ՄԱՐԿՈՍ 8:27-33 ԴԱՍ # 19
ՇՐՋԱԴԱՐՁԱՅԻՆ ԿԵՏԸ․ ԳԱՂՏՆԻՔԻ ԲԱՑԱՀԱՅՏՄԱՆ ԳԱՂՏՆԻՔԸ

I. Ողջույնի խոսք:

II. Ներածություն:
Ա. Մենք հասնում ենք Մարկոսի Ավետարանի այն մասին, որը շատ գիտնականներ համարում են գրքի կեսը, նաև ավետարանի շրջադարձային կետը։ Շրջադարձային կետում է այն գաղտնիքը, թե ինչո՞ւ էր Հիսուսը փորձում Իր աշակերտներին և այն մարդկանց, ում Նա հաճախ բժշկում էր, ետ պահել Իր զարմանահրաշ գործերի մասին խոսելուց։ Մենք նկատում ենք, որ Հիսուսը դիտավորութամբ փորձում էր թաքցնել Իր զորությունը և երբեք բաց չէր մարդկանց հետ՝ Իր ով լինելու կամ Իր առաքելության հարցում։
Բ. Նրա ով լինելու առեղծվածը ավելի է խորանում։
Ծանուցում։ Վիլյամ Լեյնը (էջ 288) նշում է, որ Մարկոսի 1:1- ում Հիսուսին կոչում են Մեսիա, բայց մինչև 8:29 հատվածը այս եզրույթը չի հիշատակվում։ Մեսիա բառը չի օգտագործվել Հիսուսի կողմից, թեև Նա անշուշտ հրահրել է հարցեր այս թեմայի շուրջ։
1) Նրա զորությունը առաջ բերեց Նրա հեղինակության մասին հարցադրումներ․ 1:27; 2:7; 6:2։ Նորից կարդացե՛ք Մարկոս 6:2։
2) Նրա ընկերակցությունը մեղավորների հետ հրահրեց մեղադրանքներ Հիսուսի դիվային լինելու վերաբերյալ․ 2:15-20; 3:22-30։
3) Անգամ Նրա աշակերտներն էին դժվարանում կատեգորիա գտնել՝ Հիսուսին նկարագրելու համար. 4:41; 6:51-52: Նորից կարդացե՛ք Մարկոս 4:41։
4) Մարկոսը լարվածություն է ստեղծում, որն իր լուծումը գտնում է մեր ընթերցանության հաջորդ հատվածում։ Մարկոսի գիրքն ամբողջովին նոր երանգ է ստանում գրքի այն մասից, որտեղ այս ընթերցանությունն է սկսվում։
Ծանուցում։ Ուշադրությո՛ւն դարձրեք, թե Հիսուսն ինչպես էր պատրաստվում վարվել այն իրողության հետ, թե ինչ են մտածում մյուսները, տեսեք, թե ինչպես Նա լուծեց բոլորի համար լավը լինելու խնդիրը։ Նա պատրաստվում է մեզ ցույց տալ, թե ՈՎ է Նա, և մենք ով պետք է լինենք։
III. Մարդկանց տեսանկյունը․ նրանք ի՞նչ մտածեցին Հիսուսի մասին, Մարկոս 8:27-30։
Ա. Հիսուսն ունկնդրեց, թե ինչպես մարդիկ Իրեն բնութագրեցին։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 8:27-30։
ՀԱՐՑ — Մարդիկ ի՞նչ ասացին Հիսուսի մասին։
ՊԱՏ․ — Նորից կարդացեք Մարկոս 8:28։ Բոլոր այս պատասխանները խոսում են շատ նշանավոր մարդկանց մասին։ Հովհաննես Մկրտիչը ժամանակակից շատ հաջողակ կրոնավոր գործիչ էր, Եղիան կամ ցանկացած մարգարե անցյալի մեծերից էին։
ՀԱՐՑ — Նրանց պատասխանն ի՞նչ էր նշանակում։
ՊԱՏ․ — Իհարկե, դա նշանակում էր, որ նրանք տպավորված էին Հիսուսի կարողություններով։ Այնուամենայնիվ, պատասխանելով Հովհաննես, Եղիա կամ մարգարեներից մեկը՝ նրանք կորցրին հնարավորությունը՝ տեսնելու Հիսուսի առանձնահատկությունը։ Նա նման էր անցյալի մեծ մարդկանց, բայց նրանցից շատ ավելին էր։
ՀԱՐՑ — Երբ Պետրոսը Նրան կոչեց Մեսիա (կամ Քրիստոս), այդ եզրույթի իմաստը ո՞րն էր։
ՊԱՏ․ — Իրականում դա տիտղոս է, ոչ թե անուն։ Դա նշանակում է մեկը, ով օծվել է Աստծո կողմից, մի բան, որ օգտագործվել է արքունիքի, քահանաների կամ մարգարեների դեպքում։ Նա մեկն էր, որ «օծված» էր, իսկ Հին Կտակարանում մարդիկ օծվում էին որևէ նպատակով։ Հաճախ այդ նպատակը քահանա, մարգարե կամ թագավոր դառնալն էր։
ՀԱՐՑ — Արդյոք Հիսուսը գո՞հ էր 8:29-ում Պետրոսի արտահայտած մտքերից։
ՊԱՏ․ — Ուշադրությո՛ւն դարձրեք Հիսուսի հաջորդ գործողությանը 8:30-ում։ Նա նրանց ասաց, որ Իր մասին ոչ ոքի ոչինչ չասեն։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ։ Ո՞րն էր Հիսուսի զորությունը գաղտնի պահելու գաղտնիքը, կամ ինչպես այսօր է ընդունված ասել, Իր իրական կոչումը։
ՊԱՏ․ — Առաջին անգամ Մարկոսը մեզ ասում է, թե ինչու։ Սա պետք է բանալի հատված հանդիսանա մնացած բոլոր դեպքերի համար, երբ Նա ասաց․ «Ոչ ոքի չասեք»։ Պետրոսի բառերը, ինչպես նաև դևերի խոստովանությունը, իրականում ճիշտ էին (1:25; 3:12)։ Հիսուսը լռեցրեց դևերին, իսկ հիմա էլ լռեցրեց Իր աշակերտներին։
Ծանուցում։ Հիսուսը պատճառ ուներ նման ձևով վարվելու․ Նա ցանկանում էր, որպեսզի նրանք իրոք հասկանան։
Բ. Օգնելով մեզ ճշմարիտ ինքնաճանաչման հասնելու։
Ծանուցում։ Մենք հետևեցինք, թե Նա ինչ էր անում։ Հիմա Նա մեզ կասի, թե որն է Իր Առաքելությունը, և Ով է Ինքը։ Հիսուսն սկսեց այս գործընթացը առաջին հերթին Իր աշակերտներին հարցնելով, թե մարդիկ Իր մասին ի՞նչ են մտածում։
ՀԱՐՑ — Հիսուսը պատրաստվում էր խոսել այն մասին, թե Նա կյանքում ինչպես է սահմանում Իր նպատակները, բայց ինչո՞ւ Նա ցանկացավ իմանալ, թե մարդիկ ինչ են մտածում Իր մասին։
ՊԱՏ․ — Երկու հնարավոր պատասխան կարող է լինել։ 1) Մարդիկ մեծ նշանակություն են տալիս իրենց անձի շուրջ ուրիշների կարծիքին։ Հիսուսն էլ էր մարդ, և այս տեսանկյունից հեշտ էր ցանկանալ լավ անուն ձեռք բերել, տպավորություն գործել մարդկանց վրա սեփական ձեռքբերումներով կամ ակնկալվող ձեռքբերումներով։ Հաճախ մեր ինքնագնահատականը կախված է այն բանից, թե ուրիշներն ինչ են մտածում մեր մասին։ Միգուցե Հիսուսն այստեղ ուղղակի Իր մարդ լինելն է ցույց տալիս։
2) Հնարավոր է նաև այն, որ Նա ցանկանում էր, որ նրանք սկսեն խորհել այս հարցի շուրջ, և Իր հարցերով Նա նրանց օգնում էր մտածել։ Միգուցե Ավետարանը կարող է հասկացվել միայն այն դեպքում, երբ մենք կարդանք այն այս տեսանկյունից։ Մենք պետք է հստակեցնենք մեր սեփական դիրքորոշումը Հիսուսի ուսուցման և կյանքի վերաբերյալ։
IV. Աստծո տեսանկյունը․ ինչպե՞ս է Աստված տեսնում Հիսուսի առաքելությունը և նպատակը։ Մարկոս 8:31-33։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 8:31-33։
Ա. Պատասխանից խուսափելը։
ՀԱՐՑ — Պետրոսն ինչպե՞ս արձագանքեց։
ՊԱՏ․ — Պետրոսին՝ Հիսուսի ամենավստահելի ընկերներից և հետևորդներից մեկին, պատասխանը դուր չեկավ։ Փաստորեն, Պետրոսը քաջություն ունեցավ Հիսուսին հանդիմանելու 31-րդ տողում արված հայտարարության համար։
ՀԱՐՑ — Պետրոսի արձագանքը Հիսուսն ինչպե՞ս ընդունեց։
ՊԱՏ․ — Պետրոսին սատանայի գործիք անվանեց։ Վիլյամ Բարքլեյը ասում է (Մարկոս, էջ 205)․ «Շատ տարօրինակ և երբեմն էլ սարսափելի է, երբ սատանան խոսում է մեզ հետ մեզ համար շատ կարևոր մարդու ձայնով»։
Ծանուցում։ Այստեղ օգտագործված «Հետևս գնա» եզրույթի հունարեն տարբերակը լավագույն թարգմանությամբ նշանակում է « վերադարձիր քո տեղը», այլ ոչ թե «հետևս գնա»։ Հիսուսն ասում էր, որ Պետրոսն այդ պահին սատանայի շարքերում էր, այլ ոչ թե Աստծո։ Հիսուսը կոչ էր անում Պետրոսին ճիշտ շարքերում և ճիշտ տեղում կանգնել։ Հաճախ մենք՝ քրիստոնյաներս, չենք գիտակցում, որ մեր ցանկությունները ծառայում են սխալ բանակին, և սխալներն ուղղելու կարիք կա ։
Բ. Գաղտնիքը բացահայտվում է։
ՀԱՐՑ — Ո՞րն է ապա գաղտնի պահելու գաղտնիքը։
ՊԱՏ․ — Նորից նայիր 8:31-ը, որովհետև այստեղ քողը վեր է բարձրացվում։ Գաղտնիքն այն է, որ Հիսուսը պետք է տառապեր, մերժվեր և սպանվեր։ Հիսուսին որպես Քրսիտոս խոստովանելը (8:29) պետք է ներառի խաչը։ Եթե ամենասկզբից նա բացահայտ խոսեր Իր Ով լինելու մասին, ապա նա վտանգած կլիներ Իր առաքելությունը։ Խաչը պետք է տեղի ունենար․ Նրա նպատակը աշխարհը փրկելն էր, այլ ոչ թե ժամանակավոր (և փխրուն) աշխարհի հիացմունքին արժանանալը։
Գ. Մենք այս Գաղտնիքից ի՞նչ ենք սովորում մեր առաքելության և մեր մասին։
ՀԱՐՑ — Մարկոսի գաղտնիքը կիրառվո՞ւմ է այն քրիստոնյաների կողմից, ում դու ճանաչում ես։ Դու ինքդ կիրառո՞ւմ ես այն։
ՊԱՏ․ — Արդյոք ես ցանկանում եմ մարդկանց աչքին հաջողակ երևալ, թե՞ նմանվել Հիսուս «Քրիստոսին»։ Ես պատրա՞ստ եմ անհարմարավետություն կրել, տառապել, որովհետև երբ ես իսկապես հետևում եմ Աստծուն, ապա ես ռիսկի եմ դիմում այն առումով, որ իմ կյանքի բանալի մարդիկ կմերժեն ինձ և նաև վնաս կպատճառեն։
ՀԱՐՑ — Ձեզ ծանոթ քրիստոնյաներից շատերը ցանկանում են հաջողակ լինել, թե՞ Աստծուն հետևել։
ՊԱՏ․ — Այն ամենը, ինչ անում են շատերը, ինձ օգնում է հիշել, որ կյանքի գին կվճարեմ ես՝ աստծո գործը իրացնելու համար, և նաև կմերժվեմ իմ համայնքի հայտնի առաջնորդների կողմից։ Դա ինձ օգնում է նաև հիշել, որ Հիսուսն է այսօր հարգանքի արժանանում, այլ ոչ թե Իր օրերի առաջնորդները։ Հիսուսը խաչի ճանապարհն ընտրեց, և Նրան են ուղղված այս խոսքերը․ «Ամեն ծունկ Աստծո առաջ պետք է ծալվի, և ամեն լեզու Աստծուն պիտի խոստովանի»։ Ինձ համար շատ կարևոր է այս ամենը հիշելը։
Ծանուցում։ Եթե մենք միայն մտածենք հոգևոր ճշմարտությունների մասին, բայց չգործադրենք դրանք կյանքում, ապա մենք կմնանք մարդկանց կարծիքի ստրուկը։ Մենք կդառնանք և կմնանք մեր շրջապատի ստրուկը, այլ ոչ այն կինը կամ տղամարդը, ում Աստված ցանկանում էր մեզանից կերտել։ Մենք պետք է գործենք։
Ծանուցում։ Ինչպե՞ս գտնել քաջություն նման կերպ վարվելու. շատ կարևոր է։
Դ. Մենք ի՞նչ ենք սովորում Գաղտնիքից։
Ծանուցում։ Խնդրե՛ք բոլորին, որ բացեն Եսայի 53:1-9։
>>>> Թող ինչ-որ մեկը կարդա Եսայի 53:1-9։
ՀԱՐՑ — Դուք կարո՞ղ եք հասկանալ Հիսուս Քրիստոսին տառապանքից դուրս։
ՊԱՏ․ — Առանց տառապանքի գործոնի Հիսուսին հնարավոր չէ հասկանալ։ Եթե մենք փորձենք խուսափել տառապանքից, ապա կնմանվենք Պետրոսին՝ սատանայի շարքերում։
>>>> Թող ինչ-որ մեկը կարդա Եսայի 53:10-13։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞վ է պայմանավորված Հիսուսի մեծությունը։
ՀԱՐՑ — Եթե մենք նման ենք մեր Տիրոջը, ապա ինչո՞վ է պայմանավորված մեր մեծությունը։
ՊԱՏ․ — Մեր մեծությունը, ինչպես Հիսուսի պարագայում է, պայմանավորված է նրանով, թե ինչպես ենք մենք ուրիշներին օգնում, այլ ոչ թե այն բանով, թե որքան հաջողակ ենք եղել, քանի անգամ ենք ֆինանսական առումով մեր նպատակներին հասել կամ էլ քանի տիտղոս և պարգև ենք ձեռք բերել։ Մեր մեծությունը պայմանավորված է ուրիշներին օգնելու չափով։ Ուրիշներին օգնելը երբեմն կարող է թանկ նստել մեզ վրա։ Եթե մենք Հիսուսի նման ենք, ապա մենք պետք է կրենք խաչը։ Այնուամենայնիվ, մեր այս վարքագիծը պատճառ կհանդիսանա աշխարհի, մեր համայնքի, ընտանիքների և ընկերների օրհնության։
Ծանուցում։ Վ․ Լեյն, էջ 296 , մեջբերում «Minette de Tillesse »-ի խոսքերից։
«Եթե Հիսուսը թույլ տված լիներ Իր փառքը՝ որպես Աստծո Որդի, շողալ ամենուր, եթե նա թույլ տված լիներ բազմությանը հագուրդ տալ սեփական կատաղի և անիմաստ ոգևորվածությանը, եթե Նա թույլ տված լիներ դևերին ոռնոցով արտահայտելու իրենց խոստովանությունը՝ ծայրահեղ հաճոյանալու բնույթ կրող, եթե Նա թույլ տված լիներ առաքյալներին ամեն վայրկյան հրապարակային ի հայտ բերելու իրենց սենսացիոն բացահայտումները, ապա այս ամենով Նա Իր առաքելությունը անհնարին կդարձներ, և Հիսուսի ճակատագիրը կամփոփվեր հաջողության տրիումֆով, բայց մի տրիումֆ, որն ամբողջովին մարդկային չափանիշներով պայմանավորված կլիներ (8:33) և, հետևաբար, չէր իրականացվի փրկության աստվածային ծրագիրը։ Եթե Հիսուսը՝ որպես Աստծո Որդի, ցույց տար Իր փառքը մարդկանց բազմությանը, դևերին, կրոնական հեղինակություններին կամ առաքյալներին այն ձևով, ինչպես առաքյալներն էին փափագում, մենք այսօր այստեղ չէինք լինի։ Չէր լինի խաչ, փրկություն, մեղքերից ազատագրում, Հոգու հետ հաղորդակցություն և հավիտենական կյանքի հույս։ Հիսուսի տառապանքը, մերժումը, մահը և հետո հարությունը շատ կարևոր և անհրաժեշտ էր։ Գաղտնի պահելու գաղտնիքը սա է․ «Մեր մեղքերի պատճառով Հիսուսը տառապեց, մահացավ և ապա հարություն առավ»։ Նա փորձեց արգելել Իր անձի հետ կապված ցանկացած այլ խոստովանություն կամ հասկացողություն, որը պայմանավորված չէր վերոհիշյալ փաստով։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 1:25
25 Հիսուսը նրան սաստեց ու ասաց. «Պապանձվի՛ր և դրա միջից դո՛ւրս արի»։

Մարկոս 1:27
27 Բոլորը զարմացան. իրար մեջ խոսում էին ու ասում. «Սա ի՞նչ է, ի՞նչ նոր ուսուցում է, որ իշխանությամբ պիղծ ոգիներին էլ է սաստում, ու հնազանդվում են նրան»։

Մարկոս 2:7
7 «Ինչպե՞ս է սա այդպես խոսում. հայհոյում է։ Ո՞վ կարող է մեղքերին թողություն տալ, եթե ոչ միայն մեկը՝ Աստված»։

Մարկոս 2:15-20
15 Եվ երբ նրա տանը սեղան էր նստել, շատ մաքսավորներ ու մեղավորներ էին Հիսուսի ու նրա աշակերտների հետ ճաշի նստել, որովհետև շատ մարդիկ էին նրա հետևից գնում։ 16 Բայց դպիրներն ու փարիսեցիները, տեսնելով, որ ուտում է մաքսավորների ու մեղավորների հետ, նրա աշակերտներին ասացին. «Ինչո՞ւ է մաքսավորների ու մեղավորների հետ ուտում և խմում»։ 17 Երբ Հիսուսը լսեց, նրանց ասաց. «Առողջներին բժիշկ պետք չէ, այլ հիվանդներին. ես եկել եմ ոչ թե արդարներին, այլ մեղավորներին ապաշխարության կոչելու»։
Հարց ծոմապահության մասին
(Մտթ. 9.14-17, Ղուկ. 5.33-39)
18 Հովհաննեսի աշակերտներն ու փարիսեցիները ծոմ էին պահում։ Ոմանք նրա մոտ եկան ու ասացին. «Ինչո՞ւ են Հովհաննեսի ու փարիսեցիների աշակերտները ծոմ պահում, իսկ քո աշակերտները ծոմ չեն պահում»։ 19 Եվ Հիսուսը նրանց ասաց. «Մի՞թե փեսայի բարեկամները ծոմ պիտի պահեն, քանի դեռ նա իրենց հետ է. ինչքան ժամանակ որ փեսան նրանց հետ է, ծոմ չպիտի պահեն։ 20 Բայց օրեր կգան, և փեսան նրանց միջից կվերցվի. այդ օրերին էլ ծոմ կպահեն։

Մարկոս 3:12
12 Եվ նա խիստ սաստում էր նրանց, որ իր ով լինելը չհայտնեն։

Մարկոս 3:22-30
Հիսուսը և Բեեղզեբուղը
(Մտթ. 12.22-32, Ղուկ. 11.14-23, 12.10)
22 Իսկ դպիրները, որ Երուսաղեմից էին եկել, ասում էին, թե Բեեղզեբուղ ունի և դևերի իշխանի ձեռքով է դևերին հանում։ 23 Այդ ժամանակ Հիսուսը, նրանց իր մոտ կանչելով, առակներով ասում էր նրանց. «Սատանան ինչպե՞ս կարող է սատանային դուրս հանել։ 24 Եթե մի թագավորություն իր մեջ բաժանվի, այդ թագավորությունը չի կարող հարատևել։ 25 Եվ եթե մի տուն ինքն իր մեջ բաժանվի, այդ տունը կանգուն մնալ չի կարող։ 26 Եթե սատանան ինքն իր դեմ դուրս գա և բաժանվի, չի կարող կանգուն մնալ. նրա վախճանը հասել է։ 27 Ոչ ոք, զորեղ մարդու տունը մտնելով, չի կարող նրա ունեցվածքը կողոպտել, եթե նախ այդ զորեղ մարդուն չկապի. հետո նրա տունը կկողոպտի։ 28 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. մարդկանց որդիների բոլոր մեղքերն ու հայհոյանքները կներվեն, 29 բայց ով Սուրբ Հոգուն հայհոյի, հավիտյան թողություն չի ստանա, այլ հավիտենական դատապարտության կենթարկվի»։ 30 Հիսուսն այս ասաց, որովհետև ասում էին, թե նրա մեջ պիղծ ոգի կա։

Մարկոս 4:41
41 Նրանք սաստիկ վախեցան ու իրար մեջ ասում էին. «Ո՞վ է արդյոք սա, որ և՛ քամին, և՛ լիճը հնազանդվում են սրան»։

Մարկոս 6:2
2 Շաբաթ օրը սկսեց ժողովարանում ուսուցանել. շատերը, նրան լսելով, զարմանում էին ու ասում. «Սրան այս բաները որտեղի՞ց, կամ այդ ի՞նչ իմաստություն է սրան տրված, որ սրա միջոցով այդպիսի հրաշքներ են լինում։

Մարկոս 6:51-52
51 Ապա նրանց մոտ՝ նավ բարձրացավ, ու քամին դադարեց։ Եվ աշակերտները չափազանց ապշած ու զարմացած էին։ 52 Որովհետև չէին հասկացել նաև այն հացի հրաշքը, քանի որ նրանց սիրտն ընդարմացած էր։

Մարկոս 8:27-33
Ո՞վ է Հիսուսը
(Մտթ. 16.13-20, Ղուկ. 9.18-21)
27 Հիսուսն իր աշակերտների հետ Փիլիպպյան Կեսարիայի գյուղերը գնաց։ Ճանապարհին աշակերտներին հարցրեց ու ասաց. «Մարդիկ իմ մասին ի՞նչ են ասում. ո՞վ եմ ես»։ 28 Նրանք պատասխանեցին. «Հովհաննես Մկրտիչը, ոմանք՝ Եղիան, ոմանք էլ՝ մարգարեներից մեկը»։ 29 Իսկ նա հարցրեց նրանց. «Հապա դո՞ւք իմ մասին ինչ եք ասում. ո՞վ եմ»։ Պետրոսը պատասխանեց ու նրան ասաց. «Դու Քրիստոսն ես»։ 30 Այդժամ Հիսուսը խստիվ պատվիրեց նրանց, որ այդ մասին ոչ ոքի չասեն։
Հիսուսը խոսում է իր մահվան և հարության մասին
(Մտթ. 16.21-23, Ղուկ. 9.22)
31 Հիսուսը սկսեց նրանց ուսուցանել, որ Մարդու Որդին պետք է շատ չարչարվի, փորձության ենթարկվի ծերերից, քահանայապետներից ու դպիրներից, պետք է մահանա և երեք օր հետո հարություն առնի։ 32 Եվ նա բացահայտ խոսում էր նրանց հետ այդ մասին։ Պետրոսը նրան մի կողմ տարավ ու սկսեց հանդիմանել։
Հիսուսին հետևելու պայմաններ
(Մտթ. 16.24-28, Ղուկ. 9.23-27)
33 Սակայն Հիսուսը դարձավ դեպի իր աշակերտները, նայեց նրանց և Պետրոսին հանդիմանեց ու ասաց. «Հետև՛ս գնա, սատանա՛, որովհետև դու չես մտածում, ինչպես Աստված է կամենում, այլ ինչպես մարդիկ»։

Եսայի 53:1-9

1 Ո՞վ հավատաց մեր լուրին, և ո՞ւմ հայտնվեց Տիրոջ բազուկը։ 2 Ահա նա մատղաշ տունկի նման աճեց նրա առաջ, ծարաված հողից ելած արմատի նման։ Նա ո՛չ տեսք ուներ, ո՛չ էլ վայելչություն, որ նրան նայեինք, ոչ էլ այնպիսի տեսք, որ ցանկայինք։ 3 Անարգված և մարդկանցից մերժված՝ նա վշտերի մարդ էր ու ցավերի ծանոթ, որպես մեկը, որից երես են դարձնում մարդիկ։ Նա անարգված էր, և մենք նրա հանդեպ համարում չունեինք։ 4 Հիրավի, նա մեր ցավերը վերցրեց, մեր վշտերը կրեց։ Մենք նրան համարում էինք պատուհասված, Աստծուց հարվածված և տանջված։ 5 Բայց նա մեր հանցանքների համար վիրավորվեց և մեր անօրենությունների համար հարվածվեց. պատիժը, որ մեզ բարօրություն* բերեց, նրա վրա ընկավ, և նրա վերքերով մենք բժշկվեցինք։ 6 Մենք բոլորս մոլորվեցինք ոչխարների պես, յուրաքանչյուրն իր ճանապարհով գնաց, բայց Տերը նրա վրա դրեց մեր բոլորի անօրենությունը։ 7 Նա ճնշվեց ու չարչարվեց, բայց չբացեց իր բերանը, ինչպես մի գառ, որ մորթվելու է տարվում, և մի մունջ ոչխարի պես, որ կանգնում է իրեն խուզողների առաջ, այնպես էլ նա չբացեց իր բերանը։ 8 Բռնադատությամբ և դատապարտությամբ նա հափշտակվեց, և նրա ազգատոհմը ո՞վ կարող է քննել, քանզի նա կտրվեց կենդանիների երկրից. իմ ժողովրդի հանցանքների համար նա հարվածվեց։ 9 Նրա գերեզմանն ամբարիշտների հետ դրվեց, բայց մահվան մեջ՝ հարուստի հետ, թեև նա բռնություն չէր արել, և նրա բերանում խաբեություն չկար։

Եսայի 53:10-13

10 Բայց Տիրոջ կամքն էր նրան ճզմել, տառապանք պատճառել. երբ նա իր անձը մեղքի ընծա դարձնի, սերունդ կունենա, կերկարացնի իր օրերը, և Տիրոջ կամքը նրա ձեռքով կհաջողվի։ 11 «Նա իր անձի տառապանքը կտեսնի և կկշտանա, իմ արդար ծառան իր գիտությամբ կարդարացնի շատերին, և նրանց անօրենություններն ինքը կկրի։ 12 Ուստի ես նրան մեծերի հետ բաժին կտամ, և նա ավարը կբաժանի հզորների հետ, որովհետև իր անձը մահվան մատնեց և հանցավորների շարքը դասվեց. նա շատերի մեղքը կրեց և հանցավորների համար միջնորդ եղավ»։