ՄԱՐԿՈՍ 11:1-11 ԴԱՍ # 30
ԳՆԱԼՈՎ ԵՐՈՒՍԱՂԵՄ

I. Ողջույնի խոսք:
II. Ներածություն: Այսօր մենք կքննարկենք Ծաղկազարդի հետ կապված շատ հայտնի հատված. այն օրը, երբ ՀԻսուսը մուտք գործեց Երուսաղեմ՝ հոծ բազմության ողջույնների ներքո։ Հիսուսի կյանքում սա շրջադարձային կետ էր։
III. Երուսաղեմին մոտենալով. Մարկոս 11:1։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 11:1:
ՀԱՐՑ — Երբևիցե դուք լսե՞լ եք այս արտահայտությունը․ «Գնալով Երուսաղեմ»։ Ի՞նչ է սա նշանակում։
ՊԱՏ. — Պատրաստակամ լինել գնալու այնտեղ, որտեղ հնարավոր է՝ դուք առնչվեք դժվարությունների, մահվան, հալածանքների կամ ցավի, իմանալով, որ այնտեղ գնալն Աստծո կամքն է։ Եկեղեցու պատմության ողջ ընթացքում այս արտահայտությունն օգտագործվել է նկարագրելու ընտրության այն պահը, երբ մարդն առնչվում է սեփական վախերի հետ՝ Աստծուն հնազանդվելու Իրեն տրված հանձնարարությունը կատարելու համար։
Ծանուցում: 11-րդ գլուխը ներկայացնում է Հիսուսի կյանքի վերջին շաբաթը՝ Ավագ շաբաթը:
ՀԱՐՑ — Ի՞նչ է նշանակում Ավագ շաբաթ։
ՊԱՏ. — «Passion» բառը առաջացել է հունարեն «pascho» բառից, որը նշանակում է «տառապել»։ Սա հաճախ վերաբերում է հնազանդ զոհի տոկունությանը՝ տառապանքի հետ առերեսվելիս։ Բացի այդ, այն նաև կարող է վերաբերել ներքին էմոցիոնալ փորձառությանը։ Հիսուսը ներքուստ տառապեց այնքան, որքան արտաքուստ։
ՀԱՐՑ — Արդյոք լավ քրիստոնյաները տառապո՞ւմ են։
ՀԱՐՑ — Այս պահին դուք ճանաչո՞ւմ եք բարեպաշտ քրիստոնյայի, որ տառապում է։ Եթե՝ այո, բարձրացրե՛ք ձեր ձեռքերը։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ դա կլինի քրիստոսակերպ վիճակ։
Ծանուցում: Ձեզանից ոմանք ներքուստ են տառապում, և միայն դուք գիտեք դրա մասին, կամ էլ դուք ճանաչում եք մեկին, ով ինքն է տառապում ներքուստ։
<<<<Ծանուցում: Եկե՛ք հենց այս պահին դադար տանք և ժամանակ հատկացնենք՝ Աստծուն ասելու մեր կամ այլ մարդկանց տառապանքի մասին։ Ասեք Աստծուն, թե ինչն է ձեզ կամ ձեր ընկերոջը ցավեցնում։ Նա պատրաստ է լսել. Նա գիտի՝ տառապանքն ինչ է։ Դադա՛ր տվեք և ապա կարճ աղոթե՛ք, ապա մեկ րոպե ժամանակ հատկացրեք, որ ունկնդիրներն աղոթեն, որից հետո շարունակեք դասը։>>>>
ՀԱՐՑ — Ավագ շաբաթը ե՞րբ սկսվեց և ավարտվեց։ Հիսուսի կյանքում ի՞նչ երկու իրադարձություններ էին, որ Ավագ շաբաթվա համար սկզբի և վերջի հիմք ծառայեցին։
ՊԱՏ. — Ծաղկազարդից մինչև Հարության կիրակին՝ ութ օր։ Այն սկսվեց Ծաղկազարդին՝ Հիսուսի գովեստով, այգում Իր պայքարով, Իր դատավարությամբ և ապա խաչի վրա տառապանքով։ Այն ավարտվեց Հարության կիրակիով։ Հնազանդությունը Հիսուսի համար ներառեց իր մեջ և՛ տառապանքը, և՛ հարությունը։ Դրա գագաթնակետը եղավ Հիսուսի փառքը։ Եթե ձեզ համար Աստծո կամքը խաչ է պարունակում, ապա պսա՛կ նույնպես կպարունակի։
IV. Ձեռք բերելով ավանակը. ընտրված խոնարհություն։ Մարկոս 11:2-7։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 11:2-7:
ՀԱՐՑ — Սա ապացո՞ւյց է, որ Հիսուսը գիտի ապագան։
ՊԱՏ. — Սա կարող է հրաշք լինել կամ նախապես պլանավորված ծրագիր այն մարդկանց հետ, ում Նա ավելի վաղ հանդիպել էր։ Պարզ չէ։ Սակայն ողջ Մարկոսի Ավետարանի մեջ Հիսուսը հստակ գիտեր Իր ապագան (Մարկոս 8-10-ը ունի Հիսուսի կողմից 5 կանխատեսում Ավագ շաբաթվա վերաբերյալ): Սա բնորոշ է Մարկոսի Ավետարանին այն առումով, որ Հիսուսը գիտեր նմանատիպ որոշ մանրուքներ։
V. Մուտքը Երուսաղեմ. Մարկոս 11:8-10։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 11:8-10։
ՀԱՐՑ — Մարդկանց բազմությունն ի՞նչ արեց 11:8-ում։
ՊԱՏ. — Նրանք իրենց վերարկուները կամ ծառերի ճյուղերն էին փռում ճանապարհի վրա՝ Հիսուսին հարգանք ցուցաբերելու համար։
ՀԱՐՑ — Նրանք կարծում էին, որ Նա թագավո՞ր է։
ՊԱՏ. — Հնարավոր է, նրանք կարծում էին, որ Հիսուսը Մեսիա է, և տարածված տեսակետերից մեկն էլ այն էր, որ Մեսիան պետք է գա որպես թագավոր։
ՀԱՐՑ — Հիսուսին նման պատվի արժանացնելու մեջ ի՞նչն էր հեգնական։
ՊԱՏ. — Բազմությունը Նրա դեմ շուռ եկավ մինչ ուրբաթ օրը։
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ Հիսուսը որպես թագավոր ավանակ նստեց։
ՊԱՏ. — Լսե՛ք և գրառե՛ք նրանց պատասխանները և ապա…
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Ծն․ 49:10-11։
ՀԱՐՑ — Այս տողերում ի՞նչն է ձեզ ապշեցնում։
ՊԱՏ․ — Այս տողերը հնագույն մարգարեություն են, որ շոշափում են երեք թեմա. թագավորական իշխանությունը, ավանակի խոնարհություն և արյունը: Ի՜նչ տարօրինակ համադրություն է:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Զք․ 9:9։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչն է այստեղ շեշտադրվում։
ՊԱՏ. — Թագավորություն, ուրախություն, փրկություն և խոնարհություն։
Ծանուցում: Հիսուսի համար ուրախություն չկար առանց խոնարհության (որն է հնազանդություն Աստծո կամքին): Թագավորական փառքը Նրա համար կապված էր խոնարհության հետ: Եթե մենք ցանկանում ենք թագավորական լինել, ապա մեր առաջիկա մեծարմանը պետք է նախորդի խոնարհությունը՝ ներառյալ նվաստացուցիչ հանգամանքները: Մեծագույն մարդը, որ երբևիցե ապրել է երկրի վրա, ստորացման արժանացավ։
ՀԱՐՑ — Երբ մարդիկ երգեցին Օվսաննա, ի՞նչ էր այս բառը նշանակում։
ՊԱՏ. — Բառացի թարգմանությամբ այն նշանակում է «փրկի՛ր մեզ»: >>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա |Բ Թգ. 14:4: Այս հատվածում կինն օգտագործում է այս արտահայտությունը թագավորից օգնություն խնդրելու համար: Ավելի ուշ այս արտահայտության իմաստն ընդլայնվեց և դարձավ՝ «խնդրանք Աստծուն՝ մեկնարկելու փրկության դարաշրջանը» (Լեյն, էջ 398):
Ծանուցում: «Օրհնյալ լինես դու, որ գալիս ես…» (Մարկոս 11:9) մեսիական տիտղոս է:
ՀԱՐՑ — Հիսուսն եկել էր, որ մարդկանց, իրենց պատկերացրածի պես, որպես Մեսիա փրկե՞ր:
ՊԱՏ. — Ոչ: Հիսուսը մարդկանց չակնկալած ձևով եկավ:
ՀԱՐՑ — Արդյոք Աստված հաճա՞խ է մեր կյանք այցելում մեր կողմից չսպասված և չակնկալված ձևերով:
ՊԱՏ. — Իրենց պատասխաններից հետո ձեր սեփական կյանքից օրինակ բերեք, երբ դուք ցանկացել եք՝ Աստված մի բան անի, բայց Ինքն ուրիշ բան է արել, և դուք ավելի ուշ եք հասկացել, որ ավելի ճիշտ և լավ ճանապարհ է ձեր կյանքի համար:
ՀԱՐՑ — Արդյոք Հիսուսը ժամանակին կփրկի՞ մեզ:
VI. Հանդարտ քննություն. Մարկոս 11:11:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 11:11:
ՀԱՐՑ — Ինչո՞ւ է սա այստեղ:
ՊԱՏ. — Նախ, դա հանդարտ դիտարկում էր: Նա հանդարտ նայեց այն տարածքը, որտեղ պատրաստվում էր քարոզել գալիք օրերին: Նա զննեց իր առաջիկա աշխատանքի վայրը: Երկրորդ, ինչպես Բարքլին է գրում, Նա ամեն ինչ ծանր կշռադատում էր: «Հիսուսն անխոհեմաբար Իրեն վտանգի չէր ենթարկում: Նա Իր յուրաքանչյուր քայլն անում էր խիստ կշռադատված» (Բարքլի , էջ 279): Նա գիտեր, թե ինչ է անելու և ինչու: Նա գիտակցաբար մեկնարկեց Իր կյանքի վերջին շաբաթը:
ՀԱՐՑ — Սա ի՞նչ կարող է նշանակել մեզ համար այսօր: Ինչպե՞ս կարող ենք մենք սա գործնականորեն կիրառել մեր կյանքի իրավիճակներում:
Ծանուցում: Նա ետ գնաց Բեթանիա։ Սա ցույց է տալիս, թե Հիսուսը որտեղից ուժ ստացավ, մինչ կսկսեր իր ճակատամարտը: Նա փնտրեց Աստծո խաղաղությունը (Բարքլի, էջ 279): Մենք նույնպես պետք է Բեթանիա վերադառնանք մարտերի միջև դադարների ընթացքում՝ ուժ վերագտնելու: Մենք նույնպես Շաբաթի կարիք ունենք, մենք դադարի կարիք ունենք և նաև հանգստի:
VII. Մոդելը. արդարության ճանապարհը, մերժումը, զարմանքը և վերջապես ուրախությունը։
Ծանուցում: Թող բոլորը բացեն Սաղմոս 118։ Մենք կկարդանք այս սաղմոսի մի մասը, որովհետև այն կարող է մեզ օգնել տեսնելու, որ Հիսուսի փորձառությունը Սաղմոսներում և Աստվածաշնչի այլ հատվածներում նշված փորձառությունների մոդելով է։ Այն շատ պատմություններում է առկա, օրինակ՝ Դավթի, Հովսեփի և Դանիելի։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Սղ. 118:19-21։
Ծանուցում: Աստծո ճանապարհն արդարության ճանապարհն է, և միայն արդարները կարող են անցնել նրանով: Եթե մենք մեղք ենք գործել և չենք անդրադարձել դրան, այսինքն՝ չենք զղջացել կամ հասկացել մեր սխալը, ապա Աստծո ճանապարհի դռները մեզ համար բաց չեն։ Աստված փրկեց Դավթին, Դանիելին և Հովսեփին, բայց նրանք արդար կյանքով էին ապրում:
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Սղ. 118:22-23։
ՀԱՐՑ — Ի՞նչն էր զարմանալի սաղմոսերգուի համար։
ՊԱՏ. — Մերժում էր տեղի ունենալու։ Նրանք մերժեցին Փառքի Թագավորին։ Հիսուսը սա անգամ ծաղկազարդի՝ Իր տրիումֆի օրը գիտեր։ Նրա և նաև մեր մերժումը, եթե պայմանավորված է արդար լինելով, «Նրա ձեռքի գործն» է, և այն «սքանչելի է մեր աչքին»։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Սղ. 118:24-26։
Ծանուցում: Ձեզանից ոմանք կարող են ճանաչել 118:24-ում գրված բառերը՝ որպես հայտնի երգերի բառեր: Այն հոյակապ երգ է, բայց երբ ես տեսա այս հատվածի համատեքստը, ես հասկացա, որ մենք «ուրախանում ենք Տիրոջ հաղթանակով», երբ վերջինիս մերժման օրն է։ Մերժման օրերը նույնպես Աստծո ձեռքում են։ Վերջապես, «Օրհնյալ է նա, որ գալիս է Տիրոջ անունով» արտահայտությունը մեսիական արտահայտություն էր։ Օրհնվածը պետք է գար խոնարհությամբ, պետք է մերժվեր, բայց հետո մեռելներից հարություն առներ։ Եթե առջևում տառապանք է ձեզ սպասում, որովհետև դուք արդար եք, ապա օրհնությունն էլ դրան պետք է հետևի։ Հիսուսը հարություն առավ մեռելներից, Դավիթը թագավոր դարձավ՝ հակառակ Սավուղի հալածանքին, Դանիելը առյուծների փոսից կենդանի դուրս եկավ, իսկ Հովսեփը բանտարկյալից դարձավ Եգիպտոսի կառավարիչ:

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 11:1-11
Հիսուսի մուտքը Երուսաղեմ
(Մտթ. 21.1-11, Ղուկ. 19.28-40, Հովհ. 12.12-19)
1 Երբ մոտեցան Երուսաղեմին, Բեթփագեին ու Բեթանիային՝ Ձիթենյաց լեռան մոտ, Հիսուսն իր աշակերտներից երկուսին ուղարկեց 2 և նրանց ասաց. «Գնացե՛ք դիմացի գյուղը և հենց այնտեղ մտնեք, մի կապված ավանակ կգտնեք, որի վրա դեռ ոչ ոք չի նստել. արձակե՛ք այն և բերե՛ք։ 3 Ու եթե որևէ մեկը ձեզ ասի՝ “Ինչո՞ւ եք դա անում”, ասե՛ք, որ այն պետք է Տիրոջը, և նա այն իսկույն այստեղ կուղարկի»։ 4 Նրանք գնացին ու ավանակը գտան փողոցից դուրս մի դռան մոտ կապված և արձակեցին այն։ 5 Այնտեղ կանգնածներից ոմանք նրանց ասացին. «Այդ ի՞նչ եք անում, ինչո՞ւ եք այդ ավանակն արձակում»։ 6 Իսկ նրանք պատասխանեցին, ինչպես Հիսուսն էր կարգադրել, և թույլ տվեցին նրանց։ 7 Ավանակը Հիսուսի մոտ բերեցին, իրենց հագուստները վրան գցեցին, և նա նստեց ավանակի վրա։ 8 Շատերն իրենց հագուստները փռում էին ճանապարհին, ուրիշները ծառերից ճյուղեր էին կտրում ու ճանապարհին փռում։ 9 Եվ Հիսուսի առջևից ու հետևից գնացողները աղաղակում էին ու ասում.
«Օվսաննա՜,
օրհնյա՜լ է Տիրոջ անունով եկողը (Սաղ. 118.26).
10 օրհնյա՜լ է մեր հոր՝ Դավթի թագավորությունը, որ գալիս է։
Օվսաննա՜ Բարձրյալին (հմմտ. եբր. Սաղ. 118.25)»։
11 Հիսուսը մտավ Երուսաղեմ և տաճար գնաց։ Շուրջն ամեն ինչ աչքի անցկացնելուց հետո, քանի որ արդեն երեկո էր, տասներկու աշակերտների հետ գնաց Բեթանիա։

Ծննդոց 49:10-11
10 Չի պակասելու իշխանությունը Հուդայից,
ոչ էլ օրենսդիրը՝ նրա երանքից,
մինչև որ գա Սելովը.
և նրա՛ն են հնազանդվում ժողովուրդները։
11 Նա իր ավանակին որթից կկապի
և ազնիվ որթից՝ իր էգ էշի քուռակին.
իր պատմուճանը կլվա գինով
և իր հանդերձը՝ խաղողի արյամբ։

Զք․ 9:9
9 Մեծապես ուրախացի՛ր, ո՜վ Սիոնի դուստր, ցնծությամբ աղաղակի՛ր, ո՜վ Երուսաղեմի դուստր, ահա քեզ մոտ է գալիս քո թագավորը. նա արդար ու փրկագործ է, հեզ և էշի վրա հեծած, էշի ձագի՝ ավանակի վրա։
Սղ․ 118:19-26
19 Ինձ համար բացե՛ք արդարության դռները, որ մտնեմ նրանց մեջ և գոհանամ Տիրոջից։
20 Այս դուռը Տիրոջն է. արդարները սրանով պիտի մտնեն։
21 Գոհանում եմ քեզնից, որ ինձ լսեցիր և փրկություն եղար ինձ համար։
22 Այն քարը, որ շինարարներն անարգեցին, նա դարձավ անկյունաքար։
23 Տիրոջից եղավ այս բանը, զարմանալի է թվում մեր աչքին։
24 Սա այն օրն է, որ Տերն արարեց. թող ցնծանք և ուրախ լինենք նրանում։
25 Օ՜, Տե՛ր, փրկի՛ր, օ՜, Տե՛ր, հաջողությո՛ւն տուր։
26 Օրհնյա՜լ է նա, որ գալիս է Տիրոջ անվամբ. օրհնում ենք ձեզ Տիրոջ տնից։