ՄԱՐԿՈՍ 14:32-42 ԴԱՍ # 41
ՓՈԹՈՐԻԿԻՑ ԱՌԱՋ ՊԱՅՔԱՐ ԿԱՄ ՍԹՐԵՍԻՆ ԴԻՄԱԿԱՅԵԼԻՍ

I. Ողջույնի խոսք։
II. Ներածություն։ Հնում եկեղեցին կարդում էր Գրությունները և հռչակում, որ Հիսուսը կատարյալ մարդ է, ինչպես նաև կատարյալ Աստված: Թե ինչպես կարող է Հիսուսը կատարյալ Աստված (անսահման) և կատարյալ մարդ (սահմանափակ) լինել, անհնար է հասկանալ, բայց սա այն առեղծվածն է, որը մենք ազդարարում ենք: Այնուամենայնիվ, այն փաստը, որ մեր Տերը կատարյալ Աստված է և կատարյալ մարդ, գործնական տեսանկյունից հսկայական օրհնություն է մեզ համար ՝ որպես հավատացյալների: Մենք գուցե չընկալենք և չհասկանանք Հիսուսի էության աստվածաբանական և փիլիսոփայական իմաստի խորությունը, բայց անգամ մտածելն այն մասին, թե այս առեղծվածը ինչպես կարող է մեզ օրհնել, մեզ համար բավականին օգտակար է: Քանի որ Հիսուսը կատարելապես Աստված է, մենք Նրա մեջ տեսնում ենք Աստծո բնույթը այնքան հստակ, որքան հնարավոր է մեզ պես մարդ էակներին ներկայացնելու, ցույց տալու կամ բացահայտելու: Եթե մենք փորձում ենք պատկերացնել, թե ինչպիսին է իրականում Աստված, և ինչ է նա իրականում մտածում, ապա պետք է նայենք Հիսուսին: Քանի որ Հիսուսը կատարելապես մարդ էր, ապա մենք Նրա մեջ կարող ենք տեսնել մարդ լինելու ճշմարիտ օրինակը: Եթե մենք մտածում ենք ինչպես գործել որոշ իրավիճակներում, ապա մենք կարող ենք նայել Հիսուսին: Այսօր մենք կրկին կտեսնենք, թե ինչպես է Հիսուսը սթրեսը հաղթահարում, մի բան, որի հետ մենք հաճախ ենք առնչվում:.
Ծանուցում։ Մարկոս 14-ի ուրվագիծը։
Գլուխը պարունակում է երեք բանալի օրինակները, երբ Հիսուսը մենակ էր Իր աշակերտների հետ. կնոջ կողմից Իր օծումը (14: 3-9) և քննարկումները, որ հաջորդեցին, Նրա հաղորդությունը աշակերտների հետ (14: 22-26), և Գեթսեմանի պարտեզը (14: 32-42): (Դուք կարող եք բաց թողնել այս ուրվագիծը, քանի դեռ այն ներկայացնում եք դասի մեջ: Անելու դեպքում օգտակար կլինի նախապես պատրաստվել՝ օգտագործելով գրատախտակ և մասնակիցներին տրամադրվող թերթիկներ)։

ԴԱՎԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ, ԿԱՆԽԱՏԵՍՈՒՄՆԵՐ, ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
I. Դավադրություններ Իրեն սպանելու 1-11
Ա. Դպիրները ծրագրում են Նրան սպանել (1-2)
Բ. Բարության անտրակտ կնոջ կողմից (3-9)
Գ. Հուդայի ծրագիրը Հիսուսին դավաճանելու (10-11)
II. Դավադրությունների կանխատեսումներ (12-31)
Ա. Հաղորդության կազմակերպումը (12-16)
Բ. Հուդայի դավաճանության կանխատեսումը (17-21)
Գ. Հաղորդությունը (22-26)
Դ. Աշակերտի (Պետրոսի) դավաճանության կանխատեսումը (27-31)
III. Դավաճանությունը և դատավարությունը սկսվում է 32-66
Ա. Այգու տեսարանը (32-42)
Բ.Հուդայի դավաճանությունը/Հիսուսի ձերբակալությունը (43-52)
Գ. Սանհեդրինի դատավարությունը (53-65)
Դ. Պետրոսի դավաճանությունը (66-72)
ՀԱՐՑ — Կրոնական առաջնորդների և Հուդայի դավադրությունները հաջողվեցի՞ն։
ՊԱՏ․ — Այո։
ՀԱՐՑ — Իր հանդեպ դավադրությունը արդյոք Հիսուսին անակնկալի՞ բերեց։
ՊԱՏ․ — Ո՛չ։ 14։3-9 — ում Նա ակնկալում էր նրանց դավաճանությունը, երբ կնոջ բարի գործը Նա հռչակեց որպես Իր մահվան օծում։ Նա նաև Հուդայի և Պետրոսի դավաճանությունը կանխատեսեց։
Հիսուսն անակնկալի չեկավ: Նրանք կարծես թե հաջողության էին հասնում Հիսուսի դեմ գործերում, և ողջ ընթացքում Նա գիտեր, որ Աստված հաջողության է հասնում Իր միջոցով: Նրանք ցանկանում էին իրենց չար ծրագրերն իրացնել, մինչդեռ Հիսուսը ցանկանում էր փրկել աշխարհը: Կան ժամանակներ, երբ թվում է, թե Աստված չի հաղթում:
ՀԱՐՑ — Հաշվի առնելով Հիսուսի տեղեկացվածության աստիճանը և նաև այն, որ Նա գիտեր, որ Իրեն սպանելու, ստորացնելու և դավաճանելու են, ըստ ձեզ, որքա՞ն Հիսուսը պետք է ընկճված լիներ։
ՊԱՏ․ — Բնական է խորը անհանգստացած լինել այն ամենով, ինչ կատարվում է։ Երբ մարդիկ մեզ վիրավորում են, դավադրություն են լարում մեր դեմ և դավաճանում են, ապա այս ամենը խորապես մեր էմոցիաների վրա կազդի։ Քրիստոսը հասկացավ, թե ինչպես է այն անդրադառնալու Իր հետևորդների վրա, ովքեր տառապելու էին նույն ձևով:
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք Հիսուսը նյարդային խանգարում ունեցա՞վ։ Եթե ունենար, ապա միթե՞ անհասկանալի կլիներ։
ՊԱՏ․ — Այո, հասկանալի է, որ որպես մարդ՝ Նա կարող էր նյարդային խանգարում ունենալ, բայց իրականում Նա չունեցավ։ Նա գիտեր, որ Իրեն դավաճանելու են և սպանելու, բայց Նա շարունակեց մնալ անսասան։
ՀԱՐՑ — Նա ի՞նչ արեց։
ՊԱՏ․ — Հիսուսը հետաքրքիր և կրեատիվ ձևով գնահատեց կնոջ իմպուլսիվ արարքը՝ օծումը: Նա գնահատեց նրա արարքը բոլորովին այլ տեսանկյունից: Ուժեղ մարդիկ կարող են դիմակայել իրենց ցավին և միաժամանակ նաև նկատել ուրիշների կարիքները (Նա պաշտպանեց կնոջը աշակերտների կողմից խոսքի բռնություն գործադրելուց, որոնք խիստ բացասական արձագանքեցին կնոջ գործողություններին): Նա նկատեց և գնահատեց ուրիշների բարությունը: Մենք պետք է մեր սեփական ցավից ավելին տեսնենք և բարձրաձայնենք նաև այլ մարդկանց կողմից կատարված բարի գործերի մասին այնպես, ինչպես Հիսուսն արեց Իր շուրջը տիրող խառնաշփոթ իրավիճակում:
Ծանուցում։ Եթե այս շաբաթը սթրեսային է ձեզ համար, փորձեք մեկ այլ մարդու բարի գործերի մասին խոսել այնքան հաճախ, որքան հնարավոր է։
ՀԱՐՑ — Հաղորդության ծառայության ժամանակ Հիսուսն ինչպե՞ս տեսավ Իր մահը։
ՊԱՏ․ — Նա այն դիտարկեց որպես մահ ուրիշների համար։ >> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 14:24։

III. Աղոթքի միջոցով դիմակայելով սթրեսը և լինելով աշակերտների հետ․Մարկոս 14:32-34.
Ա. Աշակերտների հետ․
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 14:32-34։
Ծանուցում։ Նա ցույց չտվեց Իր զգացմունքները, քանի դեռ մենակ չէր մնացել Իր ամենամտերիմ աշակերտների հետ։ Կարևոր է մի քանիսին թույլ տալ մեր կողքին լինել մեր դժվարագույն պահերին։
Ծանուցում։ Նրա ցավը ահռելի էր: Ուշադրությո՜ւն դարձրեք, որ նա ընդհանուր առմամբ չկոտրվեց, Նա միայն ցույց տվեց Իր զգացմունքները, երբ Ինքը այդպես ցանկացավ։ Նա տիրապետում էր Իրեն, բայցևայնպես իր ցանկությամբ թույլ էր տալիս զգացմունքներին որոշ ազատություն՝առանց որևէ արհեստականությունների։
ՀԱՐՑ — Հիսուսն Իր ընկերներից օգնություն խնդրե՞ց։
ՊԱՏ․ — Այո, Հիսուսն օգնություն խնդրեց: Նա պատրաստ էր և բավականաչափ բաց, որպեսզի օգնություն խնդրեր Իր ամենամոտ ընկերներից: Հոգեբաններն այսօր ասում են, որ սա առողջ վարքագիծ է, բայց Հիսուսը մարմնավորեց այս ճշմարտությունը մեզ համար ժամանակակից հոգեբանությունից էլ դեռ շատ ժամանակ առաջ:
ՀԱՐՑ — Նրանք ո՞ւմ համար պետք է աղոթեին, իրե՞նց, թե Հիսւոսի։
ՊԱՏ․ — Մարկոսն այս մասին մեզ ոչինչ չի ասում։ Հստակ չէ։ Միգուցե կարևորը այստեղ այն է, որ մարդիկ աղոթում են։
Բ. Աստծո հետ․
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 14:35-36։
Ծանուցում։ Հիսուսի կեցվածքը գետնին ընկնելն էր: Սովորաբար նրանք կանգնած էին աղոթում այդ օրերին:
ՀԱՐՑ — Մարկոս 14:35-ում ի՞նչն էր շեշտադրվում։
ՊԱՏ․ — Հիսուսի ցանկությունն էր չտառապելը։ Հիսուսը չցանկացավ տառապել. ոչ էլ մենք պետք է ցանկանանք: Գիտնականները կարծում են, որ «գավաթը» նույնն էր, ինչ «ժամը»: Հիսուսը չցանկացավ անցնել այդ տառապանքի միջով (բաժակը) կամ այդ իրադարձության միջով (ժամ): Այս երկու բառերը նույն իմաստն են արտահայտում։ Հիսուսը գիտեր, թե ինչ է սարսափ զգալը այնպես, ինչպես մենք ենք զգում։
>> Կարդացե՜ք Մարկոս 14:41 և 10:38։
ՀԱՐՑ — Որո՞նք էին այս աղոթքի երեք մասերը։
ՊԱՏ․ — Երեք մասերն էին՝ տիտղոս, խնդրանք և հնազանդության ակտը։
ՏԻՏՂՈՍԸ. «Աբբա» դիմելաձևով Հիսուսը կանչեց կամ դիմեց Աստծուն, այնպես որ մենք կարող ենք տեսնել Նրա վերաբերմունքը Աստծո հանդեպ: Հիսուսն Աստծուն դիմեց որպես «Հայր» կամ «Հայրիկ», չնայած որ այդ Իր Հոր կամքն էր, որ Ինքը տառապեր: Հիսուսը գիտեր, որ վիշտը և ցավը (չնայած որ վերջիններս կարող էին տրվել Հոր ձեռքերով) Աստծո կողմից չսիրված լինելու նշան չէր: «Հոր ձեռքը երբեք անտեղի ցավ չի պատճառի Իր երեխային»: (Բարքլի, էջ 362)։ Իր Հոր հանդեպ հավատքն ու վստահությունը Հիսուսն ապացուցեց հենց այն դիմելաձևով, որը Նա օգտագործեց:
ԽՆԴՐԱՆՔԸ․
ՀԱՐՑ — Բաժակը նկատի ունենալով՝ Հիսուսն ի՞նչ խնդրեց Աստծուց։
ՊԱՏ․ — Հիսուսն առողջ մտածելակերպով անհատ էր։ Նա չէր ցանկանում մահանալ կամ նման բաժակն ըմպել։ Ոչ մի առողջ մարդ նման բան չի ցանկանա։
Ծանուցում։ Հիսուսը ճշմարիտ և անկեղծ ասաց այն, ինչ Իր հոգին էր ցանկանում։ Մենք նույնպես կաորղ ենք ասել Աստծուն մեր սրտի ցանկությունները․Հիսուսն այդպես վարվեց։ Մենք, հնարավոր է, չստանանք այն, ինչ ցանկանում ենք, բայց մենք միանշանակ կարող ենք մեր ցանկություններում անկեղծ լինել Աստծո հետ։
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Եսայի 51:17. Դա Աստծո դատաստանն է։ Հիսուսը պետք է կրեր մեղքի հանդեպ Աստծո բարկությունը: Նա, ով մեղք չգիտեր, պետք է կրեր մեղքի անեծքը:

ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹՅԱՆ ԱԿՏԸ:
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք Հիսուսը պատրաստակամ էր ընդունելու Աստծո կամքը, անգամ եթե Նրան այդ կամքը դուր չէր գալիս։
ՊԱՏ․ — Այո, Նա պատրաստ էր։ Սա կարևոր է: Երբ մենք թույլ ենք տալիս Աստծուն Իր ճամփեքով մեզ առաջնորդի, ապա մենք այլևս աստված չենք, այլ Աստված է Աստվածը լինում: Եթե մենք հրաժարվում ենք թույլ տալ Աստծուն Իր ճամփեքով մեզ առաջնորդել, ապա մենք դրանով հաստատում ենք, որ իրականում Աստծուն չենք վստահում, այլ ցանկանում ենք մենք վերահսկել իրադրությունը, քանի որ մենք չենք հավատում, որ Աստված ընդունակ է մեր կյանքի իրական գործերը կառավարելու:
ՀԱՐՑ — Հիսուսը ստիպվա՞ծ էր հնազանդվել Աստծուն, թե՞ Նա ընտրեց հնազանդ լինելը։ Ինչո՞ւ է սա այդքան կարևոր։
ՊԱՏ․ — Մենք պետք է ընտրություն կատարենք: Հիսուսի նման մենք պետք է ընտրենք հնազանդվել Աստծուն, չնայած որ մենք կարող ենք վախենալ և նույնիսկ սարսափել Տիրոջը հնազանդվելու հետևանքներից: Դա պետք է լինի մեր ընտրությունը: Զգացմունքներով չէ, որ պետք է առաջնորդվենք, այլ Աստծո կամքի հստակ իմացությամբ պետք է ընտրություն կատարենք՝ անկախ նրանից՝ մեզ դուր է գալիս այդ ընտրությունը, թե՝ ոչ։
Գ. Աշակերտների հետ․
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 14:37-38։
ՀԱՐՑ — Արդյո՞ք երբեմն մենք կարիք ունենք մարմնի դեմ պայքարելու՝ Աստծուն հնազանդվելու համար։
ՊԱՏ․ — Այո, երբեմն մարմնի ցանկությունների դեմ պետք է պայքարենք, եթե ցանկանում ենք հավատարիմ մնալ Աստծուն և այլոց (տես 14:37)։
ՀԱՐՑ — Նա հակադրվե՞ց աշակերտներին։
ՊԱՏ․ — Այո, և մենք նույնպես պետք է անկեղծ լինենք այլոց հետ, երբ նրանք մեր հանդեպ սխալ են վարվում, և ամենևին էլ սխալ չէ խոսքով հակադրվելը։
ՀԱՐՑ — Հիսուսն ո՞ւմ համար էր մտահոգված Մարկոս 14:38-ում։
ՊԱՏ․ — Նա հոգ էր տանում Իր աշակերտների համար։ Մենք կարող ենք մեր հիասթափությունները մարդկանցից հայտնել իրենց, բայց երբեք հոգ տանելուց պետք է չդադարենք։ Այն մարդկանց, ովքեր չեն արդարացրել ձեր հույսերը կամ չեն կատարել խոստումները, ասեք այն մասին, թե ինչ եք մտածում իրենց արարքի մասին, բայց երբեք մի՜ դադարեք սիրել նրանց: Չնայած ցավին ու հիասթափությանը՝ Հիսուսը շարունակաբար հոգ էր տանում այլոց մասին։
Ծանուցում։ Նա ներեց Իրեն հիասթափություն պատճառած աշակերտներին, անգամ նախքան նրանք ներում կխնդրեին Հիսուսից։ Սա շատ կարևո՛ր է: «Հոգին հոժար է, բայց մարմինը տկար» արտահայտությունով Նա հաստատեց այն, որ աշակերտները պարզապես իրենց քնելու կարիքին էին տեղի տվել: Հիսուսը փորձեց իրավիճակը գնահատել նաև նրանց տեսանկյունից, այլ ոչ միայն Իր։ Դժվար է, բայց հնարավոր է, ուրիշների մասին սթրեսային իրավիճակներում այնքան մտահոգվել, որ նույնիսկ ներել։
Դ. Բազմիցս առ Աստված գնալով․
>>>> Ինչ-որ մեկը թող կարդա Մարկոս 14:39-42։
ՀԱՐՑ — Հիսուսը քանի՞ անգամ էր ստիպված աղոթել։
ՊԱՏ․ — Երեք անգամ։ Օգտակար է իմանալ, որ Նա մեկից ավելի անգամ պայքարեց, երբ խորը սթրեսի էր ենթարկված: Հիսուսը կատարյալ մարդ էր, և նա ստիպված էր դիմադրել երեք անգամ: Մենք չպետք է հուսահատվենք, երբ հաղթելու համար ծայրագույն լարված և դժվար իրավիճակներում անընդհատ պայքարում ենք։
Ծանուցում։ Հիսուսը դժվարությունից չփախավ։ Նա տեսավ դժվարությունները (41) և առերեսվեց նրանց հետ (42)։ Նման բաներին դիմագրավելու միակ ձևը սա է։
IV. Սթրեսի հանդեպ Նրա արձագանքի հանրագումարը․
Որպես լիակատար մարդ
Որպես մարդ՝ Նա մեզ համար մի քանի բանի օրինակ ծառայեց։
Նա հոգատար և ուշադիր էր ուրիշների հանդեպ։
Նա բացահայտորեն օգնություն խնդրեց Իր ընկերներից:
Նա քննադատեց նրանց ձախողումը, բայց հետո ներեց նրանց:
Նա աղոթեց Աստծուն՝
Վստահությամբ ( իր Հոր հանդեպ),
Անկեղծությամբ (խնդրելով դուրս գալ այդ իրավիճակից),
Հնազանդվելով (իմանալով, որ մեր կամքը պետք է տրանսֆորմացվի Աստծո ձեռքերում):
Նա մոդելավորեց իրական մարդու կերպարը մեզ համար:

Որպես կատարյալ Աստված՝
Հիսուսն Աստված է, և Նրա գործողություններն ու ով լինելը ծնկի են բերում մեզ Իր առաջ։ Հիսուսը պատրաստակամ էր նույնանալու մեր պայքարի, թույլ կողմերի և ցավերի հետ: Աստված այնքան խոնարհ էր, այնքան անշահախնդիր և այնքան պատրաստակամ ապրելու մեր ցավը, որ Նա եկավ երկիր և խոնարհեցրեց Իրեն այն սարսափները, որոնց մենք այդքան հաճախ ենք բախվում: Եթե սա է Աստծո մոտեցումը, ապա սա լավ նորություն է: Այս տեքստերը կարող են մեր աչքերը բացել Աստծուն տեսնելու այնպիսին, ինչպիսին Նա կա: Նա մտահոգվում է մեզանով, բաց է մեզ հանդիմանելու մեր մեղքերում, բայցևայնպես միշտ պատրաստ ներելու: Աստծուն կարող ենք դիմել որպես Հայր, բացահայտ և ազնվորեն խոսել Իր հետ և հնազանդվել: Նրա գործողությունները օգնում են մեզ իմանալ, թե ինչպես վարվել մեր սեփական վշտերի հետ, և մենք հասկանում ենք Աստծո իրական պատկերը:

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՀՂՈՒՄՆԵՐ

Մարկոս 14:32-42
Աղոթք Գեթսեմանիում
(Մտթ. 26.36-46, Ղուկ. 22.39-46)
32 Եկան մի տեղ, որ Գեթսեմանի էր կոչվում։ Հիսուսն իր աշակերտներին ասաց. «Նստե՛ք այստեղ, մինչև աղոթեմ»։ 33 Եվ նա իր հետ վերցրեց Պետրոսին, Հակոբոսին ու Հովհաննեսին. սկսեց տագնապել ու տխրել։ 34 Այդժամ նրանց ասաց. «Հոգիս մահու չափ տրտմած է. այստե՛ղ մնացեք ու արթո՛ւն կացեք»։ 35 Եվ փոքր-ինչ առաջ գնաց, երեսնիվայր գետնին ընկավ և աղոթում էր, որ եթե հնարավոր է, այդ ժամն իրենից հեռանա։ 36 Եվ ասում էր. «Աբբա՛, Հա՛յր, քեզ համար ամեն ինչ հնարավոր է. այս բաժակն ինձանից հեռացրո՛ւ, բայց թող չլինի, ինչպես որ ես եմ կամենում, այլ ինչպես որ դու»։ 37 Ապա Հիսուսը եկավ և նրանց քնած գտավ։ Պետրոսին ասաց. «Սիմո՛ն, ննջո՞ւմ ես, չկարողացա՞ր մի ժամ արթուն մնալ։ 38 Արթո՛ւն կացեք ու աղո՛թք արեք, որ փորձության մեջ չընկնեք։ Հոգին հոժար է, բայց մարմինը՝ տկար»։ 39 Եվ դարձյալ գնաց, աղոթեց՝ նույն խոսքերն ասելով։ 40 Վերադարձավ և նրանց կրկին քնած գտավ, որովհետև նրանց աչքերը ծանրացել էին, ու չգիտեին՝ նրան ի՛նչ պատասխանեին։ 41 Երրորդ անգամ եկավ ու նրանց ասաց. «Դուք դեռ քնա՞ծ եք և հանգստանո՞ւմ եք։ Բավական է։ Ժամը եկավ, և ահա Մարդու Որդին մեղավորների ձեռքն է մատնվում։ 42 Վե՛ր կացեք գնանք. ահա ինձ մատնողը մոտեցավ»։

Մարկոս 14: 3-9
Օծում Բեթանիայում
(Մտթ. 26.6-13, Հովհ. 12.1-8)
3 Մինչ Հիսուսը Բեթանիայում էր, բորոտ Սիմոնի տանը սեղան նստած, եկավ մի կին, որն ուներ նարդոսի ազնիվ, թանկագին յուղի մի շիշ. նա շիշը կոտրեց և Հիսուսի գլխին թափեց։ 4 Սակայն ոմանք սրտնեղեցին՝ ասելով. «Ինչի՞ համար էր յուղի այս վատնումը, 5 որովհետև այն կարելի էր երեք հարյուր դինարից ավելի թանկ վաճառել ու աղքատներին տալ»։ Եվ հանդիմանում էին այդ կնոջը։ 6 Հիսուսն ասաց. «Թողե՛ք նրան, ինչո՞ւ եք նեղացնում։ Նա ինձ համար մի բարի գործ արեց։ 7 Աղքատները միշտ ձեզ հետ են. երբ ուզեք, նրանց կարող եք բարիք անել, բայց ինձ միշտ ձեզ հետ չեք ունենա։ 8 Նա արեց, ինչ որ կարող էր. նախօրոք օծեց իմ մարմինը՝ թաղմանը նախապատրաստելու համար։ 9 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. ամբողջ աշխարհում, որտեղ որ այս Ավետարանը քարոզվի, ի հիշատակ նրա՝ այդ արարքի մասին էլ կպատմվի»։

Մարկոս 14: 22-26
Հաղորդության խորհրդի հաստատումը
(Մտթ. 26.26-30, Ղուկ. 22.17-20, Ա Կրնթ. 11.23-25)
22 Եվ երբ նրանք ուտում էին, Հիսուսը վերցրեց հացը, օրհնեց, կտրեց ու նրանց տվեց՝ ասելով. «Առեք կերե՛ք*, ա՛յս է իմ մարմինը»։ 23 Ապա վերցրեց բաժակը, գոհություն հայտնելով՝ նրանց տվեց, և բոլորն էլ խմեցին դրանից։ 24 Եվ նրանց ասաց. «Այս է նոր* ուխտի իմ արյունը, որ թափվում է շատերի համար։ 25 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ այլևս որթատունկի բերքից չեմ խմելու մինչև այն օրը, երբ նորը կխմեմ Աստծու արքայության մեջ»։
26 Եվ սաղմոսելուց հետո ելան Ձիթենյաց լեռը։

Մարկոս 14։ 1-11
Դավադրություն Հիսուսի դեմ
(Մտթ. 26.1-5, Ղուկ. 22.1-2, Հովհ. 11.47-53)
1 Երկու օր հետո Զատկի և Բաղարջակերաց տոնն էր։ Քահանայապետներն ու դպիրները միջոց էին փնտրում, թե ինչպե՛ս Հիսուսին նենգությամբ բռնեն և սպանեն։ 2 Բայց ասում էին. «Ո՛չ տոնի ժամանակ, որպեսզի ժողովրդի մեջ խռովություն չլինի»։
Օծում Բեթանիայում
(Մտթ. 26.6-13, Հովհ. 12.1-8)
3 Մինչ Հիսուսը Բեթանիայում էր, բորոտ Սիմոնի տանը սեղան նստած, եկավ մի կին, որն ուներ նարդոսի ազնիվ, թանկագին յուղի մի շիշ. նա շիշը կոտրեց և Հիսուսի գլխին թափեց։ 4 Սակայն ոմանք սրտնեղեցին՝ ասելով. «Ինչի՞ համար էր յուղի այս վատնումը, 5 որովհետև այն կարելի էր երեք հարյուր դինարից ավելի թանկ վաճառել ու աղքատներին տալ»։ Եվ հանդիմանում էին այդ կնոջը։ 6 Հիսուսն ասաց. «Թողե՛ք նրան, ինչո՞ւ եք նեղացնում։ Նա ինձ համար մի բարի գործ արեց։ 7 Աղքատները միշտ ձեզ հետ են. երբ ուզեք, նրանց կարող եք բարիք անել, բայց ինձ միշտ ձեզ հետ չեք ունենա։ 8 Նա արեց, ինչ որ կարող էր. նախօրոք օծեց իմ մարմինը՝ թաղմանը նախապատրաստելու համար։ 9 Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. ամբողջ աշխարհում, որտեղ որ այս Ավետարանը քարոզվի, ի հիշատակ նրա՝ այդ արարքի մասին էլ կպատմվի»։
Հուդայի համաձայնությունը՝ մատնելու Հիսուսին
(Մտթ. 26.14-16, Ղուկ. 22.3-6)
10 Ապա Հուդա Իսկարիովտացին՝ տասներկուսից մեկը, քահանայապետների մոտ գնաց, որպեսզի Հիսուսին մատնի նրանց։ 11 Երբ նրանք լսեցին, ուրախացան ու խոստացան նրան արծաթադրամ տալ։ Եվ Հուդան հարմար առիթ էր փնտրում, թե ինչպե՛ս մատներ նրան։

Մարկոս 14։ 32-72
Աղոթք Գեթսեմանիում
(Մտթ. 26.36-46, Ղուկ. 22.39-46)
32 Եկան մի տեղ, որ Գեթսեմանի էր կոչվում։ Հիսուսն իր աշակերտներին ասաց. «Նստե՛ք այստեղ, մինչև աղոթեմ»։ 33 Եվ նա իր հետ վերցրեց Պետրոսին, Հակոբոսին ու Հովհաննեսին. սկսեց տագնապել ու տխրել։ 34 Այդժամ նրանց ասաց. «Հոգիս մահու չափ տրտմած է. այստե՛ղ մնացեք ու արթո՛ւն կացեք»։ 35 Եվ փոքր-ինչ առաջ գնաց, երեսնիվայր գետնին ընկավ և աղոթում էր, որ եթե հնարավոր է, այդ ժամն իրենից հեռանա։ 36 Եվ ասում էր. «Աբբա՛, Հա՛յր, քեզ համար ամեն ինչ հնարավոր է. այս բաժակն ինձանից հեռացրո՛ւ, բայց թող չլինի, ինչպես որ ես եմ կամենում, այլ ինչպես որ դու»։ 37 Ապա Հիսուսը եկավ և նրանց քնած գտավ։ Պետրոսին ասաց. «Սիմո՛ն, ննջո՞ւմ ես, չկարողացա՞ր մի ժամ արթուն մնալ։ 38 Արթո՛ւն կացեք ու աղո՛թք արեք, որ փորձության մեջ չընկնեք։ Հոգին հոժար է, բայց մարմինը՝ տկար»։ 39 Եվ դարձյալ գնաց, աղոթեց՝ նույն խոսքերն ասելով։ 40 Վերադարձավ և նրանց կրկին քնած գտավ, որովհետև նրանց աչքերը ծանրացել էին, ու չգիտեին՝ նրան ի՛նչ պատասխանեին։ 41 Երրորդ անգամ եկավ ու նրանց ասաց. «Դուք դեռ քնա՞ծ եք և հանգստանո՞ւմ եք։ Բավական է։ Ժամը եկավ, և ահա Մարդու Որդին մեղավորների ձեռքն է մատնվում։ 42 Վե՛ր կացեք գնանք. ահա ինձ մատնողը մոտեցավ»։
Հիսուսի մատնությունը և ձերբակալությունը
(Մտթ. 26.47-56, Ղուկ. 22.47-53, Հովհ. 18.1-12)
43 Եվ շուտով, երբ նա դեռ խոսում էր, եկավ Հուդան՝ տասներկուսից մեկը, և նրա հետ կար սրերով ու մահակներով զինված մի ամբոխ՝ ուղարկված քահանայապետների, դպիրների ու ծերերի կողմից։ 44 Նրան մատնողը նրանց նշան էր տվել և ասել. «Ում համբուրեմ, նա է. նրան բռնե՛ք ու զգուշությամբ տարե՛ք»։ 45 Հուդան իսկույն եկավ, մոտեցավ նրան ու ասաց. «Ռա՛բբի, Ռա՛բբի», և նրան համբուրեց։ 46 Նրանք բռնեցին Հիսուսին և ձերբակալեցին նրան։ 47 Ապա նրա մոտ գտնվողներից մեկը սուրը քաշեց, զարկեց քահանայապետի ծառային և նրա ականջը կտրեց։ 48 Հիսուսն ասաց նրանց. «Սրերով ու մահակներով իմ դեմ ելաք որպես ավազակի՞, որ ձերբակալեք ինձ։ 49 Ամեն օր ձեզ մոտ էի, ուսուցանում էի տաճարում, և ինձ չձերբակալեցիք. բայց այսպես եղավ, որպեսզի կատարվեն գրվածքները»։ 50 Եվ ամենքը նրան թողեցին ու փախան։ 51 Մի երիտասարդ էր նրա հետևից գնում՝ մերկ մարմնին սավան փաթաթած։ Նրան բռնեցին։ 52 Իսկ նա սավանը թողեց ու մերկ փախավ նրանցից։
Հիսուսն ատյանի առջև
(Մտթ. 26.57-68, Ղուկ. 22.66-71, Հովհ. 18.12-14, 19-24)
53 Եվ Հիսուսին քահանայապետի մոտ տարան, և բոլոր քահանայապետները, ծերերն ու դպիրները այնտեղ էին հավաքվել։ 54 Պետրոսը, հեռվից նրան հետևելով, գնաց մինչև քահանայապետի պալատի գավթի ներսը. սպասավորների հետ նստել էր այնտեղ ու կրակի մոտ տաքանում էր։
55 Քահանայապետներն ու ամբողջ ատյանը Հիսուսի դեմ որևէ վկայություն էին փնտրում, որ նրան սպանեն, սակայն չէին գտնում։ 56 Շատերն էին նրա դեմ սուտ վկայություն տալիս, բայց վկայությունները չէին համընկնում։ 57 Ոմանք վեր կացան, նրա դեմ սուտ վկայեցին՝ ասելով. 58 «Մենք նրանից լսեցինք, որ ասում էր. “Ես այդ ձեռակերտ տաճարը կքանդեմ ու երեք օրում մեկ ուրիշը՝ անձեռակերտը, կկառուցեմ”»։ 59 Սակայն նրանց վկայությունները չէին համընկնում։ 60 Ապա քահանայապետը, մեջտեղում կանգնելով, Հիսուսին հարցրեց. «Ոչինչ չե՞ս պատասխանում. նրանք քո դեմ այս ի՞նչ են վկայում»։ 61 Իսկ նա լռում էր ու ոչինչ չէր պատասխանում։ Քահանայապետը կրկին նրան հարցրեց. «Դո՞ւ ես Քրիստոսը՝ Օրհնյալ Աստծու Որդին»։ 62 Հիսուսը պատասխանեց. «Ես եմ։
Եվ դուք պիտի տեսնեք Մարդու Որդուն՝
նստած Զորության աջ կողմում
և երկնքի ամպերով գալիս (Դան. 7.13)»։
63 Եվ քահանայապետը, իր պատմուճանը պատռելով, ասաց. «Այլևս կարիք ունե՞նք վկաների։ 64 Դուք լսեցիք հայհոյությունը. ձեզ ինչպե՞ս է թվում»։ Եվ բոլորը դատապարտեցին նրան. հանցավոր է և պետք է մահապատժի ենթարկվի։
65 Ոմանք սկսեցին թքել նրա վրա, երեսը ծածկել ու բռունցքով նրան հարվածել և հարցնել. «Մարգարեացի՛ր մեզ, ո՞վ քեզ խփեց»։ Սպասավորները ևս ապտակում էին նրան։
Պետրոսի ուրանալը
(Մտթ. 26.69-75, Ղուկ. 22.54-62, Հովհ. 18.15-18, 25-27)
66 Մինչ Պետրոսը ներքևում՝ գավթում էր, քահանայապետի աղախիններից մեկը եկավ 67 և տեսավ Պետրոսին, որ տաքանում էր. նայեց նրան ու ասաց. «Դու էլ էիր Հիսուս Նազովրեցու հետ»։ 68 Նա ուրացավ ու ասաց. «Ո՛չ գիտեմ և ո՛չ էլ հասկանում եմ, թե դու ի՛նչ ես ասում»։ Նա նախագավիթ դուրս եկավ, և աքաղաղը կանչեց։ 69 Աղախինը տեսավ նրան և այնտեղ գտնվողներին դարձյալ սկսեց ասել. «Սա էլ է նրանցից»։ 70 Բայց Պետրոսը դարձյալ ուրացավ։ Քիչ հետո այնտեղ գտնվողները Պետրոսին դարձյալ ասացին. «Իրապես որ դու էլ ես նրանցից, որովհետև գալիլեացի ես, և քո խոսվածքն էլ նման է*»։ 71 Պետրոսը սկսեց նզովել ու երդվել. «Ես չեմ ճանաչում այն մարդուն, որի մասին դուք խոսում եք»։ 72 Եվ աքաղաղը երկրորդ անգամ կանչեց։ Այդժամ Պետրոսը հիշեց այն խոսքը, որ Հիսուսն ասել էր իրեն. «Աքաղաղը դեռ երկու անգամ չկանչած՝ դու ինձ երեք անգամ կուրանաս»։ Եվ սկսեց լաց լինել։

Մարկոս 10:38

38 Այդժամ Հիսուսը նրանց ասաց. «Չգիտեք, թե ի՛նչ եք խնդրում։ Կարո՞ղ եք այն բաժակը խմել, որ ես եմ խմելու, կամ այն մկրտությամբ մկրտվել, որով ես եմ մկրտվելու»։

Եսայի 51:17
17 Զարթնի՛ր, զարթնի՛ր, վե՛ր կաց, ո՛վ Երուսաղեմ. դու, որ Տիրոջ ձեռքից խմեցիր նրա զայրույթի բաժակը, որ խմեցիր ցմրուր, քամեցիր թմրության թասը։