Մարկոս 6:14-29 ԴԱՍ # 12

ԿԵՂԾ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ ՄԱՀԸ

I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն:
ՀԱՐՑ — Ձեր հանդիպած մարդկանցից ովքե՞ր են եղել «ամենավատ կռվարարները»։ Երբ դուք երիտասարդ եք եղել, ով է ձեզ ավելի շատ նեղել (քույրերին և եղբայներին չհաշված)։
ՊԱՏ․ — Տես, թե ինչ-որ մեկը կցանկանա իր բացասական փորձառությամբ կիսվել։
ՀԱՐՑ — Հզոր իշխանությանը բախվելիս ի՞նչ է լինում։ Երբևիցե դուք առնչվե՞լ եք կռվարար գործատուի, ուսուցչի, ծնողի կամ թեկուզ ոստիկանի հետ։
ՊԱՏ․ — Այս առումով առակներում հետևյալին ենք հանդիպում․ թող երեք տարբեր մարդիկ բացեն առակները․․․ Ձեզ կարող է զարմացնել, թե այս առակները ինչ իմաստություն են ցանկանում մեզ փոխանցել։
>>>> Կարդացե՛ք Առակների գրքից 16:14, 19:12 և 20:2։
ՀԱՐՑ — Այս հատվածները մեզ ի՞նչ են ասոմ։
ՊԱՏ․ — Առակներում ասվում է, որ եթե դուք բարկացնեք «թագավորին» կամ հզոր ինչ-որ մեկին, ապա ակնկալեք, որ դուք արդյունքում վնաս կկրեք։
Եկե՛ք ուսումնասիրենք մեկին, ով Հիսուսի օրերին հակադրվեց իշխանությանը։ Այս մարդը շտկեց թագավորի բարքերը։
III. Շրջապատը․ անհանգիստ արքայազն։ Մարկոս 6:14-16։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:14-16։
ՀԱՐՑ — Հերովդես թագավորը ի՞նչ կարծիք ուներ Հիսուս Քրիստոսի ով լինելու մասին։
ՊԱՏ․ — Նա կարծում էր, որ Հիսուսը մի մարդ է, ով հարություն է առել մեռելներից․ ավելի ճշգրիտ՝ նա կարծում էր, որ Հիսուսը հարություն առած Հովհաննես Մկրտիչն է։
ՀԱՐՑ — Թագավորի համար նման կարծիք ունենալը արդյո՞ք անսովոր մի բան էր։ Հերովդեսը մի քիչ անհանգիստ չէ՞ր։
ՊԱՏ․ — Թագավորների մեծամասնությունը չեն մտածում, որ նոր առաջ եկած ժողովրդավարություն վայելող առաջնորդը վերջերս է մեռելներից հարություն առել։ Սա շատ անսովոր էր նաև Հերովդեսի համար։ Ես ձեզ ասեմ, թե ինչու։
Հերովդեսը հայտնի էր մարդկանց որպես մեկը, ում հոգը չէր հրեական մշակույթը, նա հնազանդ չէր Հին Կտակարանի օրենքներին․ օրինակ՝ նա քաղաք էր կառուցել գերեզմանոցի վրա, որպեսզի իր կառուցած Տիբերիա քաղաքը մտնող բոլոր հրեաները անմաքուր դառնային։
>>>> Տե՛ս Ղևտական գրքի 18:16 և 20:21 հատվածները։ (Հավանաբար լավ կլինի՝ ձեզնից մեկը բարձր կարդա երկու հատվածներն էլ)։ Հերովդես թագավորը ամուսնացել էր իր եղբոր կնոջ հետ, անգամ երբ վերջինիս ամուսինը դեռ կենդանի էր։ Հերովդիայի ամուսինը դեռ կենդանի էր․ նա բացահայտորեն շնություն էր գործել։ Հովհաննես Մկրտիչը իրապես արդար մարդ էր, իսկ Հերովդեսը լավ գիտեր իր սեփական անձի անարդար լինելու մասին։
IV. Ճշմարտությունը խոսելու գինը․ Մարկոս 6:17-20։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:17-20։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հովհաննեսը ձերբակալվեց։
ՊԱՏ․ — Հովհաննեսը պարբերաբար մատնանշում էր Հերովդեսի ապօրինի և անբարոյական ամուսնությունն իր եղբոր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի հետ։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հովհաննեսը բացահայտորեն հակադրվեց ոչ կրոնական թագավորին։
ՊԱՏ․ — Հասարակական բարոյական արժեքների, Աստծո խոսքին հավատարիմ լինելու համար Հովհաննեսն այսպես վարվեց։
Ծանուցում: Հետաքրքիրն այն է, որ կարծես թե Հովհաննեսը ձերբակալվեց երկու պատճառով. իր իսկ անվտանգության (հավանաբար բարկացած Հերովդիայից պաշտպանելու նպատակով), ինչպես նաև իրեն լռեցնելու համար, որպեսզի այլևս չքարոզի։
ՀԱՐՑ — 6:20 տողը ի՞նչ է նշանակում։ Ինչո՞ւ էր Հերովդեսին հաճելի լսել մարգարեին։
ՊԱՏ․ — Վիլյամ Լեյնը նշում է, որ նա ավելի շատ թույլ անձնավորություն էր, քան դաժան։ Հերովդեսը բաց էր Տիրոջ համար, ճշմարտության համար։ Հազվադեպ է լինում, որ կառավարիչն այցելի բանտ՝ բանտարկյալներին լսելու համար։ Հարցրե՛ք մեր իսկ նահանգապետին․ հազվադեպ է նման բան արվում։ Անկասկած, ինչ-որ բան կար, որ Հերովդեսին ձգում էր դեպի Հովհաննեսը։ Ինչ-որ ձևով հոգու խորքում Հերովդեսը ձգտում էր հասկանալ ճշմարտությունը՝ ասված այս խիզախ և անկեղծ Աստծո մարդու կողմից։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հովհաննեսի աշակերտները չպայքարեցին իրենց ուսուցչին պաշտպանելու համար։
ՊԱՏ. — Ճշմարիտ մարգարեները զորություն չունեին, բացառությամբ սրբության և արդարության զորությունից։ Հովհաննեսը մահացավ մենակ։ Հիսուսը մահացավ մենակ։ Հիսուսն Իր ձերբակալության ժամանակ թույլ չտվեց, որ Իր հետ աշակերտներն էլ ձերբակալվեն։ Նա ձերբակալվեց մենակ։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Հովհաննես 18:7-9։
Այնուհետև մեջբերե՛ք Մարկոս 14:50: «Այնուհետև բոլորը նրան լքեցին և փախան»։ Հին Կտակարանի մարգարեներն էլ նման ձևով մահացան։ Նրանց հետևորդները չմահացան նրանց հետ։ Հեշտ է տեսնել, որ ըստ բարձրագույն աստվածաշնչյան ավանդության՝ առաջնորդներն են մարդկանց համար մահանում, այլ ոչ թե մարդիկ՝ մարգարեի կամ թագավորի։ Սա բավականին տարբեր է ժամանակակից առաջնորդների մեթոդներից։ Լավ մարգարեն մտահոգված էր ոչ թե զորություն և իշխանություն ձեռք բերելու հարցով, այլ դրական բարոյական ազդեցություն ունենալու։ Անգլիացի պրոֆեսոր Արթուր Լինիպը մի անգամ ասել է․ «Ուսուցիչ-առաջնորդը պետք է իր կյանքը զոհաբերի ուսանողի կամ եկեղեցու անդամի համար, բայց ո՛չ երբեք ուսանողը կամ եկեղեցու անդամը՝ ուսուցչի համար»։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:45։
Ծանուցում: Իր գործողությամբ Հովհաննեսը Տիրոջ նախատիպն էր։
ՀԱՐՑ — Հիսուսին ձերբակալելիս՝ Հիսուսի աշակերտների՞ն էլ ձերբակալեցին և հետագայում խաչեցին Հիսուսի հետ։
ՊԱՏ․ — Ո՛չ։ Հիսուսը տեսավ, որ նրանք լքեցին և հեռացան։ Անշուշտ, ավելի մխիթարիչ կլիներ ձերբակալվել ընկերների կամ երկրպագուների հետ։ Ավելի հեշտ կլիներ այդ անարդար դատարանն ընկնել ընկերների հետ։ Ավելի հեշտ կլիներ խաչվել քեզ հարգող ընկերների հետ, քան քեզ հայհոյող երկու ավազակների մեջտեղում։ Հիսուսն իսկապես մարդ մարդոց էր։ Մենք պետք է զգուշանանք, երբ առաջնորդներն օգտագործում են կրոնական ժարգոն։ Այնուամենայնիվ, մենք պետք է բաց լինենք այն առաջնորդների հանդեպ, ովքեր ունեն պահանջվող խիզախությունն ու սերը՝ անելու այն, ինչ Աստվածաշունչն է նրանց ասում անել։ Նմանատիպ մարդիկ անշուշտ վեհ և ազդեցիկ են լինում։
Ծանուցում: Մենակ մահանալու գաղափարը ձեզանից շատերի համար այս պահին հնարավոր է անտեղի թվալ, բայց սպասե՛ք. ընդամենը ժամանակի խնդիր է։ Դուք ինքներդ կունենաք իշխանություն և կլինեք առաջնորդ, և երբ ձեզ սպառնան, այդ դեպքում կերևա ձեր ճշմարիտ դեմքը՝ պայմանավորված այն բանով, թե «ով կզոհվի», երբ դուք ինքներդ հարձակման ենթարկվեք։ Երբ դուք եք իշխանության գլուխ, ապա ինքներդ կզարմանաք հարձակումների քանակությունից, ինչպես նաև անկման դեպքում մեկ ուրիշին էլ ձեզ հետ ներքև քաշելու գայթակղությունից: Իրական առաջնորդները ճշմարտությունն են խոսում և պատրաստ են կրելու հետևանքները։ Լինելով խիզախ՝ նրանք հավատարիմ են մնում ճշմարտությանը և անկեղծ ու անվախ ասում են ճշմարտությունը։ Նրանք գիտեն, որ նման կերպով վարվելը կարող է թանկ նստել նրանց վրա։ Նրանք չեն պատրաստվում ուրիշներին զոհաբերել կամ թույլ տալ՝ ուրիշները գին վճարեն իրենց որոշումների և գործողությունների պատճառով։ Նրանք իրենք կվճարեն իրենց հաշիվը։ Խաբեբա առաջնորդները (լինի կրոնավոր կամ այլ) կխոսեն և կգործեն խիզախությամբ, բայց թողնելով, որ ուրիշները մեղքը վերցնեն իրենց վրա կամ ուրիշներն իրենց համար խոսեն և այլն։ Նրանք այնպես կանեն, որ «կեղտոտ աշխատանքը» ուրիշներն անեն։
Եթե կարող եք, լավ առաջնորդի օրինակ բերեք այստեղ։
V. Ցանկասիրությունը և հոգու սպանությունը։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:21-29։
ՀԱՐՑ — Հերովդեսը ցանկացա՞վ Հովհաննեսին սպանել։ Ինչո՞ւ դա տեղի ունեցավ։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչը նրան դրդեց սպանելու սուրբ մարդուն։
ՊԱՏ․ — Իր շրջապատի ճնշումները և իր ցանկասիրությունը — 1) Հերովդեսը թույլ մարդ էր։ Նա թույլ էր տալիս իր հորմոնները կառավարեն իր կյանքը։ Սեռական ցանկասիրությունը կարող է մեզ շատ հեռուները տանել և նաև Աստծուց հեռացնել։ Այն կարող է մթագնել մեր մտքերը և կարողությունը՝ իրականությունը տեսնելու և գնահատելու։ Այն կարող է առաջնորդել դեպի հոգևոր բթամտության ու մահվան։ 2) Որոշ մարդիկ կպարտվեն շրջապատի ճնշումներից։ Նրանք թույլ կտան, որ հանրության կողմից ընդունվելու հանգամանքները նրանց ստիպեն անել այն, ինչ հակառակ է իրենց ցանկությանը, ինչպես նաև իրենց հասկացած ճշմարտությանը։
ՀԱՐՑ — Ո՞վ իրականում մահացավ խնջույքի օրը։
ՊԱՏ․ — Սպանելով իր բացսրտությունն Աստծո հանդեպ՝ Հերովդեսն այդ օրը սպանեց ավելին, քան միայն Հովհաննեսին։ Հովհաննեսից բացի, մեկ այլ մարդ էլ մահացավ։ Այդ խնջույքի ժամանակ Հերովդեսն սպանեց իր իսկ հոգին։
>>>> Ավարտենք դասն՝ ընթերցելով Բ Տիմոթեոս 2:9-13։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 6:14-29
Հովհաննես Մկրտչի բանտարկությունն ու գլխատումը
(Մտթ. 14.1-12, Մրկ. 1.14, Ղուկ. 9.7-9)
14 Եվ Հերովդես թագավորը լսեց Հիսուսի մասին, որովհետև նրա անունը հայտնի էր դարձել։ Ոմանք ասում էին, թե Հովհաննես Մկրտիչը մեռելներից հարություն է առել, և դրա համար նրա կողմից հրաշքներ են գործվում։ 15 Ոմանք ասում էին, թե Եղիան է, ոմանք էլ, թե մարգարե է կամ մարգարեների նման մեկը։ 16 Եվ երբ Հերովդեսը լսեց, ասաց. «Սա Հովհաննեսն է, որին ես գլխատեցի. նա մեռելներից հարություն է առել»։
17 Որովհետև Հերովդեսն ինքն էր ուղարկել Հովհաննեսին բռնելու և նրան բանտարկելու իր եղբոր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով, որին կնության էր առել։ 18 Իսկ Հովհաննեսը Հերովդեսին ասել էր. «Չի թույլատրվում*, որ եղբորդ կնոջն առնես»։ 19 Հերովդիան նրա դեմ ոխ էր պահում և ուզում էր սպանել նրան, բայց չէր կարողանում, 20 որովհետև Հերովդեսը Հովհաննեսից վախենում էր։ Նա գիտեր, որ Հովհաննեսը արդար ու սուրբ մարդ է, և խնայում էր նրան՝ նրա ասածներից շատ բաներ անելով, և հաճույքով լսում էր նրան։
21 Մի հարմար օր պատահեց, երբ Հերովդեսն իր ծննդյան օրն ընթրիքի էր հրավիրել նախարարներին, զորապետներին ու Գալիլեայի մեծամեծներին։ 22 Երբ Հերովդիայի աղջիկը ներս մտավ և պարեց, Հերովդեսին ու հրավիրվածներին դուր եկավ։ Թագավորն աղջկան ասաց. «Խնդրի՛ր ինձանից, ինչ ուզում ես, և ես կտամ քեզ»։ 23 Եվ նրան երդվեց. «Ի՛նչ էլ ինձանից խնդրես, կտամ քեզ, մինչև իսկ իմ թագավորության կեսը»։ 24 Նա դուրս գնաց, իր մորը հարցրեց. «Ի՞նչ խնդրեմ»։ Իսկ նա պատասխանեց. «Հովհաննես Մկրտչի գլուխը»։ 25 Աղջիկը շտապ թագավորի մոտ մտավ ու ասաց. «Ուզում եմ, որ հիմա Հովհաննես Մկրտչի գլուխը սկուտեղի վրա ինձ տաս»։ 26 Թագավորը շատ տրտմեց, բայց հրավիրվածների ներկայությամբ տված երդման պատճառով չցանկացավ նրան մերժել։ 27 Թագավորն իսկույն դահիճ ուղարկեց և հրամայեց Հովհաննեսի գլուխը բերել։ Եվ նա գնաց ու բանտում գլխատեց նրան։ 28 Նա գլուխն սկուտեղի վրա բերեց և տվեց աղջկան, իսկ աղջիկը մորը տվեց այն։ 29 Երբ Հովհաննեսի աշակերտները լսեցին, եկան վերցրին նրա մարմինն ու գերեզման դրեցին։

Առակների գրքից
Առ․ 16:14
14 Թագավորի բարկությունը մահվան պատգամաբեր է, բայց իմաստուն մարդը մեղմացնում է այն։

Առ․ 19:12
12 Թագավորի բարկությունն առյուծի մռնչյունի նման է, իսկ նրա բարեհաճությունը խոտի վրայի ցողի պես է։

Առ․ 20:2
2 Թագավորի սարսափն առյուծի մռնչյունի է նման. նրան գրգռողն իր անձի դեմ է մեղանչում։

Ղև․ 18:16
16 Քո եղբոր կնոջ մերկությունը չբանաս. նա քո եղբոր մերկությունն է։

Ղև․ 20:21
21 Եթե մի մարդ վերցնի իր եղբոր կնոջը, դա պղծություն է։ Նա բացած է լինում իր եղբոր մերկությունը. նրանք անզավակ պիտի լինեն։

Հովհաննես 18:7-9
7 Եվ դարձյալ նրանց հարցրեց. «Ո՞ւմ եք փնտրում»։ Նրանք ասացին. «Հիսուս Նազովրեցուն»։ 8 Հիսուսը պատասխանեց. «Ձեզ ասացի՝ “Ես եմ”. արդ, եթե ինձ եք փնտրում, թո՛ւյլ տվեք նրանց, որ գնան։ 9 Որպեսզի կատարվի այն խոսքը, որ ասում էր. “Նրանց, ում տվեցիր ինձ, նրանցից և ոչ մեկին չկորցրի”»։

Բ Տիմոթեոս 2:9-13

8 Հիշի՛ր մեռելներից հարություն առած Հիսուս Քրիստոսին՝ Դավթի սերնդից, ըստ իմ քարոզած Ավետարանի, 9 որի համար չարչարվում եմ, մինչև անգամ շղթայված եմ չարագործի պես, բայց Աստծու խոսքը շղթայված չէ։ 10 Դրա համար ամեն ինչի համբերում եմ ընտրյալների համար, որպեսզի նրանք էլ այն փրկությանը հասնեն, որ Քրիստոս Հիսուսով է հավիտենական փառքի հետ։ 11 Հավաստի է այս խոսքը.
«Եթե նրա հետ մեռանք, նրա հետ էլ կապրենք։
12 Եթե համբերենք, նրա հետ էլ կթագավորենք,
եթե ուրանանք, նա էլ մեզ կուրանա։
13 Եթե հավատարիմ չմնանք, նա հավատարիմ է մնում,
քանի որ ինքն իրեն չի կարող ուրանալ»։