ՄԱՐԿՈՍ 9:2-13 ԴԱՍ 21
ԿՐՈՆԱԿԱՆ ՓՈՐՁԱՌՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն: Այսօր մենք կարդալու ենք հոգևոր անսովոր փորձառության մասին։ Սա ավետարաններում նկարագրված դասական փորձառություններից մեկն է՝ այլակերպությունը։ Մենք հաճախ ենք լսում կրոնական փորձառությունների մասին, բայց վերջիններս հաճախ բարդ հարցեր են առաջ քաշում և անգամ սկեպտիցիզմ. այսպիսով․․․
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է կրոնական փորձառությունը։
ՀԱՐՑ — Դուք գիտե՞ք մարդկանց, ովքեր ձգտել են կրոնական փորձառություն ունենալուն։
ՀԱՐՑ — Արդյոք ոմանք ձգտե՞լ են դրանց՝ իրենց հոգևորականությունը հիմնավորելու և վավերացնելու համար։
Եկե՛ք տեսնենք, թե ինչպես է ներկայացվում նման փորձառություններից մեկը Մարկոսի գրքում։
III. Այլակերպությունը: Մարկոս 9:2-8։
Ա. Երևույթի ամբողջական պատկերը։
ՀԱՐՑ — Հոգևոր փորձառության նպատակը ո՞րն է։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 9:2-8:
Ծանուցում: Սա պետք է որ հրաշալի փորձառություն եղած լիներ։
ՀԱՐՑ — Ո՞վ Հիսուսի հետ լեռը բարձրացավ։ Բոլորը գնացին, թե՞ ընդամենը մի քանիսը։
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք բոլոր լավ քրիստոնյաները նման ցնցող կրոնական փորձառություններ են ունենում։
ՊԱՏ․ — Մենք լսում ենք նման դեպքերի մասին։ Այս մասնավոր դեպքում ոչ բոլորը երեք աշակերտների փորձառության պես փորձառություն ունեցան։
Բ. Փորձառությունը։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 9:2-4։
ՀԱՐՑ — Իրականում ի՞նչ տեղի ունեցավ։
ՊԱՏ․ — 1) Հիսուսը փոխվեց։ Այստեղ օգտագործված հունարեն բառը «մետամորֆոզներ»-ն է։ Ինչ-որ բան արտաքնապես, տեսանելի տեղի ունեցավ։ Դա աստվածահայտնություն էր․ բառացիորեն տեսանելի (phany) հայտնություն Աստծո (Theos) կողմից կամ Աստծուց առաջացած։
2) Երկու հնագույն մարդիկ հայտնվեցին։ Մովսեսը (Օրենքը տվողը) և Եղիան (մեծ մարգարեն, ով երբեք չմահացավ)։
ՀԱՐՑ — Դուք անսովոր փորձառություն ունեցե՞լ եք, որ կցանկանայիք կիսվել մեզ հետ։
Գ. Իրադարձությանը հաջորդող զարգացումները։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող նորից կարդա Մարկոս 9:5-8։
ՀԱՐՑ — Պետրոսն ինչպե՞ս արձագանքեց։ Ձեզ դուր եկա՞վ։
ՊԱՏ. – Իր պատասխանում Պետրոսը ռաբբի կամ ուսուցիչ տիտղոսն օգտագործեց, որն օգնում է մեզ հասկանալ, որ խուճապի և շփոթմունքի ժամանակ նա Հիսուսին տեսնում էր որպես հարգալից ուսուցիչ, բայց ոչ աստվածային Մեսիա։ Այնուհետև նա երկու բան պնդեց՝ ասելով, թե որքան լավ էր, որ իրենք այնտեղ էին, և մեկ էլ երեքի համար ինչ-որ վրաններ շինելու մասին խոսեց։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Պետրոսը ցանկացավ կառուցել այդ կոթողը, սրբավայրը կամ հուշարձանը։ Ես կարծում եմ, որ մարդն ընդհանրապես, որպես կանոն, կնախընտրի մեծ դեպքերին կամ էլ փորձառություններին նվիրված հուշարձաններ կառուցել, քան թե ինչ-որ բան սովորել վերջիններից։ Կրոնական աշխարհը լի է հուշարձաններով, բայց շատ քիչ մարդիկ կան, որ հասկանում են, թե Տերն իրականում ինչ կցանկանար, որ նրանք գիտակցեին։
ՀԱՐՑ — Պետրոսին ի՞նչ ասաց 9:7-ում ձայնը։
ՊԱՏ․ — «Սա՛ է իմ սիրելի Որդին, նրա՛ն լսեցեք»։ Այլ խոսքով, այս մարդը մեկն է Ինձ շատ մտերիմ, դուք երբևիցե ավելի կարևոր խոսնակի չեք լսի։ Լսե՛ք Նրան։ Որևէ կրոնական բան մի՛ արեք, ուղղակի լսե՛ք։ Նաև հիշե՛ք՝ «լսել» բառը եբրայերենում նույնն է, ինչ «հնազանդ» բառը։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ էին աշակերտները սարսափահար եղել։
ՊԱՏ․ — Աստծուն տեսնելը ցնցող փորձառություն է, և մենք զգում ենք Աստծո մեծությունն ու Տիրակալ լինելը։ Սա սարսափեցնող փորձառություն է։ Միգուցե Պետրոսն սկսեց շաղակրատել հուշարձանների կամ սրբավայրերի մասին, որովհետև նա շատախոս մարդ էր և ընդամենը փորձում էր խոսքի միջոցով վերահսկել իր վախը։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Եղիան և Մովսեսը հայտնվեցին։
ՊԱՏ․ — 1) Հնարավոր է՝ սա օգնություն էր Պետրոսին՝ հասկանալու, որ ինքը ճիշտ էր, երբ վեց օր առաջ խոստովանեց, որ Հիսուսը Եղիան չէր, այլ Մեսիան(8:28-29)։ 2) Այս երկու մարդիկ պատվեցին Հիսուսին և Նրա հետ նույն լիգայից էին։ Հիսուսը չէր հակասում օրենքին կամ մարգարեներին (այլ կերպ ասած՝ չէր հակասում Հին Կտակարանին), և սա ապացուցվեց նրանց հայտնվելով։ Հին Կտակարանի վկայության հետ Հիսուսը մեկ էր։ Այդ օրերին նրանք Հին Կտակարանին հղում էին անում՝ որպես հենց «Օրենքը և մարգարեությունները»։
Ծանուցում: Զգուշացե՛ք այն մարդկանցից, ովքեր գցում են Հին Կտակարանի հեղինակությունը։ Նման ձևով վարվել նշանակում է հակադրվել հենց Տիրոջը։
IV. Քննարկում լեռից իջնելու ճանապարհին։ Մարկոս 9:9-13։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 9:9-13։
Ա. Քննարկման «մղիչ»-ը։
ՀԱՐՑ — Ամպի միջից ձայնն ակնարկեց ո՞ւմ լսել։
ՊԱՏ․ — Աստված չի ցանկանում, որ մենք հուշարձան կառուցենք, այլ ցանկանում է, որ Իր Որդուն լսենք։
ՀԱՐՑ — Լեռից իջնելու ճանապարհին Աստծո Որդին ի՞նչ ասաց, որ նրանց զարմացրեց։
ՊԱՏ․ — Հիսուսը նշեց մեռելներից հարություն առնելու մասին։ Մեռելներից հարություն առնել նշանակում է՝ նախ պետք է մահանալ։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ նրանք Եղիայի մասին հարց տվեցին։
ՊԱՏ․ — Մեծամասնությունը հավատում էր, որ Եղիան պետք է հայտարարեր Մեսիայի մասին։ Նրանք ակնկալում էին Մեսիայի փառահեղ գալուստ, այսպիսով՝ մեռելներից հարություն առնելը ապագայի իրենց պատկերացումների մեջ որևէ ձևով չէր տեղավորվում, հատկապես Հիսուսի ապագայի պատկերացումների։ Եթե Եղիան առաջինը պետք է գար, ապա ինչո՞ւ է մեռելներից հարություն առնելու մասին նշվում։ Հիսուսի՝մեռելներից հարություն առնելու գաղափարը ընդունելի չէր, քանի որ հարություն առնել կնշանակեր, որ այդ անձը նախ պետք է մահանար, և պետք է որ Հիսուսի մահանալու միտքը նրանց անհանգստացրած լիներ։ Իրականում Եղիան չպետք է մահանար, իսկ տեղը, որտեղ Մովսեսը թաղված էր, հայտնի չէր։ Ասում են, որ հրեշտակներն են Մովսեսին թաղել։
Ծանուցում: 8:31-38 համարներում Հիսուսը խոսում է Իր մահվան և ինքներս մեր անձի համար մահանալու անհրաժեշտության մասին։ Այսօր «մահ անձի հանդեպ» եզրույթը նշելիս՝ հաճախ առերեսվում ենք ուժեղ դիմադրության։ Դիմադրությունը հաճախ կրոնավոր անձնավորությունների կողմից է լինում, ովքեր չեն ցանկանում նման «բացասական» կոնցեպտ օգտագործել։ Ժամանակ առ ժամանակ մենք բոլորս փնտրում ենք «հարմարավետ կրոն», որը մեզ թույլ է տալիս վերահսկողության տակ պահել իրավիճակը: Նման ժամանակներում մենք չենք ցանկանում որևէ առնչություն ունենալ այն հավատքի հետ, որը պահանջում է, որ Աստված վերահսկողը լինի, և Ում վերահսկումն արդյունքում էլ պահանջում է մեր մահը։
Բ. Եղիայի տեղը և դերը։
ՀԱՐՑ — Քանի՞ անգամ է Եղիան հիշատակվում 9:2-13-ում։
ՊԱՏ․ — Հինգ անգամ (տե՛ս 4, 5, 11, 12 և 13)։ Թող բոլորը բացեն Մաղաքիա գրքի 3:1, 2 և 4:5, 6 հատվածները։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մաղաքիա 3:1, 2։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մաղաքիա 4:5, 6։
ՀԱՐՑ — Եղիայի գալը Հիսուսն ո՞ւմ հետ էր կապում։
ՊԱՏ․ — Հովհաննես Մկրտչի։ Իհարկե, ոչ այն առումով, որ Հիսուսը հավատում էր, որ Հովհաննեսը վերածնված Եղիան էր, այլ այն, որ Հովհաննեսը Եղիայի առաքելությունը լրման հասցրեց. հատկապես Մաղաքիա 4:5, 6 համարները և Հովհաննեսի հանրահռչակ ապաշխարության քարոզը։
Ծանուցում: Ապաշխարությունը ոչ միայն մարմնավաճառների և թմրամոլների համար է, այլ նաև ազնիվ, հարգալից և ուժեղ քրիստոնյաների համար։ Եթե մեր խումբը ցանկանում է Տիրոջը տեսնել և տեսնելուց որևէ օգուտ ստանալ, ապա պետք է ապաշխարի։
Ծանուցում: Հովհաննեսն ասում է, որ զավակները և ծնողները պետք է իրար հանդեպ բացսիրտ լինեն և սիրով հարաբերվեն։ Ծնողները պետք է սիրեն իրենց զավակներին և ներեն նրանց, և զավակներն էլ պետք է ներեն իրենց ծնողներին և սկսեն սիրել նրանց։ Եթե մենք կարևորում ենք ոչ միայն ուղղակի փորձառությունը, այլ նաև հոգևոր ընկալումը, ապա մեր ծնողների կամ զավակների հետ առնչվելը մեծ դեր է խաղալու նման ընկալման ձեռքբերման մեջ։ Մենք պետք է հնազանդվենք (կամ լսենք) Որդուն։ Աստծուն հաճոյանալու բանալին ոչ թե կրոնական փորձառություն ունենալու մեջ է, այլ մեր ծնողներին սիրելու (կամ զավակներին, եթե մենք տարիքով ավելի մեծ ենք)։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 9:13։
ՀԱՐՑ — Նրանք ի՞նչ արեցին Հովհաննես Մկրտչի հետ։
>>>> Դո՛ւք կարդացեք Մարկոս 6:27, 28։
ՊԱՏ․ — Նրանք, որ իշխանության գլուխ էին, սպանեցին Հովհաննեսին, և նրանք, ովքեր չապաշխարեցին, չտեսան Աստծո Որդու փառքը, երբ վերջինս իրենց մեջ էր։ Անկախ բոլոր բարի և դրական գործերից՝ մենք այս խմբում էլ չենք տեսնի Աստծուն, եթե չապաշխարենք։ Օգտակար կլինի իմանալ, որ եբրայերեն Հին Կտակարանում «ապաշխարել» բառը առաջ է գալիս «շրջվել» բառից։ Միգուցե մարդկանց հետ առնչվելիս՝ որոշակի բաներ կան, որոնցից պետք է բառացիորեն ետ կանգնենք։ Նման վարքից շրջվելով՝ մենք շուռ ենք գալիս առ Աստված;
Ծանուցում: Աշակերտներն ամեն դեպքում չեն ուզում, որ Հիսուսը մահանա։ Նրանք փառքն են ուզում, բայց Հիսուսը նրանց հիշեցրեց, որ իշխանություններն Իր հետ վարվելու են այնպես, ինչպես Հովհաննեսի հետ վարվեցին։ Մարկոս 9:9-12-ում թվով հինգ հայտարարություններից երկրորդն է Հիսուսն անում այն մասին, որ ինքը պետք է մահանա։
V. Եզրակացություն:
ՀԱՐՑ — Այսպիսով, ո՞րն է իրական կրոնական փորձառությունների նպատակը։
ՊԱՏ․ — Օգնել մեզ լսե՛լ։ Այս փորձառությունը ցույց տվեց, որ փառքը միայն նվաստացումից հետո տրվեց։ Հիսուսը խոսեց Իր ստորացման մասին։ Հովհաննես Մկրտիչն ասաց, որ մեր ապաշխարության ստորացումը պարտադիր է, եթե մենք իսկապես ցանկանում ենք հասկանալ և տեսնել Հիսուսին։
Պետրոսը շուտով մոռացավ, թե Աստված ինչ էր իրեն ցույց տվել։ Լեռից իջնելու ճանապարհին Աստված գթասրտորեն փորձեց նրան ցույց տալ պատշաճ տեսանկյունը։
Ծանուցում: Ավարտելով՝ թույլ տվեք երկու մեջբերում անել։ Առաջինը Օսվալդ Քեմբերսի «Իմ լավագույնը Ամենակարողին» գրքից, հուլիսի 29. «Աստվածաշնչում ամպերը միշտ ասոցացվում են Աստծո հետ։ Ամպերը ցավերն են, տառապանքը կամ հաջող հանգամանքները, ինչը թվում է, թե հակասում է Աստծո ինքնիշխանությանը: Այնուամենայնիվ, հենց այս ամպերի միջոցով է, որ Աստծո Հոգին սովորեցնում է մեզ հավատքով քայլել։ Եթե մեր կյանքում ընդհանրապես ամպեր չլինեին, մենք հավատք չէինք ունենա․․․ Ամպերը նշան են, որ Աստված ներկա է։ Ինչպիսի՜ հայտնություն է իմանալ, որ ցավը, վիշտը, տառապանքը իրականում ամպերն են, որ գալիս են Աստծո հետ։ Աստված չի կարող մեզ մոտենալ առանց ամպերի․․․»։
Ծանուցում։ Աստված չի կարող միշտ մեզ մոտենալ մաքուր, ջինջ պայծառությամբ, որովհետև այդ դեպքում մենք երբեք չենք տեսնի այն, ինչ Նա ցանկանում է, որ մենք տեսնենք, բայց որը տեսնելու կարիքը մենք սաստիկ ունենք։ Եթե մեր կյանքում այսօր ամպեր կան, մենք կարող ենք փորձել ազատվել դրանցից, բայց եթե մենք հին ժամանակների Պետրոսի պես աշակերտ ենք, Հիսուսը մեզ բազմիցս կհիշեցնի խաչի անհրաժեշտությունը։ Եթե մենք հենց այս պահին ամպեր ունենք, ապա միգուցե Աստված իրապես մոտ է։
Երկրորդը «Արքայադուստր հարսնացուն» ֆիլմից է։ Ֆիլմի վերջում լավ մեջբերում կա․ «Եթե որևէ մեկը ձեզ ասում է, որ ցավ չկա, ապա նա կամ խաբում է ձեզ, կամ էլ ինչ-որ օգուտ է հետապնդում»։
Հիսուս Քրիստոսը ցանկանում է մեզ տալ հավիտենական կյանքի բանալին, և այսպիսով, Նա մեզ ճշմարտությունն է ասում ցավի մասին։ Միգուցե առաջին ցավը, որին մենք պետք է առնչվենք, ապաշխարության ցավն է՝ վերջնականապես ընդունելով, որ մենք կարող ենք սխալ լինել` չմտածելով, թե համայնքի վրա ինչ տպավորություն կգործենք։
ՀԱՐՑ — Խոսելով կրոնական փորձառությունների մասին՝ Դամասկոսի ճանապարհին Պողոսի զարհուրելի փորձառությունից հետո ի՞նչ ցույց տրվեց նրան իր իսկ ապագայի մասին։
ՊԱՏ․ — Տե՛ս Գրծ․ 9:15-16։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 6:27, 28
27 Թագավորն իսկույն դահիճ ուղարկեց և հրամայեց Հովհաննեսի գլուխը բերել։ Եվ նա գնաց ու բանտում գլխատեց նրան։ 28 Նա գլուխն սկուտեղի վրա բերեց և տվեց աղջկան, իսկ աղջիկը մորը տվեց այն։

Մարկոս 8:31-38
Հիսուսը խոսում է իր մահվան և հարության մասին
(Մտթ. 16.21-23, Ղուկ. 9.22)
31 Հիսուսը սկսեց նրանց ուսուցանել, որ Մարդու Որդին պետք է շատ չարչարվի, փորձության ենթարկվի ծերերից, քահանայապետներից ու դպիրներից, պետք է մահանա և երեք օր հետո հարություն առնի։ 32 Եվ նա բացահայտ խոսում էր նրանց հետ այդ մասին։ Պետրոսը նրան մի կողմ տարավ ու սկսեց հանդիմանել։
Հիսուսին հետևելու պայմաններ
(Մտթ. 16.24-28, Ղուկ. 9.23-27)
33 Սակայն Հիսուսը դարձավ դեպի իր աշակերտները, նայեց նրանց և Պետրոսին հանդիմանեց ու ասաց. «Հետև՛ս գնա, սատանա՛, որովհետև դու չես մտածում, ինչպես Աստված է կամենում, այլ ինչպես մարդիկ»։
34 Ապա Հիսուսը ժողովրդին աշակերտների հետ միասին իր մոտ կանչեց ու նրանց ասաց. «Ով ուզում է իմ հետևից գալ, թող իր անձն ուրանա, իր խաչը վերցնի ու իմ հետևից գա։ 35 Որովհետև ով ցանկանա իր կյանքը փրկել, կկորցնի այն, իսկ ով իր կյանքը ինձ համար ու Ավետարանի համար կորցնի, նա կփրկի այն։ 36 Ի՞նչ օգուտ է մարդուն, եթե այս ամբողջ աշխարհը շահի, բայց իր կյանքը կորցնի. 37 որովհետև մարդն իր կյանքի համար ի՞նչ հատուցում կտա։ 38 Ով, ապրելով այս շնացող և մեղավոր ազգի մեջ, ինձ ու իմ խոսքերը ամոթ համարի, Մարդու Որդին էլ նրա՛ն կամաչեցնի, երբ գա իր Հոր փառքով ու սուրբ հրեշտակներով»։

Մարկոս 9:2-13
2 Վեց օր հետո Հիսուսը իր հետ վերցրեց Պետրոսին, Հակոբոսին ու Հովհաննեսին և նրանց առանձին մի բարձր լեռ հանեց ու նրանց առաջ այլակերպվեց։ 3 Նրա հագուստները դարձան փայլուն, ձյան պես խիստ սպիտակ, այնպես, որ երկրի վրա ոչ մի ներկարար այդպես չէր կարող սպիտակեցնել։ 4 Ապա նրանց երևաց Եղիան՝ Մովսեսի հետ, և խոսում էին Հիսուսի հետ։ 5 Եվ Պետրոսը Հիսուսին ասաց. «Ռա՛բբի, լավ է, որ մենք այստեղ մնանք և երեք տաղավար շինենք. մեկը՝ քեզ համար, մեկը՝ Մովսեսի, մեկն էլ՝ Եղիայի»։ 6 Որովհետև չգիտեր, թե ի՛նչ խոսեր, քանի որ սարսափած էին։ 7 Եվ մի ամպ նրանց վրա հովանի եղավ. այդ ամպից ձայն հնչեց և ասաց. «Դա՛ է իմ սիրելի Որդին, նրա՛ն լսեք»։ 8 Եվ հանկարծ իրենց շուրջը նայեցին, իրենց հետ ոչ ոքի չտեսան, բացի Հիսուսից։
9 Լեռից իջնելիս նրանց պատվիրեց, որ իրենց տեսածի մասին ոչ մեկի չպատմեն մինչև այն ժամանակը, երբ Մարդու Որդին մեռելներից հարություն առնի։ 10 Նրանք այդ խոսքն իրենց մեջ պահեցին ու իրար հարցնում էին, թե ինչ է նշանակում՝ մեռելներից հարություն կառնի։ 11 Ապա նրան հարցրին. «Ինչո՞ւ են դպիրներն ասում, թե՝ “Նախ Եղիան պետք է գա”»։ 12 Հիսուսը պատասխանեց. «Նախ Եղիան կգա և ամեն ինչ կարգի կդնի։ Սակայն ինչո՞ւ է Մարդու Որդու մասին գրված, թե շատ կչարչարվի և կանարգվի։ 13 Բայց ձեզ ասում եմ, որ Եղիան եկավ, և նրանք ինչ որ ուզեցին, արեցին նրան, ինչպես որ նրա մասին գրված է»։

Մաղաքիա 3:1, 2
1 «Ահա ես ուղարկում եմ իմ պատգամաբերին, որ ճանապարհ պատրաստի իմ առջևից, և Տերը, որին դուք փնտրում եք, հանկարծակի իր տաճարը պիտի գա. ուխտի պատգամաբերը, որին դուք հավանում եք, ահա գալիս է,- ասում է Զորքերի Տերը։- 2 Ո՞վ կարող է տոկալ նրա գալու օրվան, և նրա երևալու ժամանակ ո՞վ կարող է կանգուն մնալ. որովհետև նա զտողի կրակի պես է և լվացարարների օճառի պես։

Մաղաքիա 4:5, 6
5 Ահա ես ձեզ կուղարկեմ Եղիա մարգարեին Տիրոջ մեծ և ահեղ օրվա գալուց առաջ։ 6 Եվ նա հայրերի սրտերը պիտի դարձնի դեպի որդիները, իսկ որդիների սրտերը՝ դեպի իրենց հայրերը, որ չլինի ես գամ և երկիրը հարվածեմ անեծքով»։

Գրծ․ 9:15-16
15 Տերը նրան ասաց. «Գնա՛, որովհետև նա ինձ համար ընտրյալ անոթ է՝ հեթանոս ազգերի և թագավորների, Իսրայելի որդիների առաջ իմ անունը հայտնելու։ 16 Ես նրան ցույց կտամ, թե որքա՛ն պետք է չարչարվի իմ անվան համար»։