ՄԱՐԿՈՍ 10:28-34 ԴԱՍ # 27
ՀՈԳԵՎՈՐ ՔԱՋՈՒԹՅՈՒՆ, ԲԱՅՑ ՈՉ ՀՈԳԵՎՈՐ ԱՄԲԱՐՏԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն:
Մարկոս 10:17-22-ում հարուստ երիտասարդ կառավարիչին մարտահրավեր նետվեց՝ Հիսուսին հետևելու համար իր ողջ հարստությունից հրաժարվել։ Նա շատ ունեցվածք ուներ և չկարողացավ դա անել, հետևաբար հեռացավ։
ՀԱՐՑ — Ձեզանից քանի՞սն են ճանաչում մարդկանց, ովքեր այսօր Հիսուսին չեն հետևում այն պատճառով, որ ըստ իրենց՝ Հիսուսին հետևելու գինը շատ բարձր է։
ՊԱՏ. — Ովքեր ճանաչում են նման մարդկանց, խնդրե՛ք, թող ձեռք բարձրացնեն։ Թող նրանք կիսվեն, թե ինչ է նշանակում բարձր գին։
Ծանուցում: Այդ մարդիկ գոնե անկեղծ են։ Նրանք ծանրութեթև են արել և հասկացել են, որ վճարվելիքը բարձր գին է. ամեն դեպքում նրանք չեն կեղծում։ Փոխարեն եկեղեցի գնալու և ձևացնելու, թե նրանք են, ինչ երբևիցե չեն կարող լինել, նրանք ետ են կանգնում այս ճանապարհից։
Ծանուցում: Հիշե՛ք, Հիսուսը համաձայնեց, որ գինը շատ բարձր էր, և անհնար` նման հարուստ մարդու համար։
III. Պետրոսի խիզախ արարքը. Մարկոս 10:28-31։
Ա. Պետրոսի արձագանքը. Մարկոս 10:28։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:23-27:
ՀԱՐՑ — Ըստ Հիսուսի, հարուստ մարդու համար հե՞շտ էր Աստծո արքայությունը ժառանգելը։
ՊԱՏ. — Ըստ Հիսուսի, դա անհնար էր առանց Աստծո օգնության։
Ծանուցում: Բայցևայնպես, ուշադրությո՛ւն դարձրեք, թե ինչպես Պետրոսն արձագանքեց Հիսուսի ասածին։ Պետրոսն ասաց այն, որ շատ քչերը քաջություն կունենային ասելու։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:28։
ՀԱՐՑ — Պետրոսն ի՞նչ էր պնդում, որ ինքն արել է։
ՊԱՏ. — Նա պնդում էր, որ ինքն ամեն ինչ թողել է Քրիստոսի համար։ Նա արել էր այն ամենը, ինչ երիտասարդ կառավարիչը չէր անի։ Պետրոսն ասաց, որ իր համար դա անհնար չէր։ Նա արդեն արել էր այդ։ Պետրոսը մտածում էր, որ դա մի բան է, որ ոչ թե Աստված է անում, այլ ինքն իր ուժերով է կարող անել։
Ծանուցում․ >>>> Դո՛ւք կարդացեք Մարկոս 10:21, հատկապես նշելով այս մասը՝ «…այդպիսով երկնքում պիտի գանձ ունենաս. ապա վերցրո՛ւ խաչդ և հետևի՛ր ինձ»։ Ուշադրությո՛ւն դարձրեք նմանությունը Հիսուսի՝ «հետևի՛ր ինձ» պատգամի ն Պետրոսի պնդման, որ ինքը ամեն ինչ թողել է՝ հետևելու համար։
Թվում է, թե Պետրոսը բավականին գոհ էր ինքն իրենից։ Հիսուս Քրիստոսի շատ հետևորդներ էլ են այսպես։
Բ. Հիսուսի արձագանքը. Մարկոս 10:29-31։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:29-31։
Ծանուցում: Ուշադրությո՛ւն դարձրեք, որ 29-րդ համարում նշվածը պայմանն է՝ 30-րդ համարում նշված արդյունքը ստանալու համար։
ՀԱՐՑ — Ըստ 29-րդ համարի, օրհնության պայմանները որո՞նք էին։
ՊԱՏ. — Զոհաբերությունը տան, ընտանիքի ևաշխատանքի։ Հիսուսին հետևելը շատ թանկ նվիրում էր։ Միգուցե եկեղեցուն կամ սինագոգին պատկանելը նման խորը նվիրում չէր պահանջում, բայց Հիսուսին նվիրումը պահանջում էր։
ՀԱՐՑ — Ըստ 29-րդ համարի, որո՞նք էին զոհաբերության պատճառները։
ՊԱՏ. — Պատճառներն էին հենց Ինքը Հիսուսը և Ավետարանը. «ինձ համար և Ավետարանի համար»։
ՀԱՐՑ — Իրականում ինքնին զոհաբերությունն արժեք ունե՞ր։
ՊԱՏ. — Ո՛չ։ Կարծում եմ՝ մենք շատ մարդկանց ենք ճանաչում, ովքեր զոհաբերում են հանուն կրոնական հպարտության։ Նրանք դա չեն անում Հիսուսի կամ Ավետարանի միջոցով ուրիշների փրկության համար։ Սա ակնհայտ է դառնում ուրիշների հանդեպ նրանց վերաբերմունքից։
ՀԱՐՑ — Դուք նման մարդկանց ճանաչո՞ւմ եք։ Արդյոք երբեմն դժվա՞ր է նման մարդկանց շրջապատում լինել։
ՀԱՐՑ — Ըստ 30-րդ համարի, ո՞րն էր նման զոհաբերության արդյունքը և պարգևը:
ՊԱՏ. — Ունկնդիրների կողմից 30-րդ համարի արդյունքները և պարգևները թվարկելուց հետո իրենց ուշադրությունը հրավիրեք այն փաստի վրա, որ նման պարգևները տրվում են թե՛ այս կյանքում, թե՛ գալիք։
ՀԱՐՑ — «Հարյուր անգամ»-ը ի՞նչ է նշանակում։
ՊԱՏ. — Աստված մեզանից ոչինչ չի վերցնում, եթե նոր ու փառահեղ ձևով չի վերադարձնելու: Երբեք մի՛ խղճացեք մեկին, ով իսկապես նվիրված է Քրիստոսին, նախանձե՛ք նրանց քաջությանը, բայց մի՛ խղճացեք նրանց:
ՀԱՐՑ — Հալածանքներն ինչպե՞ս էին պարգևի մաս դառնում։
ՊԱՏ. — Թող բոլորը բացեն>>>> Ա Պտ. 4:14-16, և որևէ մեկը թող կարդա։ Նկատի ունեցեք նաև այն, որ մեր կապվածությունը մեր նոր քրիստոնեական ընտանիքին առաջ է գալիս հալածանքներից (Լեյն, էջ 372)։
>>>> Թող ինչ-որ մեկը նորից կարդա Մարկոս 10:31։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուսն ավելացրեց այս տողը։
ՊԱՏ. — Դժվար է գնահատել զոհաբերությունը։ Հետևաբար, Հիսուսն զգուշացրեց։ Սա ճիշտ հակառակ վիճակում հայտնվելու զգուշացումն էր։ Կրկին. փրկությունը պետք է հպարտության չտանի, քանի որ հպարտությունն ազատություն չէ։ Հպարտությունն ազատության բացակայությունն է։
IV. Հիսուսի հիշեցումն Իր զոհաբերության մասին. Մարկոս 10:32-34։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:32։
Ծանուցում: «Գնալ դեպի» Երուսաղեմ նշանակում էր գնալ Երուսաղեմ։ Ավելի ուշ Եկեղեցու պատմության մեջ այս արտահայտությունը դառնում է թևավոր խոսք՝ գնալ Հիսուսի համար մահանալու, որովհետև Երուսաղեմը հենց այն վայրն էր, որտեղ Հիսուսը գնաց մահանալու։
ՀԱՐՑ — Խմբով քայլելիս՝ 10:32-ում Հիսուսը որտեղով էր քայլում։
ՊԱՏ. — Հիսուսն առաջնորդում էր նրանց կամ քայլում էր նրանց առջևից։ Նրա ժեստերը խոսում էին Նրա վճռականության մասին։
ՀԱՐՑ — Ինչպե՞ս աշակերտներն արձագանքեցին։
ՊԱՏ. — Նրանք ապշած, զարմացած և վախեցած էին։ Կարդացե՛ք Օսվալդ Քեմբերսի «Իմ լավագույնը Ամենակարողին» գրքից, մարտ 15։ «Հիսուսի մեջ մի բան կա, որ սարսափեցնում է աշակերտներին մինչև սրտի խորքը և հոգևոր կյանքը դարձնում անասելի դժվար»։ «Սկզբից ես բավականին ինքնավստահ էի, որ հասկանում եմ Նրան, բայց հիմա այնքան էլ համոզված չեմ։ Ես սկսեցի գիտակցել, որ իմ և Հիսուս Քրիստոսի միջև տարածություն կա. ես այլևս չեմ կարող Նրան ճանաչել։ Նա ինձանից առաջ է և Նա երբեք չի շրջվում. ես գաղափար չունեմ, թե Նա ո՞ւր է գնում և ի՞նչ նպատակով»։ «Աշակերտության ժամանակ կարևոր է ինքնակառավարումը շոկի ու շփոթմունքի պարագայում։ Վտանգն այն է, որ մենք կարող ենք ետ գնալ դեպի մեր փոքրիկ կրակը և ոգևորվենք դրանով (տե՛ս Եսայի 1:10-11)։ Երբ շոկի և շփոթության խավարը գա, համբերե՛ք մինչև չքանա, որովհետև դրան Հիսուսին հետևելու անասելի ուրախությունը կհաջորդի»։
Ծանուցում: Թե ուր է Աստված Իր աշակերտներին տանում, միշտ չէ, որ հասկանալի է։ Մենք միշտ չէ, որ հասկանում ենք, թե ինչո՞ւ պետք է Երուսաղեմ գնանք։ Հարությունը հաջորդում է ստորացմանը ։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 10:33-34։
Ծանուցում: Եղել է երեք կանխատեսում. Նա պետք է գնար (Երուսաղեմ), այն ինչ Նրա հետ պետք է կատարվեր և այն, ինչ Նա արեց։ Այստեղից մեկ հետևություն կարելի է անել. վերջին խոսքն Աստծունն է, այլ ոչ մարդունը։ Նրա գործողությունն է վերջին գործողությունը։ Աստծո համար մահը և նվաստացումը երբեք վերջին խոսքը չէ։
ՀԱՐՑ — 10:34-ը ի՞նչ է շեշտադրում։ Ի՞նչն է ձեզ ապշեցնում այն բանում, թե հեթանոսներն ինչպես են Հիսուսի հետ վարվում։
ՊԱՏ. — Ինձ ապշեցնում է նվաստացումը։ Նրանք «կալանավորեցին» մեկին, ով ամենազորեղ էր, և «դատապարտեցին» Նրան, ով ամբողջովին արդար էր։ Հետո նրանք «ծաղրեցին» և «թքեցին» Նրա վրա, ով փառքի աղբյուրն ու լրումն էր, ով սկզբնաղբյուրն էր պատվի։ Նրանք «խարազանեցին» մեկին, ով ուրիշներին էր բուժել, և «սպանեցին» մեկին, ով ուրիշներին էր կյանք տվել։ Այնուամենայնիվ, վերջին խոսքը նրանցը չէր։ Վերջին խոսքն Աստծունն էր։ Երեք օր հետո Նա հարությո՛ւն առավ։
ՀԱՐՑ — Արդյոք ձեզ հուզո՞ւմ է այն հարցը, որ հալածանքը Հիսուսին հետևելու մի մասն էր։
ՊԱՏ. — Հիսուսն ասաց՝ ճշմարտության մեջ մնալ, այդ դեպքում դուք կկարողանաք ասել, ինչպես Եսայի 50:4-6-ում է, որ մենք մնացինք ճշմարտության մեջ և հիմա էլ կարող ենք ուրիշներին ամրապնդել և զորացնել, և որ մենք մեր Տիրոջ հետ մտերիմ ենք։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Եսայի 50:4-6։
Ծանուցում: Հիսուսի ուսուցման նման՝ Եսային էլ այստեղ նույնպես պայման-արդյունք տիպի ուսուցում ունի։ Պայմանը 50:4-6-ում է՝ պատրաստակամ լինելու տառապելու։ Արդյունքը Եսայի 50:7-9-ում է։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Եսայի 50:7-9։
Ծանուցում: Եթե մենք պատրաստակամ ենք տառապելու, մենք պինդ կկանգնենք մեր ոտքերին, մենք չենք ձախողվի։
>>>> Եբ․ 12:1-3։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ
Մարկոս 10:28-34
28 Այդժամ Պետրոսն սկսեց նրան ասել. «Ահա մենք ամեն ինչ թողեցինք ու քո հետևից եկանք»։ 29 Հիսուսը պատասխանեց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. չկա մեկը, որ ինձ համար կամ Ավետարանի համար թողնի տունը կամ եղբայրներին, կամ քույրերին, կամ հորը, կամ մորը, կամ կնոջը*, կամ զավակներին, կամ արտերը, 30 և հիմա՝ այս ժամանակ, չստանա հարյուրապատիկը՝ տներ ու եղբայրներ, քույրեր ու մայրեր, զավակներ ու արտեր՝ կրելով նաև հալածանքներ, իսկ հանդերձյալ աշխարհում էլ հավիտենական կյանք կունենա։ 31 Բայց շատերը, որ առաջինն են, վերջինը կլինեն, իսկ վերջինները՝ առաջինը»։
Հիսուսը դարձյալ խոսում է իր մահվան և հարության մասին
(Մտթ. 20.17-19, Ղուկ. 18.31-34)
32 Նրանք Երուսաղեմ բարձրանալու ճանապարհին էին։ Հիսուսը նրանցից առաջ ընկած գնում էր. աշակերտները զարմացած ու վախեցած նրան էին հետևում։ Հիսուսը տասներկուսին դարձյալ առանձնացրեց և սկսեց նրանց ասել, թե իրեն ինչե՛ր են պատահելու։ 33 «Ահա Երուսաղեմ ենք ելնում, և Մարդու Որդին կմատնվի քահանայապետների և դպիրների ձեռքը. նրան մահվան կդատապարտեն, նրան հեթանոսներին կհանձնեն։ 34 Նրան կծաղրեն, նրան կծեծեն, նրա վրա կթքեն ու կսպանեն նրան, և երրորդ օրը հարություն կառնի»։

Մարկոս 10:17-27
Մեծահարուստ մարդը
(Մտթ. 19.16-24, Ղուկ. 18.18-26)
17 Հիսուսը պատրաստվում էր ճանապարհ ընկնել, երբ մեկը վազելով մոտեցավ, ծնկի գալով՝ նրան հարցրեց. «Բարի՛ վարդապետ, ի՞նչ պետք է անեմ, որ հավիտենական կյանքը ժառանգեմ»։ 18 Հիսուսը նրան ասաց. «Ինչո՞ւ ես ինձ “բարի” անվանում. ոչ ոք բարի չէ, բացի միայն մեկից՝ Աստծուց։ 19 Պատվիրանները գիտես. “Մի՛ շնացիր, մի՛ սպանիր, մի՛ գողացիր, սուտ մի՛ վկայիր, ուրիշի ունեցածը մի՛ խլիր, քո հորն ու մորը պատվի՛ր” (Ելք 20.14, 13, 15-17, 12, Բ Օր. 5.18, 17, 19-21, 16)»։ 20 Իսկ նա պատասխանեց. «Վարդապե՛տ, այդ բոլորն իմ մանկությունից ի վեր պահել եմ»։ 21 Հիսուսը սիրալիր նայեց նրան ու ասաց. «Քեզ մի բան է պակասում։ Եթե կամենում ես, գնա՛, ինչ որ ունես, վաճառի՛ր ու աղքատների՛ն բաժանիր և երկնքում գանձ կունենաս։ Վերցրո՛ւ խաչը* և արի՛ իմ հետևից»։ 22 Բայց նա, այդ խոսքից մռայլվելով, տրտմած գնաց, որովհետև մեծ ունեցվածքի տեր էր։
23 Եվ Հիսուսը, շուրջը նայելով, իր աշակերտներին ասաց. «Որքա՜ն դժվար է հարստություն ունեցողների համար Աստծու արքայությունը մտնել»։ 24 Աշակերտները զարմացած էին նրա խոսքերի վրա։ Սակայն Հիսուսն ասաց նրանց. «Որդյակնե՛ր, որքա՜ն դժվար է Աստծու արքայությունը մտնել նրանց համար, ովքեր իրենց հույսը հարստության վրա են դրել*։ 25 Ավելի հեշտ է, որ ուղտն ասեղի ծակով անցնի, քան հարուստն Աստծու արքայությունը մտնի»։ 26 Աշակերտներն ավելի էին զարմանում և միմյանց ասում. «Հապա ո՞վ կարող է փրկվել»։ 27 Հիսուսը նրանց նայեց ու ասաց. «Մարդկանց համար դա անհնար է, բայց ո՛չ Աստծու համար։ Աստծու համար ամեն ինչ է հնարավոր»։

Ա Պտ․ 4:14-16
14 Եթե Քրիստոսի անվան համար նախատվեք, երանելի եք, որովհետև փառքի և Աստծու Հոգին հանգչում է ձեզ վրա։ 15 Ձեզանից ոչ ոք թող չչարչարվի որպես մարդասպան կամ գող, որպես չարագործ կամ որպես ուրիշի գործերին խառնվող։ 16 Բայց եթե որպես քրիստոնյա չարչարվի, թող չամաչի և փառավորի Աստծուն այդ անունով։

Եսայի 50:4-9
Տիրոջ ծառայի հնազանդությունը
4 Տեր Աստված ինձ ուսյալների լեզու է տվել, որպեսզի գիտենամ հոգնածին օգնել խոսքով։ Ամեն առավոտ նա արթնացնում է, արթնացնում է իմ ականջը, որպեսզի լսեմ, ինչպես լսում են սովորողները։ 5 Տեր Աստված բացեց իմ ականջը, և ես չհակառակվեցի, հետ չքաշվեցի։ 6 Իմ թիկունքը տվեցի ինձ հարվածողներին և իմ ծնոտները՝ մորուքս փետողներին, իմ երեսը չծածկեցի նախատինքից ու թքից։ 7 Սակայն Տեր Աստված օգնում է ինձ, դրա համար ամոթապարտ չեմ լինի, դրա համար իմ երեսը կայծքարի պես դարձրի։ Եվ գիտեմ, որ չեմ ամաչելու։ 8 Ինձ արդարացնողը մոտ է. ո՞վ է ինձ հետ վիճում, միասին կանգնենք. ո՞վ է իմ հակառակորդը, թող մոտենա ինձ։ 9 Ահա Տեր Աստված օգնում է ինձ. ո՞վ է, որ ինձ դատապարտելու է։ Նրանք բոլորը շորի պես կմաշվեն, և ցեցը կուտի նրանց։

Եբ․ 12:1-3
Աստված՝ մեր հայրը
1 Ուստի մենք էլ, որ շրջապատված ենք վկաների այսչափ բազմությամբ, դեն գցենք ամեն ծանրություն և մեղքը, որ մեզ հեշտությամբ է պաշարում, և համբերությամբ ընթանանք մեր առջև բացված մրցասպարեզ, 2 նայենք հավատի զորագլխին ու այն կատարողին՝ Հիսուսին, որն իր առջև դրված ուրախության փոխարեն խաչը հանձն առավ և ամոթն արհամարհելով՝ Աստծու աթոռի աջ կողմում նստեց։ 3 Ուրեմն նրա՛ մասին մտածեք, ով մեղավորների կողմից իր դեմ այսպիսի հակառակություն կրեց, որպեսզի դուք չհոգնեք և չհուսահատվեք։