ՄԱՐԿՈՍ 6:30-44 ԴԱՍ # 13
ԽՈՍՔ՝ ՀՈԳՆԱԾ ԱՇԽԱՏՈՂՆԵՐԻՆ
I. Ողջույնի խոսք:
II. Հոգնած աշխատողների հետ առնչվելիս․ Մարկոս 6:30-44:
Ա. Բրիֆինգ՝ հոգնած աշխատողների հետ․ Մարկոս 6:30-32:
ՀԱՐՑ — Երբևիցե դուք այնքան հոգնած եղե՞լ եք, որ ոչ միայն աշխատանքից, այլ նաև մարդկանցից հանգստանալու կարիք ունենաք:
ՀԱՐՑ — Կարո՞ղ եք բերել մեկ օրինակ, երբ դուք սարսափելի հանգստի կարիք եք ունեցել։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:30-32 հատվածները։
Ծանուցում: Հիսուս Իր մարդկանց ուղղություն ցույց տվեց։ Կյանքի իրարանցումների և հրմշտոցների պատճառով նրանք ինչ-որ բանի կարիք ունեին։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Նա առաջարկեց մեկուսացած և աղմուկից հեռու վայր։
ՊԱՏ․ — 1) Հիսուսն ասաց, որ հանգստանալու համար է։ Երբեմն մենք հոգնում ենք և հանգստի կարիք ունենում։ Որոշ մարդիկ երբեք ծանր չեն աշխատում, բայց ոմանք աշխատասեր են և շատ են աշխատում, հետևաբար երբեմն հանգստի կարիք են ունենում։ 2) Երբեմն էլ մենք քննարկումների կարիք ունենք․ խոսել և քննարկել այն ամենը, ինչ մեզ հետ կատարվում է։ Մենք կարիք ունենք ինքներս մեզ հետ մենակ մնալու՝ բազմությունից հեռու։
ՀԱՐՑ — Դուք երբևիցե նման զգացողություն ունեցե՞լ եք։
Բ. Ընդհատում․ բազմությունը հավաքվում է։ Մարկոս 6:33-34։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:33-34։
ՀԱՐՑ — Բազմությունն ինչպե՞ս վարվեց նրանց ծրագրերի հետ։
ՊԱՏ․ — Նրանք խաթարեցին նրանց հանգիստը։ Հենց այն ժամանակ, երբ աշակերտները մտածեցին, որ կարող են մի քիչ հանգստանալ և զրուցել, մարդիկ եկան։ Հենց նրանք, ումից իրենք ուզում էին հանգստանալ, հետապնդեցին նրանց ընդհուպ մինչև իրենց առանձնացման համար ընտրած վայրը։
Ծանուցում: 1) Բազմությանը հետաքրքրել էր աշակերտների կատարած գործը․նկատի ունեցեք 6:33 — ում հոգնակի թիվը։ Բազմությունը ոչ միայն ճանաչեց Հիսուսին, այլ նաև աշակերտներին։ 2) Մարկոսի գրքում սա միակ հատվածն է, որտեղ աշակերտներն անվանվում են առաքյալներ (6:30)։ Նրանք «ուղարկվածներն» էին կամ էլ միսիոներները։ Հավանաբար նրանք շատ լավ էին կատարել իրենց աշխատանքը։
ՀԱՐՑ — Ինչպե՞ս Հիսուսն արձագանքեց բազմության միջամտությանը։
ՊԱՏ․ — Կարեկցանքով։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Նա կարեկցանք զգաց։
ՊԱՏ․ — Հիսուսն ասաց, որ նրանք նման էին «հովիվ չունեցող ոչխարների»։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուսն արեց այն, ինչ գրված է 6:34-ի վերջին մասում։
ՊԱՏ․ — Տեսե՛ք աստվածաշնչյան օրինակներից մեկում՝ Թվեր 27:16-18 -ում, որտեղ Աստվածաշունչն ուսուցանում է, որ մարդկանց առաջնորդ է պետք։ Հիսուսի գթասրտությունը պայմանավորված էր նրանով, որ մարդիկ կարծես մոլորված լինեին. չգիտեին իրենց անցնելիք ճանապարհը կամ ուղղությունը։ Նրանց ուսուցանելու կարիքը շատ կար։ Այսպիսով,՝ Նա ոչ միայն զգաց, այլ նաև քայլ արեց՝ գործեց։ Նա տվեց մարդկանց լավագո՛ւյնը։ Նա ուսուցանեց նրանց։
ՀԱՐՑ — Հին ժամանակներում, շատ տարիներ առաջ Իսրայելն անապատում էր։ Սինայի անապատում Աստված ի՞նչ տվեց Իսրայելին։
ՊԱՏ․ — Օրենքը, պատվիրանը, թե ինչպես պետք է սիրել Աստծուն և հարևանին։
Ծանուցում: Այս պատմության մեջ առկա են բազում անապատային մոտիվներ։
Գ. Հիսուսն ավելացրեց լարվածությունը․ Մարկոս 6:35-38։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:35-38։
ՀԱՐՑ — Աշակերտներն ի՞նչ ցանկացան, որ Հիսուսն անի բազմության հետ։
ՊԱՏ․ — Աշակերտներն ավելի գործնական դիրքորոշում ցուցաբերեցին։ Նրանք ցանկացան, որ Հիսուսը մարդկանց տուն ուղարկի։ Այնուամենայնիվ, հակառակ իրենց հոգնածության, Հիսուսը հորդորեց նրանց այլ կերպ վարվել։
ՀԱՐՑ — Իրենց պահանջի մեջ բողոքի երանգ կա՞ր։ Նրանք մարդկանցից հոգնա՞ծ էին։
ՀԱՐՑ — Դուք երբևիցե հոգնո՞ւմ եք մարդկանցից։ Ի՞նչն է նպաստում, որ հոգնեք մարդկանցից։
Ծանուցում: Նրանք շատ բժշկություններ էին արել, այսինքն՝ բժշկական հրաշքներ, և հիմա էլ Հիսուսը ցանկանում էր, որ նրանք մարդկանց կերակրեն, այսինքն՝ կերակրման հրաշքներ իրագործեն։ Հիսուսը նրանց ասում էր անել մի բան, որ երբևիցե չէին արել։ Այսօր Հիսուսը նույն կերպ կվարվեր մեզ հետ։ Նա մեզ դուրս է հրում մեր հարմարավետության սահմաններից՝ պահանջելով ավելին, քան մենք ցանկություն ունենք անելու կամ տալու։ Պատրաստ եղիր, քանզի Հիսուսն այսօր այնպիսին է, ինչպիսին էր Նա այն ժամանակ։
ՀԱՐՑ — Հիսուսը ձեզ հետ այսպես վարվե՞լ է։ Կարո՞ղ եք օրինակ բերել։
ՀԱՐՑ — Նրանք մի քիչ սրտնեղած և վրդովվա՞ծ էին 6:37-ում։
ՊԱՏ․ — Ուշադրություն դարձրե՛ք, որ Հիսուսը հենց այնտեղ տեղում աշակերտներին չազատեց իրենց պարտականություններից: Նա համբերատար էր։ Նա փոխարենը հարցրեց, թե ինչ ուտելիք նրանք ունեին իրենց մոտ։
ՀԱՐՑ — Ինչքա՞ն ուտելիք նրանք ունեին։
ՊԱՏ․ — Հինգ հաց և երկու ձուկ։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Նա նրանց նման հեշտ և պարզ հարց տվեց։ Ինչո՞ւ Նա այս հարցը տվեց աշակերտներին։
Ծանուցում: Առաջին հերթին Նա նրանց ասաց անել այն, ինչ հնարավոր էր, ֆիզիկական ինչ-որ բան, մի բան, որ նրանք ունակ էին, այսինքն՝ ստուգել պաշարները։
Ծանուցում: Հաճախ Աստված սկսում է Իր գործը՝ հանձնարարելով մեզ ստուգել մեր ռեսուրսները, ժամանակը, ֆինանսները և կարողությունները։ Սա ֆիզիկական պարզ առաջադրանք է։
Ծանուցում: Նա նաև օգնում է մեզ հասկանալ, թե որքան սահմանափակ են մեր իրական ռեսուրսները։
Դ. Հրաշքը․ Մարկոս 6:39-44։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:39-40:
ՀԱՐՑ — Մեծ թվով իսրայելացիների բազմությունը ե՞րբ էր անապատում կամ անապատի հեռավոր տարածքներում։
ՊԱՏ․ — Դա այն ժամանակ էր, երբ Իսրայելը ճամփորդում էր Եգիպտոսից դեպի Ավետյաց երկիր։
Ծանուցում: Իսրայելի անապատում եղած ժամանակահատվածի առանձնահատկություններից մեկն էլ այն էր, որ նրանք ճամբարումը կազմակերպում էին ամեն մանրուք հաշվի առնելով՝ հստակ և ճշգրիտ։ Նրանք շատ կազմակերպված էին ու կարգապահ։ Այսպիսով, եկեք տեսնենք, թե Աստված ի՞նչ արեց։ Հիսուսը կարգադրեց աշակերտներին մարդկանց բաժանել 50 հոգանոց խմբերի։ Նման կազմակերպումը դեռ Իսրայելի անապատային թափառումների ժամանակների կոնցեպտ էր։ Մովսեսն էր նրանց կարգադրել, թե ինչպես պետք է իսրայելացիները ճամբարեին։ Ամեն ինչ արվում էր կազմակերպված ու բարձր կարգապահությամբ։ Աստված, ով ազատեց Իսրայելին գերությունից և տվեց նրանց կարգուկանոն և առողջ ինքնագնահատական, հիմա նորից ներկա էր նրանց կյանքում։ Դա նույն Աստվածն էր։
Ծանուցում: Իրականում հրաշքը չէր, որ մարդկանց կազմակերպեց, այլ՝ կազմակերպված, հստակ մարդկային ջանքերը։ Հրաշքը, այսպես ասած, սկսվեց աշակերտների կողմից իրենց լավագույնը անելուց։ Այնուհետև Նա անցավ գործի։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:41-44:
ՀԱՐՑ — Ո՞վ իրականում կերակրեց մարդկանց։ Ո՞վ հացը բաժանեց։
ՊԱՏ․ — Տե՜ս 6:41-ը, աշակերտներն արեցին այդ ամենը։
ՀԱՐՑ — Ո՞վ գիտեր հրաշքի մասին, բազմությունը, թե՞ աշակերտները։ Ինչո՞ւ։
ՊԱՏ․ — Կարծես թե միայն աշակերտները գիտեին, թե իրենք քանի հացով սկսեցին, և որ իրենց ունեցած հացը բավարար չէր։ Նրանք սկսեցին այն հինգ հացով և երկու ձկով․ նրանք ավարտեցին տասներկու լիքը կողով կտրտած հացի և ձկան կտորներով։
ՀԱՐՑ — Հիսուսը հոգ տանո՞ւմ էր իր հոգնած աշակերտների մասին։
ՊԱՏ․ — Այո, Նա հոգ տանում էր։ Նրա սկզբունքն այն չէր, որ պրոբլեմը հեռացներ կամ էլ արձակեր սոված մարդկանց։ Բայց անգամ նման ճգնաժամային իրադրության ժամանակ Նա շարունակում էր սովորեցնել։ Նա իրոք հոգ տանում էր աշակերտների մասին։ Նա պատրաստակամ էր իրագործել հրաշքներ, որ միայն աշակերտներն ականատես լինեն, որպեսզի նրանք կարողանային հասկանալ կարիքները հոգալու զորության աղբյուրը։
Ծանուցում: Այս գլխում սա արդեն երկրորդ բանկետն էր կամ խնջույքը: Հիսուսի բաժանած սնունդից աղբ չառաջացավ, պարզ խնջույք՝ ի տարբերություն Հերովդեսի խնջույքների՝ լի անբարոյականությամբ:
Ծանուցում: Ուշադրություն դարձրե՛ք մեկ այլ անապատային ոճի:
>> Եկեք անդրադառնանք Թվեր 11:13, 22 և 23 հատվածներին:
ՀԱՐՑ — Մովսեսին ո՞վ հաց տվեց:
ՀԱՐՑ — Ո՞վ աշակերտներին հաց տվեց:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է սա նշանակում:
ՊԱՏ. — Երկու դեպքում էլ տվողն Աստված էր: Մարկոսը նրբորեն նշում է, որ Հիսուսը Հին կտակարանի Աստծո նման էր:
IV. Կիրառությունը։
Ա. Գերհուզական և ծայրահեղ դժվար պահերին Հիսուսը կարող է ձեզ ավելիին դրդել, ձեր պատկերացրած ողջամտության սահմաններից էլ անգամ դուրս:
ՀԱՐՑ — Այսպիսիով, մենք ի՞նչ պետք է անենք:
ՊԱՏ. – Արտահայտե՛ք ձեր բողոքը, ասե՛ք Իրեն, որ դուք կարծում եք, որ սա ձեր ուժերից վեր է (տես 6:37): Հնազանդվե՛ք և փորձե՛ք հասկանալ, թե ինչ գործնական քայլեր պիտի ձեռնարկեք (տես 6:38) և այնուհետև հետևեք դեպքերի ընթացքին, թե Ինքը ինչ կանի:
Բ. Մենք կյանքի լավագույն դասերը սովորում ենք մեր սեփական ռեսուրսների ամբողջական սպառումից հետո միայն: Եթե հիմա է մեր ռեսուրսների սպառման շրջանը, ապա պինդ եղեք: Հնարավոր է՝ Նա պատրաստվում է ձեզ սովորեցնել Իր և Իր մեծության և ձեր սահմանափակությունների մասին:
Գ. Աշակերտները կերակրեցին աղքատներին, բայց Հիսուսն այդ ընթացքում շատ կարևոր հոգևոր դասեր սովորեցրեց Իր աշակերտներին:
Ծանուցում: Նա հասկանում է մեր հոգնածությունը, բայցևայնպես հաճախ հենց այդ հոգնածության ժամանակ է Նա ցույց տալիս մեզ Իր մեծ զորությունը: Աշակերտներն սկսեցին տեսնել և հասկանալ, որ Նա պատրաստակամ էր Իր իսկական բնույթը ցույց տալու, ինչպես Իր Հայրը ցույց տվեց Մովսեսի ժամանակ: Նա պատրաստակամ էր գործել հրաշքներ՝ տեսանելի միայն Իր աշակերտների համար, քանի որ աշակերտներն Իր համար ավելի կարևոր էին, քան աշխարհին Իր հրաշագործության զորությունը ցույց տալը:
Դ. Լինեն բժշկական, թե կերակուրի հետ կապված հրաշքներ, գոյություն ունի դեռ ամենակարևոր հրաշքը: Անապատի հայրերը մեզ հիշեցնում են, որ ավելի մեծ հրաշք է սեփական կիրքը հաղթելը, քան մեկ այլ մարդու միջից դևեր հանելը, և նաև բարկությունը զսպելը, քան թե դևերին զսպելը: Ավելի մեծ հրաշք է ընկճախտից ազատվելը, քան մեկ այլ մարդու ֆիզիկական հիվանդությունը բուժելը: Ձեր հոգին բժշկող զորությունը ավելի հզոր է, քան այն զորությունը, որ մարմինն է բուժում: Այսօր մեզանից ոմանք հոգին բուժելու կարիք ունե՞ն: Նա հենց այս պահին էլ կարող է ձեզ օգնել: Քանի դեռ ես աղոթում եմ, ասեք Աստծուն ձեր հիասթափությունների և դժգոհությունների մասին:
Նա բարկացած չէ:
Նա մեր ակնկալածից այլ կերպ կվարվի:
Նա ձեզ կասի որոշ ավելի գործնական քայլեր ձեռնարկել:
Եթե դուք հնազանդվեք, Նա, հնարավոր է, սկսի գործել ավելին, քան դուք կարծում էիք, որ հնարավոր է:
Դուք աղոթեք, մինչ ես էլ եմ աղոթում…
ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ
Մարկոս 6:30-44
Հացի բազմացումը և հինգ հազարի կերակրումը
(Մտթ. 14.13-21, Ղուկ. 9.10-17, Հովհ. 6.1-14)
30 Առաքյալները Հիսուսի մոտ վերադարձան և նրան պատմեցին այն ամենը, ինչ արել էին և ինչ որ ուսուցանել էին։ 31 Հիսուսն ասաց նրանց. «Դուք առանձին մի ամայի տե՛ղ եկեք ու մի քիչ հանգստացե՛ք»։ Որովհետև եկող-գնացողները շատ էին, և նույնիսկ հաց ուտելու ժամանակ չունեին։ 32 Եվ նավով մի ամայի տեղում առանձնացան։ 33 Շատերը նրանց գնալիս տեսան և ճանաչեցին։ Բոլոր քաղաքներից ոտքով այնտեղ էին վազում։ Նրանք նրանցից շուտ այնտեղ հասան ու հավաքվեցին Հիսուսի շուրջը։ 34 Երբ Հիսուսը ցամաք ելավ, մեծ բազմություն տեսավ. գթաց նրանց, որովհետև հովիվ չունեցող ոչխարների էին նման։ Եվ սկսեց նրանց շատ բաներ ուսուցանել։ 35 Երբ արդեն շատ ժամանակ էր անցել, աշակերտները մոտեցան նրան և ասացին. «Այս վայրն ամայի է, և ուշ ժամ է։ 36 Ժողովրդին արձակի՛ր, որ շրջակա ագարակներն ու գյուղերը գնան հաց առնելու, որովհետև այստեղ ուտելու բան չունեն»։ 37 Նա պատասխանեց նրանց ու ասաց. «Դո՛ւք դրանց ուտելիք տվեք»։ Այդժամ նրան ասացին. «Գնանք երկու հարյուր դինարի հաց առնենք ու նրանց տանք, որ ուտե՞ն»։ 38 Իսկ նա հարցրեց նրանց. «Քանի՞ հատ հաց ունեք։ Գնացե՛ք ու տեսե՛ք»։ Երբ իմացան, նրան ասացին. «Հինգ հաց և երկու ձուկ»։ 39 Այդ ժամանակ նրանց կարգադրեց, որ բոլորին խումբ-խումբ նստեցնեն դալար խոտի վրա։ 40 Եվ նրանք դաս-դաս նստեցին՝ հարյուր-հարյուր և հիսուն-հիսուն։ 41 Հիսուսը վերցրեց հինգ հացն ու երկու ձուկը, դեպի երկինք նայեց, դրանք օրհնեց, հացերը մասերի բաժանեց ու աշակերտներին տվեց, որ նրանց բաժանեն։ Այն երկու ձկները նույնպես բոլորին բաժանեց։ 42 Բոլորն էլ կերան ու կշտացան։ 43 Հացի ու ձկան կտորներից հավաքեցին նաև տասներկու լիքը կողով։ 44 Նրանք, որ հաց կերան, մոտ հինգ հազար տղամարդ էին։
Թվեր 11:13
13 Ես որտեղի՞ց միս գտնեմ, որ տամ այս ամբողջ ժողովրդին, որովհետև լաց են լինում իմ դիմաց և ասում. “Մեզ մի՛ս տուր, որ ուտենք”։
Թվեր 11:22-23
22 Մի՞թե բոլոր ոչխարներն ու արջառները պիտի մորթվեն, որ բավականացնի նրանց, կամ ծովի բոլոր ձկները մեկտե՞ղ պիտի հավաքվեն, որ բավարար լինի նրանց համար»։ 23 Տերն ասաց Մովսեսին. «Մի՞թե կարճ է Տիրոջ ձեռքը. հիմա կտեսնես, թե ասածիս պե՞ս կլինի քեզ, թե՞ ոչ»։
Թվեր 27:16-18
15 Մովսեսը խոսեց Տիրոջ հետ և ասաց. 16 «Բոլոր մարմինների հոգիների Տեր Աստվածը թող այս ժողովրդի վրա մի մարդ նշանակի, 17 որ նրանց առջև դուրս գա և նրանց առջև մտնի, նրանց հանի և նրանց մտցնի, որպեսզի Տիրոջ ժողովուրդը չլինի այն ոչխարների նման, որոնք հովիվ չունեն»։
18 Տերն ասաց Մովսեսին. «Վերցրո՛ւ քեզ մոտ Նավեի որդի Հեսուին, որի մեջ Հոգի կա, և ձեռքդ դի՛ր նրա վրա։