ՄԱՐԿՈՍ 6:45-56 ԴԱՍ # 14
ՍԹՐԵՍԻ ԵՆԹԱՐԿԵԼՈՎ ՍԱՀՄԱՆԱՓԱԿ ՄԻՏՔԸ
I. Ողջույնի խոսք:
ՀԱՐՑ — Դո՞ւք էլ եք ինձ նման երբեմն ձեր հիմնական նպատակներից շեղվում: Դա այնքան հեշտ է անել:
Ծանուցում: Հիսուսն օրինակ է ծառայում իր աշակերտների համար, թե ինչպես նման դեպքերում պետք է վարվել: Այս մի քանի տողում նա ցույց է տալիս առաքյալներին, թե ինչպես պետք է վերադառնալ իրական նպատակներին:
Ծանուցում: Հաճախ ուրիշներին օգնելը կամ Աստծուն ծառայելը կարող է մեզ շեղել հիմնական խնդիրներից:
ՀԱՐՑ — Դուք կարծո՞ւմ եք, որ աշակերտները հակված էին հետևելու այլ օրակարգի:
ՊԱՏ. — Մարդու համար շատ դժվար է շարունակական հետևել ճշմարիտ և իրական նպատակին, և աշակերտները բացառություն չէին: Շեշտադրությունը դնելով բարի գործեր կամ հոգևոր ծառայություն իրականացնելու կարևորության վրա՝ մենք կարող ենք դառնալ ավելի խոցելի: Նրանց նման, լարվածության դեպքում մենք կարող ենք ուրիշների հետ կոպիտ վարվել կամ ինքներս մեզնից հիասթափվել, բայց Հիսուս նման իրավիճակների համար խոսք ունի մեզ ուղղված: Այնուամենայնիվ, այս խոսքը ոչ այնքան ուղղակիորեն է ասված, այլ Հիսուսի գործողությունների և Իր աշակերտների հետ հարաբերվելու միջոցով ենք հասկանում:
II. Աղոթքին նախապատրասվելը. Մարկոս 6:45-47:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:45-47:
Ծանուցում: Հիսուսը հենց նոր իրագործեց ապշեցուցիչ հրաշք: Նա կերակրեց հինգ հազար մարդու: Եթե դուք հիշում եք, հրաշքի իրագործումը հավասարաչափ շահավետ էր և աշակերտների, և մարդկանց համար: Կարծես թե միայն աշակերտները գիտեին հրաշքի բոլոր մանրամասնությունները, որպեսզի նրանք կարողանային սովորել, թե ինչպես ծառայության կամ կյանքի մարտահրավերներին առնչվելիս՝ հավատք ցուցաբերել: Երբ զարմանալի հրաշքը ավարտված էր, Հիսուսը նրանց կյանքի նոր և արտասովոր գործնական հրահանգներ տվեց:
ՀԱՐՑ — Ո՞րն էր պատճառը, որ Հիսուսը հեռացրեց Իրենից աշակերտներին և բազմությանն էլ արձակեց:
ՊԱՏ. — Դա նրա համար էր, որպեսզի Նա կարողանա մենակ մնալ և աղոթել:
ՀԱՐՑ — Մենակ մնալը և աղոթելը ինչո՞ւ է այդքան կարևոր:
ՀԱՐՑ — Մեկ այլ հարց. նման ցնցող հաջողությունից հետո առանձնանալը և մենակ մնալը արդյոք ավելի՞ կարևոր է:
ՊԱՏ. – Տեսե՛ք, թե ունկնդիրները կարո՞ղ են հասկանալ՝ ինչու Հիսուսը սա արեց: Սա արդեն երկրորդ անգամ է, որ Մարկոսի գրքում մենք տեսնում ենք այս մոդելը (տե՛ս 1:35-39): Եթե ինչ-որ բան չափազանց հաջող է գնում ձեր ծառայության մեջ՝ նվագելիս, խոսելիս կամ եկեղեցու, կարիքավոր մարդու համար միջոցառում կազմակերպելիս, ու եթե մենք չենք ուզում տրվել հպարտության պատրանքին, ապա առանձնանալով և Աստծո հետ խոսելով՝ մենք համապատասխան օգնություն և պաշտպանություն կստանանք: Իհարկե, Ամենակարողի ճշմարիտ ներկայության մեջ որևէ մեկը երկարաժամկետ չի կարող ապրել հիմար հպարտությամբ:
Ծանուցում: Մենք գիտենք, որ Հիսուսն աղոթեց, բայց չգիտենք, թե Նա ինչ ասաց Իր Հորը: Սա բնորոշ է ավետարաններին (օրինակ` Ղուկասն արձանագրում է, որ Հիսուսը 15 անգամ աղոթում է, բայց միայն չորս դեպքերի համար է նա գրառում Հիսուսի բառերը): Արդյո՞ք նա աղոթեց Իր սեփական գայթակղությունների դեմ, թե՞ իր աշակերտների համար: Ես կցանկանայի մի քանի բան առաջարկել, երբ դուք աղոթում եք միայնակ:
1) Կարող եք աղոթել՝օգտագործելով Աստվածաշունչը՝ որպես ուղեցույց: Ահա երկու օրինակ. Փպ. 1:9-11 և Սղ. 38:13-22: Առաջինը Պողոս առաքյալի գրվածքներից է, երբ նա աղոթում էր ուրիշների համար, այն մարդկանց, ում մասին հոգ էր տանում, և երկրորդը Սաղմոսերգուի աղոթքն է, երբ վերջինս մեծ տագնապի մեջ էր: Երկու դեպքում էլ մենք գիտենք, թե Հիսուսն ինչ է աղոթել. այս երկու հարցերը Իր աղոթքի կյանքի մասն են եղել: Գուցե փիլիպեցիներից առաջին օրինակն աղոթք էր, երբ ամեն ինչ լավ էր, իսկ մյուսը` Սաղմոսներից, երբ ամեն ինչ այնքան էլ լավ չէր ընթանում:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Փիլիպեցիներ 1:9-11:
Իններորդ համարում Պողոսի աղոթքն էր, որ այն մարդկանց մեջ, ում մասին նա հոգ էր տանում, սերն աճի: Եթե նրանց սերն աճեր, ապա այն կհանգեցներ իրական գիտելիքների և իմաստության ձեռքբերմանը (տե՛ս Ղուկաս 10:21-22): Պողոսը գիտեր, որ եթե նրանք սովորեին ավելի շատ սիրել, ապա անկասկած նրանք ավելի իմաստուն կդառնային: Այնուհետև 10-րդ համարում սիրուց ծնված իմաստությունը կօգներ նրանց ընտրելու այն, ինչ կատարյալ էր, որն էլ նրանց անկեղծ և անարատ կպահեր մինչև վերջ: 11-րդ համարում սերը կհանգեցներ ոչ միայն իմաստության և հետևաբար ճիշտ ընտրությունների, բայց նաև այն կուղղորդեր նրանց արդար գործողությունների, որոնք փառք կբերեին Աստծուն: Ավելի պարզ ասած՝ աղոթե՛ք ուրիշների համար, որպեսզի նրանց սերն աճի:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Սաղմոս 38:13-22:
Այս աղոթքի ժամանակ սաղմոսերգուն ճնշված էր (Ղուկաս 22:39-44):
Արտահայտե՛ք ձեր շփոթվածությունը կամ ցավը (13-14):
Թշնամիների կողմից ստեղծված դժվարությունների ժամանակ արտահայտե՛ք ձեր հույսն առ Աստված(15-17):
Ձեր մեղքերի համար խնդրեք ներում (18):
Ինքներդ ձեզ դատավոր մի՛ կարգեք, այլ Աստծուն խնդրեք, որ ինքը միջամտի (19-22):
Այլ կերպ ասած՝ աղոթե՛ք, մի՛ բարկացեք կամ ինքներդ ձեզ մի՛բորբոքեք զայրույթով: Մտահոգ և անհանգստացած լինելու ժամանակ նորմալ է Աստծուց օգնություն խնդրելը: Հավատք պետք է գործադրել, եթե ուզում եք աղոթել, այլ ոչ թե զայրույթի մեջ տոչորվել:
III. Բարկության դեմ զորությունը. Մարկոս 6:48-49:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:48-49:
Ծանուցում: Տեսեք, որ 6:48-ում Տիրոջ աչքը մեզ վրա էր. բավականին դժվար է հիշել, որ Աստված միշտ նայում է, հատկապես այն ժամանակ, երբ թվում է, թե Նա ներկա չէ:
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ նա թույլ տվեց, որ աշակերտները դժվարությունների և պայքարների մեջ հայտնվեն:
ՊԱՏ. — Մարկոս 4:35-41 համարներում տեսնում ենք, որ Հիսուսը քնած էր, երբ Իր աշակերտները նավակում վերջին անգամ դժվարությունների հանդիպեցին: Հիմա Նա նույնիսկ նավակում չէր, Նա բավականին հեռու էր՝ ցամաքում: Կարծես թե Նա մտածված էր աշակերտների համար նման անելանելի և սթրեսային իրավիճակներ ստեղծում հենց այն պահերին, երբ թվում էր, թե Հիսուսը հասանելի չէ:
ՀԱՐՑ — Աստծո նպատակը մեր կյանքը հեշտացնե՞լն է:
ՊԱՏ. — Մարկոսը մեզ ասում է, որ Աստծո երկյակ նպատակն է մեզ օրհնելը և շինելը: Նա հաճախ էր թույլ տալիս աշակերտներին փոթորիկների մեջ ընկնել: Գուցե Իր լավագույն օրհնությունները քողարկված էին ուղարկվում:
Ծանուցում: 48-րդ համարում «անցնելով» բառը մի տեսակ տարօրինակ է: Այնուամենայնիվ, եկեք այս բառը դիտարկենք Աստվածաշնչյան այլ տեքստերում: Ինչ-որ մեկը թող կարդա հետևյալ գրքերից.
>>>> Ելք 33:19, 22:
>>>>Ա Թգ. 19:11:
Մարկոսը մտածված այնպիսի լեզու է օգտագործում, որն ակնարկում է աստվածահայտնությունը: Մեկը, ով բավականին լավ ծանոթ է Հին Կտակարանի լեզվին, անկասկած պետք է որ նկատած լինի Աստծո ներկայության այս նուրբ ակնարկը: Սա ևս մեկ ակնարկ է, որ Մարկոսը Հիսուսին տեսնում էր որպես նույն Աստվածը, ով հիմնեց Իսրայելը և ստեղծեց ողջ աշխարհը: Հիսուսին նկարագրելիս Մարկոսն օգտագործում է նույն լեզուն, որով ամենակարող Տեր Աստծուն է նկարագրում:
IV. Աշակերտների կարծրացած սրտերը. Մարկոս 6:50-52:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:50-52:
ՀԱՐՑ — Ինչ ասաց Հիսուսը վախակալած աշակերտներին:
ՊԱՏ. — «Քաջալերվե՛ք, ես եմ, մի՛ վախեցեք»։ Նրանք քաջ էին և անվախ, երբ Քրիստոսն իրենց հե՛տ էր: Ուշադրություն դարձրեք, որ հետո Նա նրանց նավակը մտավ: Նույն ձևով Նա «մտնում» է մեր կյանքի իրադրությունների մեջ, և մենք սթափվում ենք:
Նմանատիպ օրինակ բերեք ձեր կայնքից կամ ինչ-որ մեկի, ում բոլորը ճանաչում են: Դուք կարող եք նաև այս բանն անելու համար հանդիպումից առաջ պայմանավորվել ինչ-որ մեկի հետ։
ՀԱՐՑ — 6:52 համարը ի՞նչ է նշանակում:
ՊԱՏ. — Կարծես թե սա օգնում է մեզ տեսնելու մեկ այլ պատճառ, թե ինչու Հիսուսը թույլ տվեց նրանց նման սթրեսների ենթարկվել: Եթե մենք սթրեսի մեջ ենք, միգուցե մեր սրտերը կարծրացնելու պատճառով ենք այս իրավիճակում հայտնվել: Նախկին իրավիճակից մենք այդպես էլ չսովորեցինք այն, ինչ հնարավոր էր սովորել:
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք նրանք անմիջապես սովորեցին իրենց դասը նախորդ դեպքից, երբ Հիսուսը 5000 մարդու կերակրեց՝ ունենալով ընդամենը 5 հաց և 2 ձուկ:
ՊԱՏ. — Ժամանակ առ ժամանակ Հիսուսը նրանց ներկայությամբ գործողություններ էր անում, անգամ հրաշքներ էր իրագործում, բայց նրանք այդպես էլ չսովորեցին այն, ինչ Հիսուս բացահայտորեն ուզում էր, որ նրանք սովորեն: Աստված ինչ-որ բան է անում մեզ համար, բայց հաճախ մենք Աստծուն ավելի չենք մոտենում: Հաճախ միայն այն ժամանակ ենք մենք իրողությունն ընկալում, երբ մահու չափ վախեցած ենք լինում մեր առջև խոյացած դժվարություններից:
ՀԱՐՑ — Չնայած որ աշակերտների սրտերը կարծրացել էին, և նրանք չէին սովորել իրենց փորձառությունից, արդյո՞ք Հիսուսը նրանց շարունակում էր սիրել:
ՊԱՏ. — Զարմանալիորեն՝ այո:
Ծանուցում: Աստծո գործերը և կյանքի ճանապարհները հասկանալու համար միշտ չէ որ միայն ինտելեկտուալ կարողությունները բավարար են, այլ պետք է կյանքի իրական փորձառություններից սովորելու ունակություններ էլ ունենալ: Ճշմարիտ ընկալումը հաճախ պայմանավորված է լինում Աստծո առջև բաց լինելով՝ հասկանալու, թե Աստված ինչ է ուզում ասել և անել մեր կյանքում: Մենք հաճախ ենք բավականին հիմար և անխոհեմ գտնվում:
V. Բազմությունը միշտ նույնն է. բժշկություն նրանք ցանկանում են, բայց ոչ ուսուցում, Մարկոս 6:53-56:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 6:53-56:
ՀԱՐՑ — Նման բժշկությունների ժամանակ ի՞նչն էր պակասում:
ՊԱՏ. — Ուսուցում չկար: Հիշեք, որ Մարկոսը միշտ շեշտադրում էր, որ Հիսուսի իրական ցանկությունը մարդկանց ուսուցանելն էր, այլ ոչ թե ուղղակի ժամանակավոր օրհնելը: Այսօր այստեղ մեզանից ոմանք ունեն կարիքներ, և նման կարիքները կարևոր են Աստծո համար, բայց մեր կողմից հաճախ անտեսվում է այն, ինչի կարիքն իրականում մենք ունենք Աստծուց ստանալու: Մենք ուզում ենք օրհնություն, այլ ոչ թե այն, ինչ Նա ցանկանում է մեզ սովորեցնել: Մարդիկ հաճախ չէին ցանկանում լսել Հիսուսի Խոսքը, որը կբուժեր իրենց հոգին, այլ միայն ցանկանում էին ֆիզիկական հրաշքներ և օրհնություններ: Այո, մենք հաճախ բժշկության և ֆիզիկական օրհնության կարիք ունենք, բայց Նա ցանկանում է մեզ ավելին տալ:
ՀԱՐՑ — Ամեն դեպքում, Հիսուսը բժշկե՞ց:
ՊԱՏ. — Այո, Նա բժշկեց: Աշակերտները չհասկացան՝ ինչ նրանք պարտավոր էին հասկանալ, բայց ամեն դեպքում, Հիսուսը փրկեց նրանց նավակում: Մարդիկ բժշկություն էին ուզում, և Հիսուսը պարգևեց այն նրանց:
Հիսուսն այստեղ չուսուցանեց, բայց ավելի ուշ արեց դա: Ուշադրություն դարձրեք, թե հաջորդ շաբաթ Նա ինչ արեց: Շատ ստեղծականորեն Նա ճշմարտությունը հասցրեց մարդկանց:

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 6:45-56
Հիսուսը քայլում է ջրի վրայով
(Մտթ. 14.22-33, Հովհ. 6.15-21)
45 Ապա անմիջապես իր աշակերտներին ստիպեց, որ նավ մտնեն, գնան դիմացի ափը՝ Բեթսայիդա, և այնտեղ իրեն սպասեն, մինչև որ ինքը ժողովրդին արձակի։ 46 Եվ նրանց հրաժեշտ տալով՝ բարձրացավ լեռը՝ աղոթելու։ 47 Երբ երեկո եղավ, նավը լճի մեջտեղում էր, իսկ Հիսուսը՝ ցամաքին, մենակ։ 48 Եվ տեսավ, որ թիավարելիս նրանք չարչարվում էին, որովհետև քամին նրանց հակառակ էր փչում։ Գիշերվա չորրորդ ժամին Հիսուսը, լճի վրա քայլելով, նրանց մոտ եկավ և ուզում էր նրանցից առաջ անցնել։ 49 Երբ աշակերտները տեսան նրան լճի վրա քայլելիս, կարծեցին, թե ուրվական է, և աղաղակեցին։ 50 Որովհետև բոլորը նրան տեսան ու վախեցան։ Եվ Հիսուսն իսկույն նրանց հետ խոսեց ու ասաց. «Քաջալերվե՛ք, ես եմ, մի՛ վախեցեք»։ 51 Ապա նրանց մոտ՝ նավ բարձրացավ, ու քամին դադարեց։ Եվ աշակերտները չափազանց ապշած ու զարմացած էին։ 52 Որովհետև չէին հասկացել նաև այն հացի հրաշքը, քանի որ նրանց սիրտն ընդարմացած էր։
Բժշկումներ Գեննեսարեթում
(Մտթ. 14.34-36)
53 Եվ լճի մյուս կողմն անցնելով՝ եկան Գեննեսարեթ ու ցամաք ելան։ 54 Երբ նրանք դուրս եկան նավից, մարդիկ իսկույն ճանաչեցին Հիսուսին։ 55 Այդժամ գավառի ամբողջ շրջակայքից վազեցին և սկսեցին մահիճներով հիվանդների բերել, որտեղ լսում էին, թե Հիսուսն այնտեղ է։ 56 Եվ ուր որ մտնում էր՝ գյուղեր, քաղաքներ թե ագարակներ, հիվանդներին հրապարակներում էին դնում ու նրան խնդրում էին, որ գոնե հագուստի քղանցքին դիպչեին։ Եվ ովքեր որ նրան դիպան, բժշկվեցին։

Փպ. 1:9-11
Եվ այս եմ աղոթում, որ ձեր սերը ավելի ու ավելի աճի գիտությամբ ու ամեն հասկացողությամբ, 10 որպեսզի դուք լավագույնը զանազանեք, որ Քրիստոսի օրը մաքուր լինեք ու անարատ, 11 Հիսուս Քրիստոսի միջոցով արդարության պտուղներով լցված՝ Աստծու փառքի ու գովերգության համար։

Սղ. 38:13-22
13 Բայց ես խուլի պես չեմ լսում և համրի նման բերանս բաց չեմ անում։
14 Ես եղա այն մարդու նման, որը չի լսում, և որի բերանում պատասխան չկա։
15 Որովհետև ես ապավինում եմ քեզ, Տե՛ր, դու պիտի պատասխան տաս, ո՜վ Տեր իմ Աստված։
16 Որովհետև ես ասացի. «Թող չուրախանան ինձ վրա իմ թշնամիները, երբ իմ ոտքը սահի, իմ դեմ պարծենան»։
17 Որովհետև ես պատրաստ եմ ընկնելու համար, և իմ ցավը միշտ իմ աչքի առաջ է։
18 Որովհետև ես միշտ պատմում եմ իմ անօրենությունը և տրտմում եմ իմ մեղքի համար։
19 Բայց իմ թշնամիները ողջ են և զորավոր, և շատ են ինձ զուր ատողները։
20 Բարու փոխարեն ինձ չար հատուցողները հակառակվում են ինձ, որ ես չարի փոխարեն հետևում եմ բարուն։
21 Մի՛ լքիր ինձ, ո՜վ Տեր իմ Աստված, մի՛ հեռացիր ինձնից։
22 Շո՛ւտ արա, որ ինձ օգնես, ո՜վ Տեր, իմ Փրկի՛չ։

Ղուկաս 10:21-22
Հիսուսի բերկրանքը
(Մտթ. 11.25-27, 13.16-17)
21 Նույն ժամին Հիսուսը Սուրբ Հոգով ցնծաց ու ասաց. «Գոհանում եմ քեզնից, Հա՛յր, Տե՛ր երկնքի և երկրի, որ իմաստուններից ու գիտուններից այս բաները ծածկեցիր և մանուկներին հայտնեցիր։ Այո՛, ո՛վ Հայր, որովհետև այսպես քեզ հաճելի եղավ։ 22 Ամեն բան ինձ տրվեց իմ Հորից, և ոչ ոք չգիտի, թե ո՛վ է Որդին, բացի Հորից, և ոչ էլ՝ ո՛վ է Հայրը, բացի Որդուց, և ում որ Որդին կամենա հայտնել»։

Ելք 33:19, 22
19 Տերն ասաց. «Ես իմ ամբողջ բարությունը կանցկացնեմ քո առջևից և Տիրոջ* անունը կկանչեմ քո առաջ. ում ողորմելու եմ, կողորմեմ, և ում գթալու եմ, կգթամ»։

22 Երբ ես անցնեմ իմ փառքով, քեզ կդնեմ ժայռի խոռոչի մեջ և իմ ձեռքով քեզ կծածկեմ, մինչև որ ես անցնեմ։

Ա Թագ. (Գ Թագ․) 19:11
11 Եվ նա ասաց. «Դո՛ւրս եկ և սարի վրա կանգնի՛ր Տիրոջ առջև»։ Եվ ահա Տերը անց էր կենում. և մի մեծ ու զորավոր հողմ պատառոտեց սարերը և կոտրատեց ապառաժները Տիրոջ առջև. բայց Տերն այդ հողմի մեջ չէր։ Եվ հողմից հետո երկրաշարժ եղավ, բայց Տերը երկրաշարժի մեջ չէր։