք.
1) Հրաշքներն առանց հավատքի Հիսուսին կդարձնեին «հեթանոս» հրաշագործ, այլ ոչ թե փրկիչ։ Նա կդառնար Ձմեռ պապ։ Նա չէր լինի կյանքում նոր հասկացություններ և բարձր արժեքներ ներմուծող Մեկը։
2) Հրաշքներ իրագործելու առումով Նա որևէ սահմանափակում չուներ, բայց վերջինների սղությունը մարդկանց անհավատության պատճառով էր, որն էլ զրկեց նրանց Աստծո շնորհի ամբողջական բացահայտումից։ Անգամ այս օրերին հրաշքների նպատակը մեզ վրա տպավորություն թողնելը չէ, այլ առ հավատք ուղղորդելը և Աստծո Որդուն հնազանդվելը։
ՀԱՐՑ — Արդյոք կա՞ն օրհնություններ, որ Աստծո կողմից ուրիշները կարող են ստանալ, բայց ոչ մենք։
ՀԱՐՑ — Մեր եկեղեցին կամ ազգը մերժո՞ւմ է Հիսուսին։ Ինչպե՞ս։
ՊԱՏ․ — Նորից տե՛ս Մարկոս 6:3-ը։
Դ. Հիսուսի մերժումը մեր մերժման նախազգուշացումն է։
Ծանուցում: Անգամ Հիսուսը մերժվեց․ այնտեղ, որտեղ Ավետարանն է տարածվում, նման բան մենք էլ պետք է ակնկալենք։
ՀԱՐՑ — Սա Հիսուսին կանգնեցրե՞ց։
ՊԱՏ․ — Ո՛չ, և դրա ապացույցը 6:6բ-ում և 6:7-ում է։
1) Նա շարունակեց քարոզել, Հիսուսը չդադարեցրեց Իր ծառայությունն այդ պահին։ Նա շարունակեց քարոզել և ուսուցանել։ Նա ձեռք չքաշեց նրանցից, ովքեր Իրեն մերժեցին։
2) Նա ուղարկեց տասներկուսին։ Նա սկսեց լիովին նոր ռազմավարություն։
IV. Ուղարկում է ուրիշներին․ պատասխան մերժմանը։ Մարկոս 6:7-13։
Ա. Ուղարկողը իշխանություն է տալիս։
Ծանուցում: Մենք տեսնում ենք, որ Հիսուսը մերժմանն արձագանքում է՝ ավելի ընդլայնելով Իր ծառայությունը։ Նա շարունակեց քարոզելը և որդեգրեց նոր ռազմավարություն․ Իրենից բացի, Նա նաև ուրիշներին ընդգրկեց քարոզելու գործի մեջ։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:7-ը։
ՀԱՐՑ — Մարկոս 6:7-ում Հիսուսն ի՞նչ տվեց աշակերտներին։
ՊԱՏ․ — Դիվային ուժերի վրա իշխանություն տվեց։
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք դա իսկապես տեղի ունեցավ։
ՊԱՏ․ — Այո, և ապացույցը, որ նրանք ստացան իշխանությունը, 6:12-13 -ում է։ Նրանք քարոզեցին ապաշխարություն, դևերին հանեցին և բժշկեցին հիվանդներին։
>>>> Կարդացե՛ք Մարկոս 6:12-13։
ՀԱՐՑ — Նմանօրինակ բաներ մենք այսօր անո՞ւմ ենք։ Մենք հրաշքներ տեսնո՞ւմ ենք և արդյո՞ք ցանկանում ենք ապաշխարություն քարոզել։
Ներածություն: Ես մի տեսակ ինձ մեղավոր եմ զգում, որ Նա նրանց տվեց իշխանություն։ Նա, ով ուղարկում է, զորավոր է։ Եթե ինձ ուղարկողը իրոք Ինքն է, ապա ես պետք է հիշեմ, որ Նա կարող է նման իշխանություն տալ։
Բ. Ուղարկելու ձևը․ Մարկոս 6:8-11։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:8-9։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է սա նշանակում։ Թվարկե՛ք այն բաները, որ Հիսուս ասել է անել։
ՊԱՏ․ — Բացի ձեռնափայտից, ճամփորդության համար ոչինչ մի՛ վերցրեք․ հաց, պայուսակ, գումար կամ փոխնորդ հագուստ։ Այլ կերպ ասած՝ թեթև ճամփորդեք։ Գնացեք՝ ակնկալելով, որ Աստված կհոգա ձեր կարիքները։
Ծանուցում: Նրանք պետք է ունենային քիչ ռեսուրսներ։ Միգուցե խոցելի լինելու մեր հոժարակամությունը մղում է մեզ իշխանության։
ՀԱՐՑ — Այսօրվա բոլոր ժամանակակից առաքելությունները պե՞տք է այսպիսին լինեն։
Ծանուցում: Ըստ 7-րդ տողի, նրանք զույգ-զույգ ուղարկվեցին առաքելության։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ Նա այսպես վարվեց։
ՊԱՏ․ — Ես կասեի, որ նման ռիսկային ճամփորդության ժամանակ ավելի հեշտ կլիներ ընկերոջ հետ։ Դժվարություններին դիմագրավելը լավ ընկերոջ կամ կողակցի հետ, իհարկե, ավելի հեշտ է։ Հավանաբար, այս հարցի պատասխանների մի մասն էլ կարող ենք գտնել Բ Օրինաց 17:6-ում։
>>>> Դուք կարդացե՛ք ունկնդիրների համար Բ Օրինաց 17:6-ը։
Նրանք երկուսով էին վկայում մարդկանց։ Հնարավոր է, նրանց ավելի շատ կլսեին, երբ նրանք միասին էին՝ զույգով։ Հրեական մշակույթում սա կարևոր էր։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:10-11-ը։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է նշանակում 6:10 տողը։
ՊԱՏ․ — Գուցե դա վերաբերում էր կայունությանը։ Աշակերտները նույնպես առերեսվելու էին մերժման հետ (տե՛ս 6:11-ը)։ Այնուամենայնիվ, նրանք պետք է լինեին` 1) կասկածանքներից վեր և առանց որևէ ֆինանսական շահադիտական նկատառումների, 2) բոլոր հոգսերից ազատված, 3) և այն գիտակցությամբ, որ նրանք Հիսուսի զորության կարիքն ունեին, այլ ոչ թե ռեսուրսների։ Մարկոսը գրում է, որ իրենք միայն Հիսուսի կողմից տրված լիազորության կարիքն ունեին, և որ նրանք որևէ բանի պակաս չունեցան։ Սա նաև կարող է նշանակել այն, որ մենք սխալվում ենք, երբ ինքներս մեզ ենք հանձնարարական տալիս կամ մտածում ենք, որ մարդկանց հանձնարարականը կարող է ավելի կարևոր լինել, քան հենց Հիսուսի կողմից ճշմարիտ իշխանությունն ու հանձնարարականը։
ՀԱՐՑ — Ինչպե՞ս է, որ մենք այսօր խոցելի չենք։
ՊԱՏ․ — Բոլոր ռեսուրսները ձեռքի տակ ունենալու և վերահսկելու գայթակղությունը մեծ է, մինչ մենք կանեինք այն, ինչին մեզ Աստված կանչել է։ Գիտեմ, ես էլ եմ հաճախ այդպիսին։ Ես էլ եմ ցանկանում ինչ-որ չափով վերահսկել իմ ջանքերի և ծառայության ընթացքը։
ՀԱՐՑ — Աստված ի՞նչ է ասում մեզ այսօր։
ՀԱՐՑ — Մենք ցանկանո՞ւմ ենք Նրա իշխանությունը։
Ծանուցում: Եթե՝ այո, ապա մենք պետք է ընդունենք նաև Նրա խոցելիությունը։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ
Մարկոս 6:1-13
Հիսուսի այցելությունը Նազարեթ
(Մտթ. 13.53-57, Ղուկ. 4.16-30)
1 Հիսուսն այնտեղից դուրս եկավ և գնաց իր հայրենի քաղաքը։ Նրա աշակերտները գնում էին նրա հետևից։ 2 Շաբաթ օրը սկսեց ժողովարանում ուսուցանել. շատերը, նրան լսելով, զարմանում էին ու ասում. «Սրան այս բաները որտեղի՞ց, կամ այդ ի՞նչ իմաստություն է սրան տրված, որ սրա միջոցով այդպիսի հրաշքներ են լինում։ 3 Սա այն հյուսնը չէ՞, Մարիամի որդին, Հակոբոսի ու Հովսեսի, Հուդայի ու Սիմոնի եղբայրը։ Սրա քույրերն այստեղ՝ մեզ մոտ չե՞ն»։ Եվ դա խանգարում էր նրանց հավատալ Հիսուսին։ 4 Հիսուսը նրանց ասաց. «Չկա մի մարգարե, որ չանարգվի իր հայրենիքում, իր ազգականների ու իր տան մեջ»։ 5 Եվ չէր կարողանում այնտեղ ոչ մի հրաշք գործել, բացի մի քանի հիվանդների վրա ձեռքերը դնելուց ու բժշկելուց։ 6 Եվ զարմանում էր նրանց անհավատության վրա։
Տասներկու աշակերտների առաքելությունը
(Մտթ. 10.5-15, Ղուկ. 9.1-6)
Հիսուսը շրջում էր շրջակա գյուղերում և ուսուցանում։
7 Եվ իր մոտ կանչեց տասներկուսին ու սկսեց երկու-երկու ուղարկել՝ նրանց իշխանություն տալով պիղծ ոգիների վրա։ 8 Նրանց պատվիրեց, որ ճանապարհի համար ոչինչ չվերցնեն, բացի գավազանից. ո՛չ մախաղ, ո՛չ հաց, ո՛չ էլ դրամ գոտու մեջ, 9 այլ հողաթափեր հագնեն և երկուական հագուստ չվերցնեն։ 10 Նրանց նաև ասաց. «Ո՛ր տունը մտնեք, այնտե՛ղ մնացեք այնքան ժամանակ, մինչև այնտեղից մեկնեք։ 11 Եվ ովքեր ձեզ չընդունեն ու ձեզ ականջ չդնեն, այնտեղից դուրս գալիս ձեր ոտքերից փոշին թա՛փ տվեք՝ որպես վկայություն նրանց դեմ։ Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ*. Սոդոմի ու Գոմորի դատաստանի օրն ավելի հեշտ կլինի, քան այն քաղաքինը»։
12 Աշակերտները դուրս ելան և քարոզում էին, որ մարդիկ ապաշխարեն։ 13 Շատ դևեր էին հանում, շատ հիվանդների յուղով օծում էին և բժշկում նրանց։

Բ Օրինաց 17:6

6 Մահապարտը պետք է մեռնի երկու կամ երեք հոգու վկայությամբ. մեկ վկայի վկայությամբ մահվան չպետք է դատապարտվի։